Акунепадобныя

	Акунепадобныя
	; Акунь звычайны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Клада:	Рыбы
Надклас:	Касцявыя рыбы
Клас:	Прамянёвапёрыя рыбы
Падклас:	Навапёрыя рыбы
Інфраклас:	Касцістыя рыбы
Надатрад:	Acanthopterygii
Атрад:	Акунепадобныя
Міжнародная навуковая назва
	Perciformes
ITIS	167640
NCBI	8111
EOL	5184
FW	35920

Акунепадобныя (Perciformes), калючапёрыя — самы шматлікі атрад касцістых рыб.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня цела ад 1 см да 5 м, маса ад доляў грама да 900 кг. Маюць звычайна 2 спінныя плаўнікі з калючкамі; брушныя плаўнікі складаюцца з прамянёў (не болей як 6) і знаходзяцца пад груднымі або наперадзе іх. Плавальны пузыр не злучаны з кішэчнікам. Луска найчасцей ктэноідная. Для большасці акунепадобных уласціва наяўнасць у першым спінным плаўніку калючых пёраў^[1]. Ёсць шыпы на галаве, верхнія і ніжнія рэбры.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Уключае 21 падатрад, 150 сямействаў, каля 1200 родаў, 6,5 тыс. марскіх і прэснаводных відаў (каля 40 % ад агульнай колькасці ўсіх відаў рыб)^[1].

У вадаёмах Беларусі 4 віды сямейства акунёвых (акунь звычайны, судак, джгір звычайны, джгір-насар), па аднаму віду бычковых (бычок-пясочнік) і падкаменшчыкавых (падкаменшчык звычайны).

Акунепадобныя з'явіліся ў верхнім меле, большасць сямействаў вядома з эацэну.

Промысел і развядзенне[правіць | правіць зыходнік]

Многія віды — каштоўныя прамысловыя рыбы. У Беларусі прамысловае значэнне маюць акунь і, у меншай ступені, судак^[1].

Шэраг відаў разводзіцца ў акварыумах.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.1 / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. — Т. 1. — 575 с. — 10 000 экз.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Акунепадобныя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.. — С. 66

[belen-1] а ^б ^в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.1 / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. — Т. 1. — 575 с. — 10 000 экз.

[1]