Каманда 6 (Конга)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Каманда 6
Гады існавання 19641967
Краіна Рэспубліка Конга
Тып Белыя найміты ў Конга
Колькасць 550 чалавек
Удзел у Кангалезскі крызіс
Паўстанне Сімба
Мяцяжы ў Стэнлівілі
Камандзіры
Вядомыя камандзіры падпалкоўнік Ламулін і Боб Дэнар

Коммандо 6 (англ.: 6 Commando) — падраздзяленне еўрапеоідных наймітаў часоў Кангалезскага крызісу 1960-х. Ад вядомага ваеннага авантурыста Боба Дэнара байцы атрада атрымалі мянушку «les affreux», інакш кажучы «жудасныя»[1].

Атрад[правіць | правіць зыходнік]

Першапачаткова ў групу ўвайшлі замежныя баевікі з Францыі, Бельгіі і Італіі, якія не трапілі ў «Каманда 5». Першым камандзірам атрада стаў падпалкоўнік Ламулін, дзеючы афіцэр бельгійскай арміі. Пазней на яго месца прыйшоў Боб Дэнар[2].

Падраздзяленне, агульнай колькасцю 550 чалавек[3], было падзелена на так званыя «шокі» (фр.: choc). Па памерах яны адпавядалі ротам[4]. Усяго такіх фарміраванняў было пяць: у Лебо дыслакаваўся 1-ы «шок» маёра Карла Кука (забіты 1 жніўня 1967 г.), у Стэнлівілі — 2-і капітана Крысціяна Лабудзіга, у Пангу — 3-і маёра Юбера Пінатона, у Акеці — 4-ы капітана Фажэра (11 ліпеня 1967 г. паранены і эвакуіраваны ў Анголу), ва Увіра — 5-ы маёра Роберта «Боба» Надзіна[5].

Таксама як і ў «Каманда 5», дысцыпліна ў «Каманда 6» пакідала жадаць лепшага[2].

Баявы шлях[правіць | правіць зыходнік]

Сілы «Каманда 6» змагаліся на баку Кангалезскай нацыянальнай арміі, шчыльна ўзаемадзейнічаю з катангскімі падраздзяленнямі ўрадавых войск і бельгійскімі інтэрвентамі[2].

Першай місіяй атрада стала навядзенне парадку ў горадзе Стэнлівіль, з чым найміты паспяхова справіліся[2]. Пасля большую частку «Каманда 6» адправілі на ўзмацненне дваццаці шасці гарнізонаў кангалезскай арміі[3], якія былі раскіданы па поўначы і ўсходу краіны. Так, мяжу з ЦАР узялі пад ахову іспанскія найміты (парадку 100 чалавек), а французы і бельгійцы грунтаваліся пад Стэнлівілем[6]. З-за гэтай фрагментацыі група не змагла атрымаць рэпутацыю эфектыўнай баявой сілы, роўнай «Каманда 5»[2].

У 1967 годзе, калі наёмнікі здзейснілі ўзброенае паўстанне ў Стэнлівілі, улады краіны падраздзяленне расфарміравалі[7].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Obituary: Bob Denard (15 кастрычніка 2007).
  2. а б в г д Clarke 1968, p. 51.
  3. а б Clarke 1968, p. 67.
  4. Mercenaries in Congo 1964-65 on CJ3B.info.
  5. A list of known Soldiers of Fortune who served in the Congo conflict some time during the 1960's(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2021. Праверана 27 лютага 2023.
  6. Clarke 1968, p. 69.
  7. Clarke 1968, p. 73.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Clarke, S.J.G. The Congo Mercenary: A history and analysis. — Johannesburg : South African Institute of International Affairs, 1968.