Яраслаў Яраполчыч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дрНяма тлумачэння праўкі
др бібліяграфічныя спасылкі лепей не вікіфікаваць
Радок 2: Радок 2:
'''Яраслаў Яраполчыч''' (?— 11.8.1102) — князь луцкі, князь берасцейскі, старэйшы сын [[Валынскае княства|уладзіміра-валынскага]] і [[Тураўскае княства|тураўскага]] князя [[Яраполк Ізяславіч|Яраполка Ізяславіча]].
'''Яраслаў Яраполчыч''' (?— 11.8.1102) — князь луцкі, князь берасцейскі, старэйшы сын [[Валынскае княства|уладзіміра-валынскага]] і [[Тураўскае княства|тураўскага]] князя [[Яраполк Ізяславіч|Яраполка Ізяславіча]].


Па звестках [[Васіль Мікітавіч Тацішчаў|Тацішчава]], Яраслаў пры жыцці бацькі ў 1079 годзе валодаў [[Луцк|Луцкам]]. Магчыма, пасля [[Любецкі з’езд|Любецкага снему]] (з'езду) быў вымушаны саступіць свае ўладанні [[Давыд Ігаравіч|Давыду Ігаравічу]]. У пачатку ХІІ ст. авалодаў [[Брэст|Берасцем]], якое, верагодна, разлічваў захаваць за сабою як кампенсацыю за адабраныя кіеўскім князем [[Святаполк Ізяславіч|Святаполкам Ізяславічам]] свае былыя ўладанні. У 1101 годзе Яраслаў Яраполчыч быў захоплены ў Берасці сваім дзядзькам [[Святаполк Ізяславіч|Святаполкам]] і зняволены ў [[Кіеў|Кіеве]]. Пры заступніцтве кіеўскага духавенства быў вызвалены, але ў 1102 годзе ўцёк ад Святаполка на [[Берасцейская зямля|Берасцейшчыну]]. Быў схоплены на р. [[Нурэц|Нур]] сваім стрыечным братам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраславам Святаполчычам]]. Вернуты ў Кіеў, дзе паўторна зняволены. Праз нядоўгі час памёр у няволі.
Па звестках [[Васіль Мікітавіч Тацішчаў|В. Тацішчава]], Яраслаў пры жыцці бацькі ў 1079 годзе валодаў [[Луцк|Луцкам]]. Магчыма, пасля [[Любецкі з’езд|Любецкага з'езду]] быў вымушаны саступіць свае ўладанні [[Давыд Ігаравіч|Давыду Ігаравічу]]. У пачатку ХІІ ст. авалодаў [[Брэст|Берасцем]], якое, імаверна, разлічваў захаваць за сабою як кампенсацыю за свае былыя ўладанні адабраныя кіеўскім князем [[Святаполк Ізяславіч|Святаполкам Ізяславічам]]. У 1101 годзе Яраслаў Яраполчыч быў захоплены ў Берасці сваім дзядзькам вялікім князем Святаполкам і зняволены ў [[Кіеў|Кіеве]]. Пры заступніцтве кіеўскага духавенства быў вызвалены, але ў 1102 годзе ўцёк ад Святаполка на [[Берасцейская зямля|Берасцейшчыну]]. Быў схоплены на рацэ [[Нурэц|Нуры]] сваім стрыечным братам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраславам Святаполчычам]]. Вернуты ў Кіеў, дзе паўторна зняволены. Неўзабаве памёр у няволі.


У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку [[Аляксандр Васілевіч Назаранка|А.Назаранкі]], сынамі Яраслава Яраполчыча былі [[Клецкае княства|клецкі]] князь [[Вячаслаў Яраславіч (князь клецкі)|Вячаслаў Яраславіч]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраслава Святаполчыча]], і [[Гарадзенскае княства|гарадзенскі]] князь [[Усевалад Гарадзенскі|Усеваладка]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Давыд Ігаравіч|Давыда Ігаравіча]]. Паводле Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, пра якога іншыя крыніцы не ўзгадваюць.
У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку [[Аляксандр Васілевіч Назаранка|А. Назаранкі]], сынамі Яраслава Яраполчыча былі клецкі князь [[Вячаслаў Яраславіч (князь клецкі)|Вячаслаў Яраславіч]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраслава Святаполчыча]], і гарадзенскі князь [[Усевалад Гарадзенскі|Усеваладка]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Давыд Ігаравіч|Давыда Ігаравіча]]. Паводле В. Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, пра якога іншыя крыніцы не згадваюць.


