Рамон Серана Суньер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рамон Серана Суньер
ісп.: Ramón Serrano Súñer
міністр унутраных спраў Іспаніі[d]
снежань 1938 — 16 кастрычніка 1940
Пераемнік Valentín Galarza Morante[d]
міністр замежных спраў Іспаніі[d]
16 кастрычніка 1940 — 3 верасня 1942
Папярэднік Juan Luis Beigbeder y Atienza
Пераемнік Francisco Gómez-Jordana Sousa[d]
міністр унутраных спраў Іспаніі[d]
30 студзеня 1938 — снежань 1938
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
16 сакавіка 1943 — 24 красавіка 1946
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
12 мая 1946 — 6 красавіка 1949
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
13 мая 1949 — 5 красавіка 1952
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
14 мая 1952 — 13 красавіка 1955
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
14 мая 1955 — 14 красавіка 1958
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
16 мая 1958 — 18 красавіка 1961
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
31 мая 1961 — 6 чэрвеня 1964
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
3 ліпеня 1964 — 15 лістапада 1967
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d]
29 лістапада 1933 — 7 студзеня 1936
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d]
22 лютага 1936 — 2 лютага 1939
Нараджэнне 12 верасня 1901(1901-09-12)[1][2] ці 12 снежня 1901(1901-12-12)[3][4][…]
Смерць 1 верасня 2003(2003-09-01)[3][4][…] (101 год) ці верасень 2003[5][6]
Імя пры нараджэнні ісп.: Ramón Serrano Suñer
Жонка Ramona Polo Martínez-Valdés[d][7]
Дзеці Carmen Díez de Rivera[d], José Felipe Serrano-Suñer Polo[d], Fernando Serrano-Suñer Polo[d], Jaime Serrano-Suñer Polo[d], María del Pilar Serrano-Suñer Polo[d], Ramon Serrano-Suñer Polo[d] і Francisco Serrano-Suñer Polo[d]
Веравызнанне каталіцтва
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць дыпламат, адвакат, палітык, State lawyer, falangist
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рамон Серана Суньер (ісп.: Ramón Serrano Súñer; 12 верасня 1901 — 1 верасня 2003) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Франкісцкай Іспаніі, адвакат. Удзельнік грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў. Адзін з найбліжэйшых памочнікаў і сваяк Франсіска Франка.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Атрымаў юрыдычную адукацыю ў Італіі, затым займаўся адвакацкай практыкай у Сарагосе. У 1933—1936 гады быў дэпутатам картэсаў.

Падчас ліпеньскага путчу 1936 года, які паклаў пачатак грамадзянскай вайне ў Іспаніі, Серана Суньер быў арыштаваны ў Мадрыдзе рэспубліканскімі ўладамі з-за сувязяў з Франсіска Франка, адным з кіраўнікоў мяцежнікаў. У 1937 годзе яму ўдаецца бегчы ў Бургас, дзе Франка прызначыў яго міністрам прапаганды і друку свайго ўрада. Неўзабаве Серана Суньер стаў таксама міністрам унутраных спраў і старшынёй палітычнага савета фалангісцкай партыі.

У чэрвені 1939 года Серана Суньер нанёс візіт лідару Фашысцкай Італіі Беніта Мусаліні, а ў верасні 1940 года вёў перамовы з Адольфам Гітлерам аб умацаванні супрацоўніцтва Франкісцкай Іспаніі з краінамі «Восі».

Падчас Другой сусветнай быў вядомы як прыхільнік адкрытага ўступлення ў вайну на баку Германіі. У кастрычніку 1940 года ён прызначаны міністрам замежных спраў. На гэтай пасадзе ў лістападзе 1940 года вёў у Берліне перамовы аб магчымых тэрытарыяльных пашырэннях Іспаніі за кошт Французскага Марока, а ў лютым 1941 года ўдзельнічаў у сакрэтных перамовах Франка з Мусаліні, прысвечаных пытанням уступлення Іспаніі ў вайну і падзелу Французскай Паўночнай Афрыкі.

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны праявіў ініцыятыву ў адпраўцы іспанскіх добраахвотнікаў («Блакітная дывізія») на Усходні фронт супраць СССР.

У верасні 1942 года Франка выдаліў Серана Суньера з пасады міністра замежных спраў, што азначала адмову франкісцкага ўрада ад адкрытага ўступлення ў вайну.

Пасля адстаўкі ўзначальваў прэстыжную адвакацкую фірму, да 1957 года быў пракуратарам (членам) франкісцкіх картэсаў. Часам публікаваў артыкулы ў кансерватыўнай газеце АВС, прапаноўваў Франка зрабіць яго рэжым больш ліберальным, у той жа час працягваў захапляцца Мусаліні і рэгулярна наведваў імшы ў памяць пра яго. У 1945 годзе прапанаваў Франка праект дзяржаўнай рэформы, накіраванай на лібералізацыю рэжыму, але той адмовіўся.

Зноскі

  1. ↑ Ramón Serrano Suñer // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Ramon Serrano Suner // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б в г http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=3-3&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28108980%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
  4. ↑ а б в г http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=4-4&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28108980%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
  5. ↑ http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28108980%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
  6. ↑ http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=2-2&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28108980%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
  7. ↑ https://www.alianzaeditorial.es/minisites/manual_web/3491307/Cuarta_Parte/Biografias/3RamonSerranoSuner.pdf Праверана 3 снежня 2018.
  8. ↑ Jesús de la Hera Martínez La política cultural de Alemania en España en el período de entreguerras — Madrid: CSIC, 2002. — P. 373. — ISBN 978-84-00-08022-8
  9. ↑ http://www.racmyp.es/academicos/lista_historica.cfm Праверана 10 лютага 2019.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Престон П. Франко. — М.: Центрполиграф, 1999. — 701 с. — ISBN 5-227-00414-5.
  • Дипломатический словарь. Гл. ред. А. Я. Вышинский и С. А. Лозовский. М., 1948.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Рамон_Серана_Суньер&oldid=4200481"