Алесь Стаховіч

Алесь Стаховіч
Алесь Стаховіч
	Аляксандр Іосіфавіч Стаховіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	3 ліпеня 1907
Месца нараджэння	Кашына, Аршанскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	7 лютага 1956 (48 гадоў)
Пахаванне	Вайсковыя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Дзеці	Алег Аляксандравіч Стаховіч
Месца працы	Полымя; Цэнтральны камітэт КПБ;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС;
Узнагароды
	Творы ў Вікікрыніцах

Алесь (Аляксандр Іосіфавіч) Стахо́віч^[1] (3 ліпеня 1907, в. Кашына, Аршанскі павет, Магілёўская губерня — 7 лютага 1956) — беларускі савецкі пісьменнік. Бацька архітэктара Алега Стаховіча.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 3 ліпеня 1907 года ў в. Кашына Аршанскага павета Магілёўскай губерні (цяпер — Аршанскі раён Віцебскай вобласці).

Сярэднюю школу скончыў у Оршы ў 1923 годзе. Тады ж уступіў у камсамол і быў накіраваны на камсамольскую работу — спачатку ў Оршу, потым у Мсціслаўскі райкам камсамола. Працаваў загадчыкам аддзелаў культуры і прапаганды ў Крупскім, Талачынскім, Жлобінскім райкамах партыі. Быў начальнікам палітаддзела ў саўгасах «Горкі-Апчак», «Старчыцы», інструктарам ЦК КПБ. 3 1938 года — адказны сакратар рэдакцыі часопіса «Полымя». Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, пайшоў на фронт, працаваў у армейскіх газетах. Пасля вайны на творчай рабоце.

Памёр 7 лютага 1956 года. Пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Друкавацца А. Стаховіч пачаў у 1928 годзе ў газеце «Чырвоная змена». У 1930 годзе ў часопісе «Беларуская работніца і сялянка» апублікавана яго першае апавяданне «Яе шлях». Пісаў нарысы, фельетоны, невялікія апавяданні. Першая кніга яго апавяданняў «Маленькія героі» (1939 год) прысвечана дзецям. Пра даваеннае і пасляваеннае жыццё расказаў у аповесці «Пампей Шчупак», раманах «Пад мірным небам», «Шырокія гарызонты». Гэтыя творы, актуальныя па тэматыцы, не вылучаліся пастаноўкай вострых праблем. Наадварот, усе складанасці жыцця калгаснікаў напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны і ў пасляваенны перыяд тут прыхарошаны. У яго творах назіраецца даніна пануючай тады ў мастацтве тэорыі бесканфліктнасці. Аповесць А. Стаховіча «Шумяць лясы» прысвечана партызанскай барацьбе на тэрыторыі Беларусі. У 1951 годзе выйшла апавяданне для дзяцей «Залаты карп»^[1].

Пераклаў на беларускую мову «Аповесць пра сапраўднага чалавека» Б. Палявога і інш. Творы А. Стаховіча выдаваліся на рускай і польскай мовах.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, двума ордэнамі «Знак Пашаны», медалямі.

Зноскі

↑ ^а ^б БелЭн 2002.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Стахо́віч Алесь (Аляксандр Іосіфавіч) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 182. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Стаховіч Алесь // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1995. — Т. 5. Пестрак — Сяўрук. — С. 418. — 480 с.; іл.. — ISBN 5-85700-168-4.
Стаховіч Алесь // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1987. — Т. 5. Скамарохі — Яшчур. — С. 125—126. — 703 с. — 10 000 экз.
Стаховіч Алесь (Аляксандр Іосіфавіч) // Памяць: Орша. Аршанскі раён : гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі : у 2 кн. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]; склад.: Т. Г. Ігнацьева [і інш.]; мастак Э. Э. Жакевіч. — Мінск: БелЭн, 2000. — Кн. 2. — С. 40.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Стаховіч Аляксандр Іосіфавіч // Інфармацыйны рэсурс «Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснасць» Віцебскай абласной бібліятэкі імя У. І. Леніна

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] а ^б БелЭн 2002.

[1]