Капская вобласць
| Капская вобласць* | |
|---|---|
| Cape Floral Region Protected Areas** | |
| Сусветная спадчына ЮНЕСКА | |
| |
| Краіна | 
|
| Тып | Прыродны |
| Крытэрыі | (ix), (x) |
| Спасылка | 1007bis |
| Рэгіён*** | Паўднёвая Афрыка |
| Гісторыя ўключэння | |
| Уключэнне | 2004 (28 сесія) |
| * Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА | |
Капская вобласць (ад нідэрл.: Kaap — мыс Добрай Надзеі, да якога прымыкае вобласць) — своеасаблівая прыродная экасістэма Афрыкі, вядомая дзякуючы краявіднай разнастайнасці раслін-эндэмікаў (да 90 % выглядаў)[1] і свайму размяшчэнню ў больш прахалоднай субтрапічнай зоне (з-за Бенгельскага цячэння)[2] дзякуючы чаму вобласць стала адной з нямногіх зон інтэнсіўнай еўрапейскай пасяленчай каланізацыі (Капская калонія). У цяперашні час Капская вобласць цалкам уваходзіць у склад ПАР (Заходне-Капская правінцыя са сталіцай у горадзе Кейптаўн і Усходне-Капская правінцыя).[3] Капская вобласць — самае маленькае з фларыстычных царстваў зямлі.[1]
Капская вобласць ахоўваецца рознымі міжнароднымі праграмамі. У 1975 годзе рэгіён Дэ-Хуп увайшоў у спіс водна-балотных угоддзяў, якія ахоўваюцца Рамсарскай канвенцыяй, у 1998 годзе быў створаны біясферны рэзерват Когелберг, а ў 2004 годзе ахоўныя тэрыторыі Капскай фларыстычнай вобласці былі прылічаны да аб’ектаў Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.[4]
Характарыстыка[правіць | правіць зыходнік]
Займае пустынныя і паўпустынныя раёны з разнастайнымі ландшафтамі.
Вызначаецца вялікай фларыстычнай своеасаблівасцю. Сустракаецца каля 7000 відаў вышэйшых раслін, з якіх больш палавіны эндэмікі (прадстаўнікі 7 сямействаў: амарылісавыя, касачовыя, пратэйныя і іншыя). Найбольш характэрныя сямейства раслін — бабовыя, верасовыя, касачовыя, пратэйныя, складанакветныя і іншыя. Флора мае генетычныя сувязі з трапічнай Афрыкай, Міжземнамор’ем і шэрагам абласцей Паўднёвага паўшар’я, асабліва з Аўстралійскай біяграфічнай вобласцю.
Фауна адносна бедная. Некаторыя групы беспазваночных (напрыклад, перыпаты) з’яўляюцца рэліктамі.
З насякомых эндэмічныя жук-алень, некаторыя саранчовыя.
Сярод птушак эндэмічныя 15 родаў з 297.
Сярод 83 родаў млекакормячых 8 эндэмічных (віверы, некаторыя грызуны, даўгапяты, златакраты, трубказубы). Характэрныя жывёлы — антылопа скакун, бурая гіена, віверы, даўганогі, квага.
Зноскі
- ↑ а б А. Л. Тахтаджян. IV. Капское царство (руск.). molbiol.ru Классическая и молекулярная биология. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2012. Праверана 4 чэрвеня 2010.
- ↑ Капские горы (руск.). Экологический центр «Экосистема». Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2010. Праверана 4 чэрвеня 2010.
- ↑ Cape Floral Region Protected Areas (англ.). ЮНЕСКО. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2012. Праверана 4 чэрвеня 2010.
- ↑ CAPE FLORAL REGION PROTECTED AREAS (англ.)(недаступная спасылка). United Nations Enviroment Program. Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2009. Праверана 4 чэрвеня 2010.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).