Іван Мажураніч

Іван Мажураніч
Бан Харватыі, Далмацыі і Славоніі 20 верасня 1873 — 21 лютага 1880
Манарх	Ферэнц Ёжэф I
Папярэднік	Коламан Бядзекавіч Антун Ваканавіч (в. а.)
Пераемнік	Ладзіслаў Пяячавіч
Нараджэнне	11 жніўня 1814(1814-08-11)[…] Нові-Вінадольскі[d], Прыморска-Горанская жупанія[d], Харватыя
Смерць	4 жніўня 1890(1890-08-04) (75 гадоў) Заграб, Каралеўства Харватыя і Славонія[d], Транслейтанія, Аўстра-Венгрыя
Месца пахавання	Мірагай[d]
Дзеці	Уладзімір Мажураніч[d]
Партыя	People's Party[d]
Адукацыя	Заграбскі ўніверсітэт
Дзейнасць	паэзія, харвацкая мова, пераклад, права, палітыка і national culture[d]
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Мажура́ніч (харв.: Ivan Mažuranić; 11 жніўня 1814, Нові-Вінадольскі, Харватыя — 4 жніўня 1890) — харвацкі паэт. У 1833—1837 гадах вывучаў філасофію і права ў Заграбе і венгерскім Сомбатхеі.

Творчасць

Друкаваўся з 1835 года. У 1830—1840-я гг. прымыкаў да ілірызму, ідэямі якога прасякнуты яго патрыятычныя вершы «Продкам славян», «Ілірыя ў вяках», праца «Харваты мадзьярам» (1848). Яго ліра-эпічная паэма «Смерць Смаіл-агі Чэнгііча» (1846) прысвечана барацьбе паўднёвых славян супраць асманскіх заваёўнікаў, услаўленню славянскага адзінства і вольнасці. Падрыхтаваў і выдаў «Нямецка-ілірыйскі слоўнік» (1842, з Ё. Ужаравічам), «Слоўнік „Асмана“ Гундуліча» (1844, з М. Мажуранічам).

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іван Мажураніч