Валерый Аляксандравіч Скотнікаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валерый Аляксандравіч Скотнікаў
Скотников.png
Дата нараджэння 14 лютага 1929(1929-02-14)
Месца нараджэння
Дата смерці 27 мая 1988(1988-05-27) (59 гадоў)
Род дзейнасці навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук (1976)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды

Валерый Аляксандравіч Ско́тнікаў[1] (руск.: Валерий Александрович Скотников; 14 лютага 1929, Цвер — 27 мая 1988) — савецкі вучоны, гаспадарчы дзеяч. Доктар тэхнічных навук (1976), прафесар 1977)[1]. Рэктар Беларускага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі (1977—1988). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1985)[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1952 годзе з адзнакай скончыў Ленінградскі політэхнічны інстытут, энергамашынабудаўнічы факультэт. Працоўную дзейнасць пачаў у дызелебудаўнічым заводзе імя Ф. Э. Дзяржынскага ў горадзе Балакова Саратаўскай вобласці.

З 1953 па 1966 год працаваў інжынерам-канструктарам, старшым інжынерам, кіраўніком групы, начальнікам канструктарскага і эксперыментальна-даследчага аддзелаў у СКБ-2 меліярацыйных машын у Мінску.

З 1966 года на педагагічнай рабоце ў Беларускім інстытуце механізацыі сельскай гаспадаркі: дацэнт кафедры «Трактары і аўтамабілі», сакратар парткама, прарэктар па навукова-даследчай працы, з 1977 па 1988 год — рэктар інстытута.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковая дзейнасць В. А. Скотнікава звязана з актыўным правядзеннем меліярацыі ў Беларускай ССР і ўвядзеннем у сельскагаспадарчы абарот забалочаных земляў.

У 1963 годзе ён паспяхова абараніў кандыдацкую дысертацыю, а ў 1974 годзе — доктарскую дысертацыю на тэму: «Асновы тэорыі праходнасці гусенічных балатаходных трактароў». Пад яго кіраўніцтвам створаны шэраг арыгінальных меліярацыйных машын і трактароў высокай праходнасці, якім не мае аналагаў у айчыннай і сусветнай практыцы. Распрацаваны тэарэтычныя асновы ўзаемадзеяння гусенічных рухавікоў з тарфяна-балотнай глебай, рэкамендацыі па праектаванні трактароў на гусенічным хаду і магчымасці прымянення шарнірна-сучлененых машын.

Асноўныя палажэнні кандыдацкай і доктарскай дысертацый В. А. Скотнікава выкладзеныя ў яго кнізе «Праходнасць машын», у якой падрабязна апісаны ўласцівасці праходнасці машын і іх паказчыкі, разгледжаны асаблівасці ўзаемадзеяння з грунтам колавых рухавікоў, а таксама сістэматызаваныя звесткі па агратэхнічных уласцівасцях хадавых сістэм машын і іх уздзеяння на глебу.

Пад кіраўніцтвам В. А. Скотнікова распрацаваны дзяржаўны стандарт СССР па абмежаванні ўзроўню ўздзеяння хадавых сістэм на глебу (ДАСТ 26955-86 «Тэхніка сельскагаспадарчая мабільная. Нормы ўздзеяння рухавікоў на глебу»), які быў прыняты ў 1986 годзе і дзейнічае па сённяшні дзень.

Вялікае значэнне для адукацыйнага працэсу БІМСГ мела выданне навучальнага дапаможніка «Асновы тэорыі і разліку трактара і аўтамабіля» пад рэдакцыяй В. А. Скотнікова, у якім знайшлі адлюстраванне класічныя палажэнні тэорыі трактара і аўтамабіля. Дапаможнік быў дапушчаны Дзяржаўным аграпрамысловым камітэтам СССР у якасці навучальнага для падрыхтоўкі інжынераў-механікаў, выдадзены тыражом 28 тыс. экзэмпляраў і з’яўляецца адным з асноўных навучальных дапаможнікаў па тэорыі трактара і аўтамабіля ў цяперашні час.

Пад навуковым кіраўніцтвам В. А. Скотнікава падрыхтавана 17 кандыдатаў тэхнічных навук.

Па матэрыялах яго даследаванняў атрымана 17 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы, апублікавана 117 навуковых прац, у т. л. 8 манаграфій, 5 навучальных дапаможнікаў саюзнай і рэспубліканскага значэння і 3 даведніка.

Арганізатарскі талент Валерыя Аляксандравіча, яго эрудыцыя, глыбокае веданне праблем у навуцы, бесперапынны пошук шляхоў удасканалення падрыхтоўкі сельскагаспадарчых кадраў набылі яму заслужаны аўтарытэт і павагу ў калектыве БІМСГ і навуковай супольнасці. В. А. Скотнікова адрознівалі высокая дысцыпліна, патрабавальнасць, прынцыповасць, пачуццё глыбокай адказнасці за даручаную справу, спагадлівасць і добразычлівасць да людзей.

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

За навуковыя дасягненні і падрыхтоўку інжынерна-тэхнічных кадраў для сельскай гаспадаркі краіны ўзнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны», медалямі «За доблесную працу» у азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна, «Ветэран працы», дзвюма сярэбранымі медалямі ВДНГ СССР, а таксама дзвюма Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]