Іван Фёдаравіч Казачук

Іван Фёдаравіч Казачук
Іван Фёдаравіч Казачук
Дата нараджэння	26 мая 1913
Месца нараджэння	Прылыпчэ, Застаўнінская акруга[d], Герцагства Букавіна, Аўстра-Венгрыя;
Дата смерці	11 чэрвеня 1986 (73 гады)
Месца смерці	Чарнаўцы, Чарнавіцкая вобласць, УССР, СССР;
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя; Каралеўства Румынія; СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1945
Званне
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Аўтограф

Іван Фёдаравіч Казачук (1913—1986) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Іван Казачук нарадзіўся 26 мая 1913 года ў вёсцы Прыліпча (цяпер — Застаўніўскі раён Чарнавіцкай вобласці Украіны). Пасля заканчэння сямі класаў школы працаваў грузчыкам, затым фарбавальшчыкам на трыкатажнай фабрыцы. Актыўна займаўся грамадска-палітычнай дзейнасцю, абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета УССР 1-га склікання. З 1941 года Казачук быў намеснікам старшыні аднаго з райвыканкамаў у Чарнаўцах. У лістападзе таго ж года ён быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Сталінградскім, Данскім, Бранскім, Цэнтральным, 1-м Беларускім франтах. Удзельнічаў у Сталінградскай і Курскай бітвах. Да верасня 1943 года гвардыі старшына Іван Казачук камандаваў узводам коннай разведкі 215-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро^[1].

25 верасня 1943 года Казачук на чале разведгрупы пераправіўся праз Дняпро і, прабраўшыся ў тыл праціўніка, правёў разведку яго сістэмы абароны, і даставіў важныя дадзеныя камандаванню. 1 кастрычніка ён зноў пераправіўся праз Днепр у раёне вёскі Галкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў актыўны ўдзел у захопе і ўтрыманні плацдарма на заходнім беразе ракі. У тых баях ён знішчыў больш за 20 салдатащ і афіцэраў праціўніка, яшчэ 4 ўзяў у палон^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшына Іван Казачук быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 3033^[1]^[2].

Пасля заканчэння вайны Казачук быў дэмабілізаваны. У 1947 годзе ён скончыў совпартшколу, у 1952 годзе — Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КП УССР, пасля чаго знаходзіўся на розных партыйных пасадах. Быў дэпутатам Вярхоўнага Савета УССР 2-га, 3-га і 4-га скліканняў. Памёр 11 мая 1986 года, пахаваны на Рускіх могілках Чарнаўцоў^[1].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступеняў, Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Іван Фёдаравіч Казачук на сайце «Героі краіны»
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Венков Б. С. Герои Карпат. Ужгород, 1972.
Их подвиг бессмертен. Львов, 1983.
Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Ммнск, 1984.

[wh-1] а ^б ^в ^г ^д Іван Фёдаравіч Казачук на сайце «Героі краіны»

[2] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[1]

[2]