Егіпецкая чапля

Егіпецкая чапля
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Атрад:  Буслападобныя Сямейства:  Чаплевыя Род:  † Егіпецкія чаплі (Bubulcus) Від:  Егіпецкая чапля
Міжнародная навуковая назва
Bubulcus ibis (Linnaeus, 1758)
Арэал
Гнездавы арэал   Цэлы год   Толькі ўзімку
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22697109
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   174803 NCBI   110668 EOL   1048012

Егіпецкая чапля (Bubulcus ibis) — птушка сямейства чаплевых, адзіны прадстаўнік монатыпічнага роду Егіпецкія чаплі (Bubulcus).

Знешні выгляд

Даўжыня цела 48—53 см, размах крылаў 90—96 см. Егіпецкая чапля, у адрозненне ад іншых чапляў, мае кароткі дзюбу. Галава і шыя вохрыста-жоўтыя, тулава белае. У шлюбным уборы развіваецца жоўты чубчык, а таксама з'яўляюцца жоўтыя падоўжаныя пёры на спіне. Увосень гэтыя пёры выпадаюць. Дзюба лімонна-жоўтая. Даўжыня крыла 22—25 см.

Пашырэнне

Насяляе прэснаводныя вадаёмы, адкрытыя травяністыя месцы (палі рысу, балоты, лугі, пашы), а таксама гарады. Гнездавыя біятопы — гаі або групы лісцевых дрэў з густым падлескам сярод адкрытых месцаў або паблізу вады. Арэал разарваны: паўднёвая Партугалія і Іспанія, Францыя, паўночная Італія, Сардзінія, Балканы (трапляецца спарадычна), Паўднёвая Азія, Японія, Філіпіны, некаторыя астравы Малайскага архіпелага, паўночная Аўстралія, Афрыка (без Сахары), Мадагаскар, а ў апошні час пашыраецца i ў абедзьвюх Амерыках. Паўднёвыя папуляцыі аселыя, паўночныя — пералётныя. Спарадычна залятае на поўнач ад гнездавога арэала (Ісландыя, Ірландыя, Вялікабрытанія, паўднёвы ўсход Расіі, Данія, Бельгія, Галандыя, Нарвегія, Швецыя, Літва, Чэхія, Польшча, Венгрыя, Беларусь, Украіна, Малдова).

Асаблівасці біялогіі

Гняздо ў калоніі, часцей за ўсё з іншымі відамі чаплевых, на дрэве. Уяўляе ажурны стажок са спіральна складзеных галінак. Часам займае старыя гнёзды іншых відаў чаплевых.

Яйкі (3—4) крыху падоўжаныя, бледна-блакітныя (самыя светлыя з усіх яек чаплевых).

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.