Лаўрэнцій Васілевіч Дземянкоў

Лаўрэнцій Васілевіч Дземянкоў
Лаўрэнцій Васілевіч Дземянкоў
Дата нараджэння	15 ліпеня 1918
Месца нараджэння	Сакалоўка, Язёрскі сельсавет, Чэрыкаўскі раён, Беларусь;
Дата смерці	22 лістапада 1993 (75 гадоў)
Месца смерці	Варонеж
Месца пахавання	Камінтэрнаўскія могілкі[d];
Альма-матар	Омскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча імя М. В. Фрунзэ[d];
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота, МУС СССР, КДБ СССР
Гады службы	1938—1960
Званне	падпалкоўнік
Часць	1063-і стралковы полк
Камандаваў	стралковы ўзвод, стралковая рота
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
	медалі

Лаўрэнцій Васілевіч Дземянкоў (15 ліпеня 1918 — 22 лістапада 1993) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Л. В. Дземянкоў нарадзіўся ў вёсцы Сакалоўка (сучасны аграгарадок Сакалоўка ў Чэрыкаўскім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі). З 1924 года жыў у вёсцы Ясная Паляна (зараз у Юргінскім раёне Кемераўскай вобласці Расіі). Скончыў 8 класаў сярэдняй школы. У 1938 годзе скончыў Томскі тэхнікум грамадскага харчавання. У 1938 годзе прызваны на ваенную службу ў Чырвоную Армію. У 1941 годзе скончыў 1-е Омскае ваеннае пяхотнае вучылішча. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны са студзеня 1942 года на Ленінградскім і Карэльскім франтах.

Камандзір стралковага ўзвода 1063-га стралковага палка (272-я стралковая дывізія, 7-я армія, Карэльскі фронт) лейтэнант Л. В. Дземянкоў вызначыўся ў ходзе Свірска-Петразаводскай наступальнай аперацыі ў чэрвені 1944 г. Пры прарыве абароны праціўніка і фарсіраванні ракі Свір у раёне горада Ладзейнае Поле (Ленінградская вобласць) 21 чэрвеня 1944 г. арганізаваў пераправу ўзвода. Сустрэўшы моцнае агнявое супраціўленне, узначаліў групу добраахвотнікаў са стралкоў і сапёраў, якая знішчыла разлікі 75-мм гарматы і кулямёта варожага дзота, чым забяспечыў паспяховае фарсіраванне ракі і захоп плацдарма. Пасля гэтага лейтэнант Дземянкоў падняў узвод у атаку. 23 чэрвеня 1944 г. у баі за вёску Сармягі тры разы вадзіў свой ўзвод у атаку на траншэі праціўніка і паранены не пакінуў поля бою. Пазней стралковая рота пад камандаваннем Л. В. Дземянкова ўдзельнічала ў вызваленні шэрагу населеных пунктаў Карэліі. На подступах да горада Піткяранта быў цяжка паранены і накіраваны ў Петразаводск, дзе праходзіў лячэнне ў шпіталі.

Пасля вайны Л. В. Дземянкоў на пасадах у органах МУС і КДБ СССР. У 1959 годзе скончыў Усесаюзны завочны фінансава-эканамічны інстытут. З 1960 года ў запасе. Працаваў у горадзе Югра, у Кемераве, з 1961 года ў Варонежскім інстытуце сувязі.

Памёр Л. В. Дземянкоў 22 лістапада 1993 г. Пахаваны на Камінтэрнаўскіх могілках у Варонежы.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 104. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]