Віталь Сцяпанавіч Антанюк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віталь Сцяпанавіч Антанюк
Дата нараджэння 10 кастрычніка 1939(1939-10-10)
Месца нараджэння
Дата смерці 6 мая 2002(2002-05-06) (62 гады)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера жывёлагадоўля
Месца працы
Навуковая ступень доктар біялагічных навук (1985)
Навуковае званне
Альма-матар
Партыя
Прэміі
прэмія Савета Міністраў СССР
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны»
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР

Віталь Сцяпанавіч Антанюк (10 кастрычніка 1939, Крэмэнчук, УССР — 6 мая 2002) — беларускі вучоны ў галіне жывёлагадоўлі, першы і адзіны прэзідэнт Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь. Член-карэспандэнт УАСГНІЛ (1991), акадэмік Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992), замежны член Украінскай акадэміі аграрных навук (1992), доктар біялагічных навук (1985), прафесар (1989).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Віцебскі ветэрынарны інстытут (1962), аспірантуру Беларускага НДІ жывёлагадоўлі (1968). Працаваў заатэхнікам (1962), дырэктарам (1963—1966) дзяржаўнага жывёлагадоўчага комплексу ў Нясвіжы, у аддзеле сельскай гаспадаркі Мінскага аблвыканкама (1966—1969). Інструктар ЦК КП Беларусі (1969—1974). Загадчых аддзелам гадоўлі сельскагаспадарчых жывёл, дырэктар Беларускага НДІ жывёлагадоўлі (1974—1987). Генеральны дырэктар Асацыяцыі «Племэліта» (1984—1987). Начальнік Упраўлення навукі і адукацыі Міністэрства сельскай гаспадаркі і харчавання Рэспублікі Беларусь (1987—2002), адначасова прафесар кафедры тэхналогіі і механізацыі жывёлагадоўлі Беларускага дзяржаўнага аграрнага тэхнічнага універсітэта (1987—2002). У 1991 годзе старшыня Заходняга аддзялення УАСГНІЛ, у 1992—2002 гадах — прэзідэнт Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь.

Навуковы і практычны ўклад[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя навуковыя даследаванні прысвечаны пытанням селекцыі і вырошчвання сельскагаспадарчых жывёл, арганізацыі паўнавартаснага кармлення сельскагаспадарчых жывёл. жывёл, тэхналогіі ўзнаўлення жывёлагадоўлі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» (1971), медалямі, Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета Беларускай ССР (1986), дыпломам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь (1996)[1]. Лаўрэат прэміі Савета Міністраў СССР (1980)[1].

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

  • Биология и техника искусственного размножения свиней. — Минск: Ураджай, 1978. — 176 с.
  • Организация воспроизводства сельскохозяйственных животных / соавт.: В. В. Жаркин, Л. Г. Безлюдников. — Минск: Ураджай, 1985. — 166 с.
  • Биотехнические способы повышения эффективности оплодотворения сельскохозяйственных животных. — Минск: Ураджай, 1988. — 198 с.
  • Основы интенсивных технологий производства молока и мяса. — Мн., 1990. (сумесна з В. І. Сапегам, П. П. Ракецкім)
  • Скотоводство и технология производства молока и говядины: учеб. пособие для учащихся сред. спец. учеб. заведений с.-х. профиля / соавт. Р. И. Савозук. — Минск: Ураджай, 1998. — 215 с.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]