(44) Ніса

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(44) НісаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Г. Гольдшміт
Месца выяўлення Парыж
Дата выяўлення 27 мая 1857
Эпанім Nysa[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1977 CE
Катэгорыя Галоўны пояс
(Сямейства Нісы)
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,1480067
Вялікая паўвось (a) 362,6 млн км
(2,4238309 а.а.)
Перыгелій (q) 308,933 млн км
(2,0650877 а.а.)
Афелій (Q) 416,267 млн км
(2,7825741 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 378,326 сут (3,774 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 19,026 км/с
Схіленне (i) 3,70558°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 131,56545°
Аргумент перыгелія (ω) 343,46998°
Сярэдняя анамалія (M) 123,25312°
Фізічныя характарыстыкі[5]
Дыяметр 113 × 67 × 65 км[2]
Маса 3,7×1017 кг[3]
Шчыльнасць 2,000 г/см³[4]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0197 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0373 км/с
Перыяд вярчэння 6,421477 г
Спектральны клас E (Xc)
Абсалютная зорная велічыня 7,03m
Альбеда 0,5458
Сярэдняя тэмпература паверхні 151 К (−122 °C)

(44) Ніса (лац.: Nysa) — яркі астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да вельмі светлага спектраваму класу E і ўтварае ўласнае сямейства астэроідаў. Ніса з’яўляецца найбольш яркім астэроідам гэтага сямейства і найбуйнейшым прадстаўніком класа Е. Астэроід быў адкрыты 27 мая 1857 года нямецкім астраномам і мастаком Германам Гольдшмітам з дапамогай 4-х цалевага тэлескопа, размешчага на гаўбцы шостага паверха яго кватэры ў Лацінскім квартале Парыжа, і названы ў гонар Нісы  (англ.), легендарнай краіны ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[6].

Зноскі

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 17. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. Shepard, M. (2008). "Radar observations of E-class Asteroids 44 Nysa and 434 Hungaria". Icarus (англ.). 195 (1): 220–225. Bibcode:2008Icar..195..220S. doi:10.1016/j.icarus.2007.12.018. {{cite journal}}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка); Невядомы параметр |month= ігнараваны (даведка)
  3. An Observational Error Model, and Application to Asteroid Mass Determination. James Cook University. 2008. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 20.10.2008.
  4. Hidden Mass in the Asteroid Belt. 2002. Праверана 11.10.2008.(недаступная спасылка)
  5. Asteroid Data Sets (англ.)
  6. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 19. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]