Віктар Паўлавіч Суслаў

Віктар Паўлавіч Суслаў
Дата нараджэння	13 красавіка 1909(1909-04-13)
Месца нараджэння	Уфа, Уфімская губерня[d], Расійская імперыя
Дата смерці	19 чэрвеня 1996(1996-06-19) (87 гадоў)
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Мінскі трактарны завод БНТУ БДАТУ Мотавела
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1974)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Томскі політэхнічны ўніверсітэт (1934)
Узнагароды

Віктар Паўлавіч Суслаў (13 красавіка 1909, Уфа — 19 чэрвеня 1996) — савецкі вучоны, гаспадарчы дзеяч. Дырэктар Мінскага трактарнага завода (1948—1951), першы рэктар Беларускага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі (1954—1959).

Біяграфія

У 1934 годзе скончыў Томскі індустрыяльны інстытут. Працоўную дзейнасць пачаў на Уральскім заводзе цяжкага машынабудавання імя С. Арджанікідзэ «Уралмаш», дзе прайшоў шлях ад майстра да галоўнага інжынера.

У 1937 годзе, як здольны спецыяліст, накіраваны ў ЗША для вывучэння замежнага вопыту машынабудавання.

У 1940 годзе прызначаны дырэктарам Варонежскага машынабудаўнічага завода, а ў 1941 годзе ўзначаліў завод «Рухавік рэвалюцыі» ў Ніжнім Ноўгарадзе.

У гады Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся ў радах Савецкай Арміі, ваяваў на Курскай дузе, быў камандзірам гарматы, збройнікам і начальнікам армейскіх артылерыйскіх рамонтных майстэрняў.

У 1944 годзе накіраваны на аднаўленне Харкаўскага трактарнага завода, працаваў начальнікам вытворчасці, намеснікам галоўнага інжынера завода.

З 1946 года працоўная дзейнасць В. П. Суслава бесперапынна звязана з Рэспублікай Беларусь. Загадам міністра аўтатрактарнай прамысловасці СССР ён быў прызначаны дырэктарам Мінскага велазавода, а затым — Мінскага трактарнага завода (МТЗ). Пад кіраўніцтвам У. П. Суслава распрацаваны і засвоены масавы выпуск універсальных трактароў «Беларус».

Навукова-педагагічная дзейнасць В. П. Суслава пачалася з 1951 года: дацэнт, загадчык кафедры трактароў, дэкан аўтатрактарнага факультэта Беларускага політэхнічнага інстытута.

У 1954 годзе прызначаны першым рэктарам Беларускага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі, а таксама кіраваў кафедрамі тэхналогіі металаў і рамонту машын.

У 1974 годзе паспяхова абараніў доктарскую дысертацыю, а праз год яму было прысвоена вучонае званне прафесара.

В. П. Суслаў апублікаваў больш за 300 навуковых прац па праблемах тэхнічнага абслугоўвання і рамонту сельскагаспадарчай тэхнікі. Пад яго кіраўніцтвам падрыхтавана 4 дактары і 26 кандыдатаў тэхнічных навук. Распрацаваны аптымальную схему развіцця рамонтнага вытворчасці ў сельскай гаспадарцы Рэспублікі Беларусь.

Віктар Паўлавіч Суслаў пастаянна вёў актыўную грамадскую працу як член тэхнічнага Савета Дзяржаграпрама БССР, каардынацыйнага Савета ГОСНІТІ і шэрагу спецыялізаваных навуковых саветаў, Савета ветэранаў вайны, неаднаразова абіраўся дэлегатам некалькіх партыйных з’ездаў, дэпутатам Кіеўскага гарадскога савета.

За дасягнутыя поспехі ў развіцці і аднаўленні прамысловасці і значныя дасягненні ў галіне аднаўлення і ўмацавання дэталей сельскагаспадарчай тэхнікі узнагароджаны двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, двума залатымі і адным бронзавым медалямі ВДНГ СССР, «Вынаходнік СССР» і «за асаблівыя заслугі перад вышэйшай школай».

Справу, распачатую Віктарам Паўлавічам, працягваюць яго паслядоўнікі. Так, адкрыты ў БІМСГ ў 1965 годзе па ініцыятыве В. П. Суслава факультэт арганізацыі і тэхналогіі рамонту сельскагаспадарчых машын працягвае сваё развіццё ў новай якасці, як факультэт «Тэхнічны сэрвіс у АПК» — адзіны ў Рэспубліцы Беларусь, што забяспечвае падрыхтоўку высокакваліфікаваных інжынерных кадраў для агратэхнічнага сэрвісу па спецыяльнасці I ступені вышэйшай адукацыі: «Рамонтна-абслугоўваюць вытворчасць у сельскай гаспадарцы», « Матэрыяльна-тэхнічнае забеспячэнне аграпрамысловага комплексу» і II ступені вышэйшай адукацыі: «Тэхнічны сэрвіс у АПК».

Закладзеныя В. П. Суславым асновы станаўлення БІМСГ спрыялі далейшаму развіццю вышэйшай аграрнай адукацыі ў Беларусі. Пастаянны пошук новых, прагрэсіўных рашэнняў у арганізацыі падрыхтоўкі інжынерных кадраў вышэйшай кваліфікацыі, умацаванне і ўдасканаленне матэрыяльна-тэхнічнай базы мэтанакіравана ідуць і рэалізуюцца ў Беларускім дзяржаўным аграрным тэхнічным універсітэце і ў цяперашні час.

Памёр 19 чэрвеня 1996 года.