Горацкі павет

Горацкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на тэрыторыі Беларусі ў 1861—1924 гг. Цэнтр — горад Горкі. Утвораны ў 1861 г. ў Магілёўскай губерні, з частак Аршанскага і скасаванага Копыскага паветаў. Плошча 2487 кв.вёрст, насельніцтва каля 80000 чалавек (2-я палова XIX ст.).

У 1885—1886 гг. па павеце прайшлі масавыя выступленні, якія былі звязаны з адмовай сялян ад выплаты арэнды на карысць дваран фон Валь і князёў Любамірскіх.

З 26 красавіка 1919 г. ў Гомельскай губерні, забраны ў склад РСФСР. 27 ліпеня 1922 г. большая частка павета перададзена Смаленскай губерні. З сакавіка 1924 г. Горацкі павет вернуты БССР. 17 ліпеня 1924 г. скасаваны, большая частка яго тэрыторыі ўключана ў Аршанскую акругу, у складзе якой утвораны Горацкі раён.

Воласці (канец XIX ст.)

1. Баеўская
2. Гарадзішчанская
3. Горацкая
4. Дубровенская
5. Любініцкая
6. Маслакоўская
7. Нічыпаравіцкая
8. Пугляеўская
9. Раманаўская
10. Саўская
11. Святошыцкая
12. Хаўбнянская

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5: Гальцы — Дагон. — 576 с. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5), ISBN 985-11-0035-8.