М62 (цеплавоз)
| М62 (цеплавоз) | |
|---|---|
 | |
| Вытворчасць | |
| Краіна пабудовы | СССР, Украіна |
| Тэхнічныя даныя | |
| Род службы | Грузавы |
| Поўная службовая вага | 116 т |
| Максімальная вышыня | 4 615 міліметр |
| Шырыня | 2 950 міліметр |
| Шырыня каляіны | еўрапейская каляіна[d] і руская каляіна |
| Магутнасць дызеля | 1 470 998 ват |
| Канструкцыйная скорасць | 100 км/гадз |
| Запас паліва |
М62:3390 кг М62У:6300 кг |
| Запас пяску |
М62:600 кг М62У:700 кг |
| Запас вады | 950 кг |
| Запас масла | 950 кг |
| Эксплуатацыя | |
| Краіна | Польшча, Беларусь, Расія, Украіна, Куба, Латвія, Румынія |
М62 (венг.: motormozdony — цеплавоз, лакаматыў, 6-восны, 2-га тыпу) — грузапасажырскі цеплавоз, створаны ў 1965 годзе, які выпускаецца на Луганскім цеплавозабудаўнічым заводзе з 1965 года.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Сваім з'яўленнем цеплавоз М62 абавязаны аднаму цікаваму факту: у 1961 годзе Венгерскія чыгункі закупілі ў шведскай фірмы «Nydqvist och Holm AB» (NOHAB) 20 цеплавозаў «Di3» магутнасцю 1950 л. с., якім далі абазначэнне M61. Савецкае кіраўніцтва (у прыватнасці, першы сакратар ЦК КПСС Мікіта Хрушчоў) было вельмі незадаволена, калі даведалася аб гэтай куплі. Пасля гэтага выпадку краінам сацыялістычнага лагера была забароненая закупка лакаматываў у капіталістычных краін. У той жа час на Луганскі цеплавозабудаўнічы завод быў адпраўлены загад у тэрміновым парадку распрацаваць цеплавоз ў габарыт еўрапейскіх чыгунак для каляіны 1435 мм з магутнасцю сілавой устаноўкі 2000 л. с.
Прынамсі ў пачатку 60-х гадоў прэтэндэнтам на гэтую ролю многія бачылі ТГ102. Аднак пасля фіяска з гэтым цеплавозам было прынята рашэнне аб стварэнні новага цеплавоза з электраперадачай, які атрымаў венгерскую серыю М62, наступную пасля нахабаўскага М61.
Першыя вопытныя экзэмпляры былі пабудаваны ў 1965 годзе.
Як было паказана, у Венгрыі цеплавоз атрымаў абазначэнне серыі М62, якое стала прымяняцца і ў Савецкім Саюзе замест запланаванага ТЭ112 (што было нетыпова для савецкіх чыгунак). Цеплавоз будаваўся на Луганскім цеплавозабудаўнічым заводзе і спачатку пастаўляўся толькі ў сацыялістычныя краіны. У Польшчы ён атрымаў індэкс ST44, у ГДР спачатку V 200, потым BR 120, затым BR 220 (змена адзінай класіфікацыі), у ЧССР Т679.1 — потым змянілі на 781, у КНДР — К62, на Кубе — 61.6. Цеплавоз таксама пастаўляўся ў МНР у двухсекцыйнай мадыфікацыі пад індэксам 2М62М .
У новай машыне многае было запазычана з канструкцыі цеплавозаў ТЭ10 (каляска, схема электраперадачы, схема прываду дапаможных агрэгатаў). Але дзякуючы ўдалай кампаноўцы і некаторым іншым канструктыўным асаблівасцям машыністы былі вельмі задаволеныя гэтым цеплавозам. Хоць тут не абышлося без аднаго кур'ёзу — праектуючы цеплавоз пад заходні габарыт, давялося крыху ахвяраваць ККД цеплавоза, які апынуўся крыху ніжэй, чым у ТЭ3. З буйных недахопаў, якія выявіліся ў ходзе эксплуатацыі, можна назваць спалучэнне малой ёмістасці паліўнага бака з празмерна пражэрлівым двухтактным дызелем. Гэты недахоп, натуральна, перавандраваў на 2М62, толькі на 2М62У паліўны бак стаў больш.
У сувязі з пачаткам выпуску М62 ў Чэхаславакіі на ЧКД быў спынены выпуск цеплавоза T 678.0.
З 1970 года цеплавозы гэтай серыі (з нумара 1003) сталі будавацца для эксплуатацыі на чыгунках каляіны 1520 мм Савецкага Саюза. Частка лакаматываў, пабудаваных для Савецкіх ЖД, прызначаліся для эксплуатацыі на каляіне 1435 мм у прыгранічных раёнах. Усяго пабудавана 721 машына (№ 1003-1723).
Тэхнічныя дадзеныя
[правіць | правіць зыходнік]- Магутнасць дызеля лакаматыва: 2000 л. с.
- Канструкцыйная хуткасць: 100 км/ч
- Дызель: 14Д40 (пасля капітальнага рамонту звычайна ставіцца дызель 2Д49)
- Маса (адной секцыі): 116 т, (120 т у 2М62, 126 т у 2М62У)
- Нагрузка на вось: 19,3 т (20 т у 2М62, 21 т у 2М62У)
- Сіла цягі (М62) у гадзіннікавым рэжыме (15 км/ч): 245 кН
- Максімальная сіла цягі (ДМ62) ў працяглым рэжыме (20.9 км/ч): 191 кН
- Сіла цягі (2М62) у разліковым рэжыме (20,9 км/ч): 2×196 кН