Кабальцін
| Кабальцін | |
|---|---|
| |
| Формула | CoAsS |
| Прымесь | жалеза, нікель |
| Сінгонія | рамбічная[1] |
| Колер рысы | чорны |
| Бляск | металічны |
| Празрыстасць | непразрысты |
| Цвёрдасць | 5,5 |
| Спайнасць | дасканалая па {001} |
| Злом | няроўны |
| Шчыльнасць | 6,1—6,2 г/см³ |
|
Кабальцін на Вікісховішчы |
|---|
Кабальці́н, кобальтавы блішчак — мінерал класа сульфідаў, сульфід кобальту і мыш’яку, CoAsS. Упершыню апісаны ў 1832 годзе[1].
Утрымлівае да 34 % кобальту, прымесі жалеза (да 16 %, феракабальцін)[2]. Крышталізуецца ў рамбічнай сінгоніі[1]. Утварае крышталі кубічнай і актаэдрычнай формы, зярністыя агрэгаты, украпіны, пражылкі. Непразрысты. Колер серабрыста-белы з ружаватым адценнем. Бляск металічны. Колер рысы чорны. Цвёрдасць 5,5 па шкале Моаса. Шчыльнасць 6,1—6,2[2] (6,33[1]) г/см³. Крохкі.
Сустракаецца ў гідратэрмальных жылах. Радовішчы ў Канадзе, Нарвегіі, Швецыі, Германіі, Аўстраліі, Марока, Дэмакратычнай Рэспубліцы Конга, Інданезіі, Азербайджане, Расіі (Каўказ, Урал, Краснаярскі край), Замбіі, на востраве Куба[1].
Кабальцін — важная руда на кобальт.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Кобальтин // Каталог Минералов(руск.)
- ↑ 2,0 2,1 Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. — 604 с. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7), ISBN 985-11-0035-8. — С. 381.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпедыі, калі ласка, карыстайцеся падказкай і пастаўце спасылкі ў адпаведнасці з прынятымі рэкамендацыямі. |