Пасудава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Вёска Пасудава)
Вёска
Пасудава
Краіна
Вобласць
Раён
Пасялковы савет
Каардынаты
Першая згадка
СААТА
3203757076
Пасудава на карце Беларусі ±
Пасудава (Беларусь)
Пасудава
Пасудава (Гомельская вобласць)
Пасудава

Пасу́дава[1] (трансліт.: Pasudava, руск.: Посудово) — былая вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіла ў склад Камарынскага пасялковага савета. Чыгуначная станцыя (на лініі Оўруч — Палтава)

Пасля катастрофы на Чарнобыльскай АЭС і радыяцыйнага забруджвання жыхары (73 сем'і) пераселены ў 1986 годзе ў чыстыя месцы. Ліквідавана 20 жніўня 2008 года[2].

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Размяшчэнне[правіць | правіць зыходнік]

У 45 км на поўдзень ад Брагіна, 164 км ад Гомеля, на тэрыторыі Палескага радыяцыйна-экалагічнага запаведніка; 1 км ад дзяржаўнай мяжы з Украінай.

Транспартная сетка[правіць | правіць зыходнік]

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Камарын — Брагін. Планіроўка складаецца з ледзь выгнутай працяглай вуліцы, блізкай да мерыдыянальнай арыентацыі, на ўсход ад якой праходзіць такой жа арыентацыі меншая па памеры вуліца. Забудова драўлянымі хатамі сядзібнага тыпу.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Выяўленае археолагамі гарадзішча ранняга жалезнага веку (мясцовая назва Мястэчка, 3-4 км на поўнач ад вёскі, ва ўрочышчы Куркова) сведчыць пра засяленне гэтых месцаў з даўніх часоў. Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVIII стагоддзя. Пасля 2-га падзела Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1811 годзе 2 вёскі — Пасудава Верхняе і Пасудава Ніжняе, якія пазней аб'ядналіся, валоданне Ракіцкіх. У 1850 годзе валоданне Новікаўскага. Паводле перапісу 1897 года ў Савіцкай воласці Рэчыцкага павета Мінскай губерні; побач знаходзіліся 2 аднайменных фальварка.

З 8 снежня 1926 года па 30 снежня 1927 года цэнтр Пасудавіцкага сельсавета Камарынскага раёна Рэчыцкай, з 9 чэрвеня 1927 года Гомельскай акруг.

Дзейнічала пачатковая школа. Пасля пабудовы ў 1927 годзе чыгункі Чарнігаў — Оўруч пачала працаваць чыгуначная станцыя. У 1930 годзе арганізаваны калгас «Дзень калектывізацыі», меліся 2 вятракі і гамарня.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў баі за вёску ў 1943 годзе адрозніліся камандзір кулямётнага разліку Е. Сіхімаў, наводчык прылады А. Г. Казлоў і камандзір аддзялення І. А. Юсупаў — усім ім прысвоена званне Героя Савецкага Саюза).

У 1959 годзе ўваходзіла ў склад саўгаса «Пасудава» (цэнтр — вёска Залессе).

Да 8 студзеня 1987 года вёска ўваходзіла ў склад Калыбанскага сельсавета[3], да 13 снежня 1991 года — у склад Гдзенскага сельсавета, пасля — у адміністрацыйным падпарадкаванні Камарынскага пассавета.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Колькасць[правіць | правіць зыходнік]

  • 2010 год — жыхароў няма.

Дынаміка[правіць | правіць зыходнік]

  • 1897 год — 51 двор, 315 жыхароў (паводле перапісу).
  • 1908 год — 79 двароў, 421 жыхар.
  • 1959 год — 642 жыхара (паводле перапісу).
  • 1986 год — жыхары (73 сем'і) пераселены.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. «Об упразднении сельских населенных пунктов Брагинского района». Решение Брагинского районного Совета депутатов от 20 августа 2008 г. № 68 Архівавана 17 сакавіка 2018. (руск.)
  3. Рашэнне выканкома Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 8 студзеня 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0