Воблакі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Воблакі''', аблокі, хма́ры — сістэмы завіслых у [[атмасфера|атмасферы]] прадуктаў кандэнсацыі вадзяной пары: кропелек вады, крышталікаў лёду або іх сумесей. |
|||
== Утварэнне == |
|||
Утвараюцца воблакі пры кандэнсацыі вадзяной пары ў стане насычэння на [[ядры кандэнсацыі|ядрах кандэнсацыі]]. Дыяметр кропель — каля некалькіх мікронаў, маса вады ў 1 м³ паветра воблака — ад долі грама да некалькіх грамаў. Каля зямной паверхні яны ўтвараюць [[туман]]. Узбуйненне прадуктаў кандэнсацыі выклікае [[атмасферныя ападкі]] (дождж, снег, град). |
|||
Узнікненне аблокаў — вынік адыябатычнага ахалоджвання паветра пры яго пад'ёме, радзей — вынік ахалоджвання ад подсцільнай зямной паверхні і турбулентнага перамешвання паветра. Пад'ём паветра, неабходны для ўтварэння аблокаў, адбываецца пры канвекцыі ў атмасферы (канвекцыйная воблакі), пры ўзыходзячым слізгальным пад'ёме паветра на франтах атмаеферных (франтальныя воблакі), пры хвалевых рухах у атмасферы і інш. Большая частка аблокаў засяроджана ў [[трапасфера|трапасферы]], але зрэдку назіраюцца ў [[стратасфера|стратасферы]] (пераважна [[перламутравыя воблакі]]) і ў [[мезасфера|мезасферы]] ([[серабрыстыя воблакі]]). |
|||
== Класіфікацыя == |
|||
[[Выява:Wolkenstockwerke.png|frame|Класіфікацыя аблокаў]] |
[[Выява:Wolkenstockwerke.png|frame|Класіфікацыя аблокаў]] |
||
Па міжнароднай класіфікацыі воблакі ў залежнасці ад іх ніжняй мяжы адносяцца да аднаго з трох ярусаў — верхняга, сярэдняга або ніжняга. Паводле знешняй будовы і размяшчэння на ярусах воблакі маюць 10 асноўных форм: у верхнім ярусе [[перыстыя воблакі]], [[перыста-слаістыя воблакі]] і [[перыста-кучавыя воблакі]] (на вышыні больш за 6 км), у сярэднім — [[высокакучавыя воблакі]] і [[высокаслаістыя воблакі]] (на вышыні 2—6 км), у ніжнім — [[слаіста-кучавыя воблакі]], [[слаістыя воблакі]] і [[слаіста-дажджавыя воблакі]] (вышыня іх ніжняй мяжы менш за 2 км). Вылучаюць таксама воблакі вертыкальнага развіцця — [[кучавыя воблакі]] і [[кучава-дажджавыя воблакі]] з вертыкальнымі памерамі аднаго парадку з гарызантальнымі, іх асновы звычайна знаходзяцца ў ніжнім ярусе, а верхнія часткі могуць дасягаць сярэдняга ці верхняга яруса. |
|||
'''Хма́ра''' — назіраемыя ў [[Атмасфера|атмасферы]], скупкі [[Вадзяны пар|вадзянога пара]] скандэнсаваныя ў кроплі ці крышталікі [[лёд]]у, якія знаходзяцца на некаторай вышыні. Ахалоджанне змяншае здольнасць [[паветра]] да затрымання вадзянога пара. Далейшае ахалоджанне ніжэй тэмпературы кропкі расы выклікае [[Кандэнсацыя|кандэнсацыю]]. Павялічэнне хмаравых элементаў і узрастанні іх хуткасці падзення, яны выпадаюць на паверхню ў выглядзе [[Ападкі|ападкаў]]. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* [[высокакучавыя воблакі]] (''Altocumulus, Ac'') |
|||
* [[высокаслаістыя воблакі]] (''Altostratus, As'') |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Воблачнасць == |
|||
Сукупнасць аблокаў называецца [[воблачнасць|воблачнасцю]]. |
|||
Воблакі ўкрываюць каля паловы нябеснай сферы на Зямлі і змяшчаюць каля 10<sup>9</sup> т вады. На працягу года розныя тыпы абокаў маюць розную паўтаральнасць. |
|||
Звычайна хмары з'яўляюцца ў [[Трапасфера|трапасферы]]. Трапасферныя хмары падзяляюцца на розныя віды згодна з міжнароднай класіфікацыяй хмараў. Рэдка сустракаюцца хмары на вышынях ад 20 да 80 км. |
|||
Воблакі ўплываюць на фарміраванне надвор'я і ападкаў, на цеплавы рэжым паветра, сушы і мора, з'яўляюцца звяном кругавароту вады на Зямлі. Яны могуць перамяшчацца на тысячы кіламетраў, пераносіць і пераразмяркоўваць вялізныя масы вады. |
|||
⚫ | |||
== Літартатура == |
|||
⚫ | |||
* Афнагель І. Воблакі // БЭ ў 18 т. Т. 4. Мн., 1997. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* высока-кучавыя (''Altocumulus'') |
|||
* высока-слаістыя празрыстыя (''Altostratus translucidus'') |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* серабрыстыя |
|||
== У Сеціве == |
== У Сеціве == |
Версія ад 10:17, 4 сакавіка 2013
Воблакі, аблокі, хма́ры — сістэмы завіслых у атмасферы прадуктаў кандэнсацыі вадзяной пары: кропелек вады, крышталікаў лёду або іх сумесей.
