Тры колеры: Сіні (саўндтрэк)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тры колеры: Сіні
фр.: Trois Couleurs: Bleu
Саўндтрэк Збігнева Прайснера
Дата выпуску 7 снежня 1993[1]
Жанр акадэмічная музыка, саўндтрэк
Працягласць 39:41[2]
Мова песень грэчаская
Лэйбл Virgin[en]
Прафесійныя рэцэнзіі
Храналогія Збігнева Прайснера
Патаемны сад
(1993)		Тры колеры: Сіні
(1993)		Тры колеры: Белы
(1994)
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Тры колеры (значэнні).

«Тры ко́леры: Сі́ні» (фр.: Trois Couleurs: Bleu) — саўндтрэк фільма «Тры колеры: Сіні», знятага польскім кінарэжысёрам Кшыштафам Кеслёўскім. Сёмы альбом Збігнева Прайснера. Выдадзены 7 снежня 1993 года[1]. Пазней неаднойчы перавыдаваўся[6].

Спіс кампазіцый[правіць | правіць зыходнік]

№ Назва Працягласць
1. «Song for the Unification of Europe (Patrice's version)» 05:13
2. «Van Den Budenmayer - Funeral Music (winds)» 02:02
3. «Julie - Glimpses of Burial» 00:30
4. «Reprise - First appearance» 00:34
5. «The Battle of Carnival and Lent» 00:56
6. «Reprise - Julie with Olivier» 00:49
7. «Ellipsis 1» 00:20
8. «First flute» 00:50
9. «Julie - in her new apartment» 01:45
10. «Reprise - Julie on the stairs» 01:05
11. «Second flute» 01:16
12. «Ellipsis 2» 00:20
13. «Van Den Budenmayer - Funeral music (organ)» 01:59
14. «Van Den Budenmayer - Funeral music (full orchestra)» 01:47
15. «The Battle of Carnival and Lent II» 00:42
16. «Reprise - flute (closing credits version)» 02:19
17. «Ellipsis 3» 00:22
18. «Olivier's theme - piano» 00:36
19. «Olivier and Julie - Trial composition» 02:01
20. «Olivier's theme - finale» 01:38
21. «Bolero - Trailer for "Red" film» 01:08
22. «Song for the Unification of Europe Julie's version (film)» 06:48
23. «Closing credits» 02:04
24. «Reprise - organ» 01:09
25. «Bolero - "Red" film» 01:28

Выканаўцы[правіць | правіць зыходнік]

Аналіз і крытыка[правіць | правіць зыходнік]

Тэс Джэймс у аглядзе для выдання «Music Theory Online» апісаў галоўную музычную тэму фільма наступным чынам:

" Сімфонія ў цэнтры гісторыі, якая ўсплывала на паверхню толькі фрагментарна, была манументальнай, зусім не падобнай ні на што, створанае ў нашым стагоддзі. Тут прысутнічалі элементы Малера і Бетховена, але таксама і Сібеліуса. Цікава, што простыя драўляныя духавыя запаўнялі сабой прамежкі між фарцісіма і піянісіма. Тут быў прыкметны кантраст з такімі кампазітарамі, як Гурэцкі[en], які яўна ідэнтыфікуецца як сучасная імітацыя старых стыляў[8]. "

Узнагароды і намінацыі[правіць | правіць зыходнік]

Кінапрэмія Дата Прэмія / Катэгорыя Намінант Вынік Спасылкі
Асацыяцыя кінакрытыкаў Лос-Анджэлеса 11.12.1993 Найлепшая музыка Збігнеў Прайснер Перамога [9][10][11]
Залаты глобус 22.01.1994[en] Найлепшая арыгінальная музыка[en] Збігнеў Прайснер Намінацыя [12]
Сезар 26.02.1994 Найлепшая музыка Збігнеў Прайснер Намінацыя [13]
Тарнаўская кінапрэмія[pl] 09—13.03.1994[pl] Спецыяльная ўзнагарода маладзёвага журы Збігнеў Прайснер Перамога

Выкарыстанне музыкі[правіць | правіць зыходнік]

Уключэнні ў альбомы Прайснера[правіць | правіць зыходнік]

Асобныя кампазіцыі саўндтрэка сталі неад’емнай часткай канцэртных праграм Прайснера, а таксама ўваходзілі ў канцэртныя і кампіляцыйныя альбомы кампазітара.

Год Альбом Кампазіцыі Сп.
2003 «Kieślowski» «Van Den Budenmayer — Funeral music (full orchestra)»
«Julie — in her new apartment»
«Olivier and Julie — Trial composition»
«The Battle of Carnival and Lent II»
«Song for the unification of Europe (Julie’s version)» 		[14]
2010 «Preisner’s Voices» «Song For The Unification Of Europe» [15]
2014 «The Four Colors of Łódź» «Song For The Unification Of Europe» [16]

Уключэнні ў альбомы-кампіляцыі[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаючы з наступнага года пасля выпуску альбома, асобныя яго трэкі перыядычна траплялі ў разнастайныя альбомы-кампіляцыі.

