Грыцук малы

Грыцук малы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Сеўцападобныя Падатрад:  Scolopaci Сямейства:  Бакасавыя Род:  Limosa Від:  Грыцук малы
Міжнародная навуковая назва
Limosa lapponica (Linnaeus, 1758)
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22693158
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   176687 NCBI   161683 EOL   1049549 FW   372161

Грыцук малы, вераценнік малы (Limosa lapponica) — птушка сямейства Бакасавыя (Scolopacidae).

Апісанне

Даўжыня цела 36—42 см, размах крылаў 64—80 см. Падобны да вялiкага грыцука. Адрозніваецца злёгку загнутай уверх дзюбай, а ў шлюбным уборы больш іржавага колеру ў апярэнні. Спод цела без палосак, іржавага колеру. У негнездавы час шэры з белымі грудзьмі. У палёце на хвасце цёмныя тонкія палоскі, на крылах адсутнічае люстэрка або яно вузкае, белае.

Пашырэнне

Арэал разарваны: крайняя поўнач Палеарктыкі і ўзбярэжжы заходняй Аляскі. Пералётны від. Месца зімовак: еўрапейскія і афрыканскія ўзбярэжжы Атлантычнага акіяна, еўрапейскія ўзбярэжжы Паўночнага мора, нешматлікі ў басейне Міжземнага мора, Чырвонае мора, Персідскі заліў, Паўднёвая і Усходняя Азія, Малайзія, Калімантан, Новая Гвінея, Аўстралія, Новая Зеландыя, Паўночная і Заходняя Афрыка. На тэрыторыі Беларусі рэдкі залётны толькі пад час міграцый від.

Гнездавы біятоп — забалочаная тундра, часта на марскіх берагах, вакол тарфянікаў, мохавых балот, багнаў, азёр, вільготныя лугі; паслягнездавы — галоўным чынам галечныя марскія ўзбярэжжы або берагі астравоў, таксама дэльты рэк, часта з пяском ці глеем.

Асаблівасці біялогіі

Гняздо звычайна ў купіне раслін, акружанае вадой або слоем моху, пад прыкрыццем, ямка, высланая раслінамі з бліжэйшага наваколля (часам яйкі ляжаць без высцілкі на моху).

Яйка

Яйкі звычайна 4 (часам 2—3), грушападобныя, зеленавата-бурыя альбо аліўкава-карычневыя, глыбокія плямы — папяліста-шэрыя, паверхневыя — карычнева-бурыя.

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X
• Вераценнік малы // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 436.