Вячаслаў Васільевіч Грыднёў

Вячаслаў Васільевіч Грыднёў
Дата нараджэння	9 кастрычніка 1898(1898-10-09)
Месца нараджэння	Грыдзькова[d], Сельскае паселішча Сямёнаўскае[d], Ступінскі раён[d], Маскоўская вобласць
Дата смерці	5 студзеня 1991(1991-01-05) (92 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Праабражэнскія могілкі[d]
Род войскаў	state security[d]
Званне	генерал
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Вячаслаў Васільевіч Грыднёў (28 верасня (9 кастрычніка) 1898, в. Грыдзькова, Міхнеўскі раён, Маскоўская вобласць — 5 студзеня 1991, Масква, РСФСР) — савецкі разведчык, камандзір АМСБАП у гады Вялікай Айчыннай вайны, начальнік Вышэйшай разведвальнай школы (1950—1960), генерал-маёр КДБ СССР.

Біяграфія

У 1910 годзе скончыў сельскую земскую школу. З 1912 па 1917 гады працаваў падручным электраманцёра на заводзе ў Петраградзе. У студзені 1917 года быў прызваны ў войска. Служыў радавым у запасным электратэхнічным батальёне, які ў кастрычніку 1917 года перайшоў на бок савецкай улады. У верасні 1921 года накіраваны на працу ў Маскоўскую НК упаўнаважаным сакрэтнай аператыўнай часткі.

Пасля заканчэння Вышэйшай памежнай школы АДПУ ў 1924 годзе накіраваны на службу ў памежныя часткі Закаўказскай акругі.

У кастрычніку 1932 года быў камандзіраваны ў Мангольскую Народную Рэспубліку, дзе дапамагаў манголам ствараць памежныя войскі і службу аховы дзяржаўнай мяжы. З’яўляючыся супрацоўнікам рэзідэнтуры знешняй выведкі ў Манголіі, вёў актыўную выведвальную працу па белай эміграцыі ў Маньчжурыі. Прыцягнуў да супрацоўніцтва са знешняй выведкай шэраг замежнікаў, ад якіх паступала інфармацыя аб дзейнасці японцаў у гэтай правінцыі Кітая, а таксама аб плянах белагвардзейцаў ў дачыненні да СССР.

З красавіка 1936 года з’яўляўся начальнікам спачатку 42-га Джэбраільскага, а затым — 44-га Ленкараньскага памежных атрадаў на савецка-іранскай мяжы. Са жніўня 1939 года па ліпень 1941 года знаходзіўся на кіруючай аператыўнай працы ў Галоўным упраўленні памежых войскаў НКУС.

Пасля вызвалення Заходняй Беларусі накіраваны туды ў доўгатэрміновую камандзіроўку ў якасці начальніка аператыўнай групы НКУС БССР, а затым — начальніка Ваўкавыскага гараддзела НКУС.

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны працаваў у Асобай групе пры наркаме НКУС па фарміраванні разведвальна-дыверсійных атрадаў для закіду ў тылы германскіх войскаў. Быў камандзірам Асобнай мотастралковай брыгады адмысловага прызначэння (АМСБАП) НКУС. У баях з акупацыйнымі войскамі разведвальна-дыверсійнымі атрадамі Грыднёва знішчаны 136130 варожых салдат і афіцэраў, пушчаныя пад адхон 1415 воінскіх эшалонаў з тэхнікай, баепрыпасамі і палівам, знішчаны 51 самалёт.

Пасля расфарміравання АМСБАП у лістападзе 1943 года быў прызначаны дарадцам МУС Манголіі. 17 лістапада 1944 года пастановай Савета Народных Камісараў СССР яму прысвойваецца воінскае званне генерал-маёра. У Манголіі знаходзіцца да студзеня 1949 года. Прымаў удзел у вайне з Японіяй.

З 1949 года — начальнік аддзела Камітэта інфармацыі пры Савеце Міністраў СССР.

У 1950—1960 гадах — начальнік Вышэйшай разведвальнай школы.

У 1960 годзе выйшаў у адстаўку па стане здароўя.

Памёр 5 студзеня 1991 года ў Маскве.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Леніна і Кастрычніцкай Рэвалюцыі, трыма ордэнамі Чырвонага Сцяга, двума ордэнамі Айчыннай вайны I ступені, трыма ордэнамі Мангольскай Народнай Рэспублікі, шматлікімі медалямі.