Год Альбом Кампазіцыі Сп.
1994 Various — «Bandas Sonoras Originales - Musica De Zine» «Song For The Unification Of Europe» [17]
1994 Various — «Cool Feeling» «Song For The Unification Of Europe» [18]
1995 Various — «Night Collection 3» «Song For The Unification Of Europe» [19]
1997 Various — «Moods» «Song For The Unification Of Europe» [20]
1998 Various — «Spirits - 14 Songs of Pure Music» «Song For The Unification Of Europe» [21]
2000 Various — «Spirits: Music For The Soul Volume Two» «Song For The Unification Of Europe» [22]
2002 Various — «The Present Is A Gift From The Past - 20 Years Of Virgin Records In Greece» «Song For The Unification Of Europe (Patrice's Version)» [23]
2012 Various — «Spirits: Music For The Soul 2012» «Song For The Unification Of Europe» [24]

Выкарыстанне ў кіно і на тэлебачанні[правіць | правіць зыходнік]

Музычныя кампазіцыі з альбома «Тры колеры: Сіні» выкарыстоўваліся ў якасці саўндтрэка ў іншых фільмах.

Год Фільм Арыгінальная назва Рэжысёр Выкарыстаная кампазіцыя Сп.
2012 «Грань» (тэлесерыял) англ.: Fringe Мігель Сапочнік[en], Жано Шварц[en] «Song for the Unification of Europe» [25]

10 снежня 2016 года падчас 29-й цырымоніі прысуджэння Еўрапейскай кінапрэміі, якая праходзіла ва Уроцлаве, кампазіцыю «Song For The Unification Of Europe» выканаў хор Эканамічнага ўніверсітэта ва Уроцлаве[26].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в Trois Couleurs: Bleu (Original Film Soundtrack) — Zbigniew Preisner (англ.). Сайт «AllMusic». Праверана 5 красавіка 2021.
  2. ↑ Trois Couleurs: Bleu — Soundtrack details (англ.). Сайт «Soundtrack Collector». Праверана 5 красавіка 2021.
  3. ↑ Trois Coleours: Bleu (soundtrack album) by Zbigniew Preisner (англ.). Сайт «Best Ever Albums». Праверана 28 сакавіка 2022.
  4. ↑ Trois couleurs: Bleu (англ.). Сайт «Rate Your Music[en]». Праверана 28 сакавіка 2022.
  5. ↑ Trois couleurs : Bleu (OST) (фр.). Сайт «SensCritique[fr]». Праверана 28 сакавіка 2022.
  6. ↑ Zbigniew Preisner — Trois Couleurs: Bleu (Bande Originale Du Film) (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 5 красавіка 2021.
  7. ↑ а б в г д е Soundtracks: Three Colours Blue (англ.)(недаступная спасылка). Афіцыйны сайт Збігнева Прайснера. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2018. Праверана 4 мая 2019.
  8. ↑ Tess James. Review of Zbigniew Preisner, Requiem for my Friend(англ.) // Society for Music Theory. Music Theory Online. — September 1999. — Vol. 5. — № 4.
  9. ↑ 19th Annual Los Angeles Film Critics Association Awards (англ.). Сайт Асацыяцыі кінакрытыкаў Лос-Анджэлеса. Праверана 5 красавіка 2021.
  10. ↑ David J. Fox, Charles Champlin. L.A. Critics Pick ‘Schindler’s List’ as Best Picture : Awards: Best director honors, however, go to Jane Campion for ‘The Piano,’ which wins in five categories. Anthony Hopkins and Holly Hunter win acting nods. (англ.). Сайт «Los Angeles Times» (13 снежня 1993). Праверана 5 красавіка 2021.
  11. ↑ 'Schindler,' 'Piano' top L.A. critics' awards (англ.). Сайт «Baltimore Sun» (13 снежня 1993). Праверана 5 красавіка 2021.
  12. ↑ Winners & Nominees 1994 (англ.)(недаступная спасылка). Сайт прэміі «Залаты глобус». Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2018. Праверана 5 красавіка 2021.
  13. ↑ La Cérémonie des César 1994 (фр.). Сайт Акадэміі мастацтваў і тэхналогій кінематографа. Праверана 5 красавіка 2021.
  14. ↑ Zbigniew Preisner – Kieślowski (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  15. ↑ Zbigniew Preisner – Preisner's Voices (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  16. ↑ Zbigniew Preisner – The Four Colors Of Łódź (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  17. ↑ Various – Bandas Sonoras Originales - Musica De Zine (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  18. ↑ Various – Cool Feeling (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  19. ↑ Various – Night Collection 3 (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  20. ↑ Various – Moods (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  21. ↑ Various – Spirits - 14 Songs of Pure Music (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  22. ↑ Various – Spirits: Music For The Soul Volume Two (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  23. ↑ Various – The Present Is A Gift From The Past - 20 Years Of Virgin Records In Greece (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  24. ↑ Various – Spirits: Music For The Soul 2012 (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 29 сакавіка 2022.
  25. ↑ «Fringe» Transilience Thought Unifier Model-11 (TV Episode 2012) — Soundtracks — IMDb (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 29 сакавіка 2022.
  26. ↑ Mark Brown. Toni Erdmann sweeps the board at European film awards 2016 (англ.). Сайт газеты «The Guardian» (11 снежня 2016). Праверана 21 чэрвеня 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Тры_колеры:_Сіні_(саўндтрэк)&oldid=4635751"