Утварэнне
Утвараюцца воблакі пры кандэнсацыі вадзяной пары ў стане насычэння на ядрах кандэнсацыі. Дыяметр кропель — каля некалькіх мікронаў, маса вады ў 1 м³ паветра воблака — ад долі грама да некалькіх грамаў. Каля зямной паверхні яны ўтвараюць туман. Узбуйненне прадуктаў кандэнсацыі выклікае атмасферныя ападкі (дождж, снег, град).
Узнікненне аблокаў — вынік адыябатычнага ахалоджвання паветра пры яго пад'ёме, радзей — вынік ахалоджвання ад подсцільнай зямной паверхні і турбулентнага перамешвання паветра. Пад'ём паветра, неабходны для ўтварэння аблокаў, адбываецца пры канвекцыі ў атмасферы (канвекцыйная воблакі), пры ўзыходзячым слізгальным пад'ёме паветра на франтах атмаеферных (франтальныя воблакі), пры хвалевых рухах у атмасферы і інш. Большая частка аблокаў засяроджана ў трапасферы, але зрэдку назіраюцца ў стратасферы (пераважна перламутравыя воблакі) і ў мезасферы (серабрыстыя воблакі).
Класіфікацыя
Па міжнароднай класіфікацыі воблакі ў залежнасці ад іх ніжняй мяжы адносяцца да аднаго з трох ярусаў — верхняга, сярэдняга або ніжняга. Паводле знешняй будовы і размяшчэння на ярусах воблакі маюць 10 асноўных форм: у верхнім ярусе перыстыя воблакі, перыста-слаістыя воблакі і перыста-кучавыя воблакі (на вышыні больш за 6 км), у сярэднім — высокакучавыя воблакі і высокаслаістыя воблакі (на вышыні 2—6 км), у ніжнім — слаіста-кучавыя воблакі, слаістыя воблакі і слаіста-дажджавыя воблакі (вышыня іх ніжняй мяжы менш за 2 км). Вылучаюць таксама воблакі вертыкальнага развіцця — кучавыя воблакі і кучава-дажджавыя воблакі з вертыкальнымі памерамі аднаго парадку з гарызантальнымі, іх асновы звычайна знаходзяцца ў ніжнім ярусе, а верхнія часткі могуць дасягаць сярэдняга ці верхняга яруса.
Па міжнароднай класіфікацыі выдзяляюцца:
- перыстыя воблакі (Cirrus, Ci)
- перыста-кучавыя воблакі (Cirrocumulus, Cc)
- перыста-слаістыя воблакі (Cirrostratus, Cs)
- высокакучавыя воблакі (Altocumulus, Ac)
- высокаслаістыя воблакі (Altostratus, As)
- слаіста-дажджавыя воблакі (Nimbostratus, Ns)
- слаістыя воблакі (Stratus, St)
- кучавыя воблакі (Cumulus, Cu)
- кучава-дажджавыя воблакі (Cumulonimbus, Cb)
Воблачнасць
Сукупнасць аблокаў называецца воблачнасцю.
Воблакі ўкрываюць каля паловы нябеснай сферы на Зямлі і змяшчаюць каля 109 т вады. На працягу года розныя тыпы абокаў маюць розную паўтаральнасць.
Воблакі ўплываюць на фарміраванне надвор'я і ападкаў, на цеплавы рэжым паветра, сушы і мора, з'яўляюцца звяном кругавароту вады на Зямлі. Яны могуць перамяшчацца на тысячы кіламетраў, пераносіць і пераразмяркоўваць вялізныя масы вады.
Літартатура
- Афнагель І. Воблакі // БЭ ў 18 т. Т. 4. Мн., 1997.
У Сеціве
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Воблакі