Вялікія Сяхновічы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Вялікія Сяхновічы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
96[1] чалавек (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1641
Паштовыя індэксы
225128
Аўтамабільны код
1
Вялікія Сяхновічы на карце Беларусі ±
Вялікія Сяхновічы (Беларусь)
Вялікія Сяхновічы
Вялікія Сяхновічы (Брэсцкая вобласць)
Вялікія Сяхновічы

Вялі́кія Сяхно́вічы[2] (трансліт.: Vialikija Siachnovičy, руск.: Великие Сехновичи) — вёска ў Беларусі, у Жабінкаўскім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Крыўлянскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1903—1920-я гады ў Сяхновічах дзейнічаў крухмальны завод[3]. У 1940—1954 гадах цэнтр Сяхновіцкага сельсавета. З 16 ліпеня 1954 года па 13 кастрычніка 1961 года ў складзе Мацеевіцкага сельсавета, з 1961 года ў складзе Крыўлянскага сельсавета[4]. 7 лютага 1967 года да вёскі далучаны пасёлак крухмальнага завода[5].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Вядомыя ўраджэнцы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. http://zhabinka.brest-region.gov.by/index.php?option=com_content&view=article&id=18565&Itemid=2416&lang=ru
  2. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Сіхно́вічы
  3. Сяхновіцкі крухмальны завод // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). — С. 364.
  4. Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 13 кастрычніка 1961 года // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1962, № 2 (961).
  5. Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 7 лютага 1967 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1967, № 13 (1171).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]