== Літаратура ==
== Літаратура ==


* Яраслаў Яраполчыч // [[Энцыклапедыя гісторыі Беларусі]]: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: [[Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі|БелЭн]], 2003. — С. 302.
* Яраслаў Яраполчыч // [[Энцыклапедыя гісторыі Беларусі]]: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2003. — С. 302.
* ''Войтович Л. В.'' Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: [[Інстытут украіназнаўства імя І. Крыпякевіча НАН Украіны|Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича]], 2000. — 649 с.
* ''Войтович Л. В.'' Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича, 2000. — 649 с.
* ''Войтович, Л. В.'' Княжа доба на Русі: портрети еліти. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2006.
* ''Войтович, Л. В.'' Княжа доба на Русі: портрети еліти. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2006.
* ''Коган В. М., Домбровский-Шалагин В. И.'' Князь Рюрик и его потомки: Историко-генеалогический свод. — <abbr>Санкт-Петербург</abbr>: Паритет, 2004. — 688 с.
* ''Коган В. М., Домбровский-Шалагин В. И.'' Князь Рюрик и его потомки: Историко-генеалогический свод. — <abbr>Санкт-Петербург</abbr>: Паритет, 2004. — 688 с.

Версія ад 21:51, 1 красавіка 2022

Яраслаў Яраполчыч
Нараджэнне 1070-я
Смерць 1103
Род Рурыкавічы
Бацька Яраполк Ізяславіч

Яраслаў Яраполчыч (?— 11.8.1102) — князь луцкі, князь берасцейскі, старэйшы сын уладзіміра-валынскага і тураўскага князя Яраполка Ізяславіча.

Па звестках В. Тацішчава, Яраслаў пры жыцці бацькі ў 1079 годзе валодаў Луцкам. Магчыма, пасля Любецкага з'езду быў вымушаны саступіць свае ўладанні Давыду Ігаравічу. У пачатку ХІІ ст. авалодаў Берасцем, якое, імаверна, разлічваў захаваць за сабою як кампенсацыю за свае былыя ўладанні адабраныя кіеўскім князем Святаполкам Ізяславічам. У 1101 годзе Яраслаў Яраполчыч быў захоплены ў Берасці сваім дзядзькам вялікім князем Святаполкам і зняволены ў Кіеве. Пры заступніцтве кіеўскага духавенства быў вызвалены, але ў 1102 годзе ўцёк ад Святаполка на Берасцейшчыну. Быў схоплены на рацэ Нуры сваім стрыечным братам Яраславам Святаполчычам. Вернуты ў Кіеў, дзе паўторна зняволены. Неўзабаве памёр у няволі.

У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку А. Назаранкі, сынамі Яраслава Яраполчыча былі клецкі князь Вячаслаў Яраславіч, які традыцыйна лічыцца сынам Яраслава Святаполчыча, і гарадзенскі князь Усеваладка, які традыцыйна лічыцца сынам Давыда Ігаравіча. Паводле В. Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, пра якога іншыя крыніцы не згадваюць.

Літаратура

  • Яраслаў Яраполчыч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2003. — С. 302.
  • Войтович Л. В. Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича, 2000. — 649 с.
  • Войтович, Л. В. Княжа доба на Русі: портрети еліти. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2006.
  • Коган В. М., Домбровский-Шалагин В. И. Князь Рюрик и его потомки: Историко-генеалогический свод. — Санкт-Петербург: Паритет, 2004. — 688 с.
  • Назаренко А. В. Городенское княжество и городенские князья в XII веке // Назаренко А. В. Древняя Русь и славяне (Древнейшие государства Восточной Европы, 2007 год) / Ин-т всеобщей истории. — Москва: Русский Фонд Содействия Образованию и Науке, 2009. — С. 124—161.
  • Татищев В. Н. История Российская. — Москва, 1963. — Т. 2. — 350 с.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Яраслаў_Яраполчыч&oldid=4096076"