Пажарніца (род раслін)
Выгляд
Пажарніца | |||||||||||||||||||||
Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796 1 — Пажарніца сіваватая (Calamagrostis canescens); 2 — Calamagrostis pseudophragmites; 3 — Пажарніца наземная (Calamagrostis epigejos) | |||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||
Тыпавы від | |||||||||||||||||||||
Arundo calamagrostis L. = Calamagrostis lanceolata Roth [2] = Calamagrostis canescens (Weber) Roth — Пажарніца сіваватая
| |||||||||||||||||||||
|
Пажа́рніца[3] (Calamagrostis) — род кветкавых раслін сямейства Метлюжковыя (Poaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Шматгадовыя травяністыя расліны вышынёй да 1,5 м (да 2 м[4]) з прамымі, звычайна шурпатымі, сцёбламі. Лісце лінейнае. Кветкі ў мяцёлчатых (зрэдку ў коласападобных) суквеццях. Плод — зярняўка.
Арэал
[правіць | правіць зыходнік]Налічвае больш за 150 відаў, пашыраных у нетрапічных паясах абодвух паўшар’яў. На тэрыторыі Беларусі вядомыя 5[5] відаў.
Некаторыя віды
[правіць | правіць зыходнік]- Calamagrostis arundinacea — Пажарніца трысняговая, ці Пажарніца трысняговападобная, ці Пажарніца траснікападобная, ці Плоская трава, ці Пажарнік
- Calamagrostis canescens — Пажарніца сіваватая
- Calamagrostis epigejos — Пажарніца наземная, ці Перапалявіца, ці Мятла лясная
- Calamagrostis neglecta — Пажарніца непрыкметная, ці Пажарніца назваўважаемая
Значэнне
[правіць | правіць зыходнік]Кармавыя, тэхнічныя, дэкаратыўныя расліны.
Зноскі
- ↑ Familles des Plantes 2: 31.
- ↑ Звесткі пра род Calamagrostis у базе даных Index Nominum Genericorum Міжнароднай асацыяцыі па таксанаміі раслін (IATP). (англ.)
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 27. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Лесная энциклопедия: В 2-х т. / Гл. ред. Воробьёв Г. И.; Ред. кол.: Анушин Н. А., Атрохин В. Г., Виноградов В. Н. и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1985. — Т. 1. — С. 132. — 563 с. (руск.)
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 511.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пажарніца // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 511. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
- Манкевіч В. І. Пажарніца // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 71—72.
- Вейник // Лесная энциклопедия: В 2-х т. / Гл. ред. Воробьёв Г. И.; Ред. кол.: Анушин Н. А., Атрохин В. Г., Виноградов В. Н. и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1985. — Т. 1. — С. 132. — 563 с. (руск.)
- Вейник // Сельскохозяйственный энциклопедический словарь / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 69. — 656 с. — 100 000 экз. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Пажарніца (род раслін) на Вікісховішчы |
- Вейник: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Calamagrostis Архівавана 18 жніўня 2021. // The Plant List (англ.)
- Calamagrostis // ИАС «ООПТ России» (руск.)