Роса

Роса
	літ. Rasų kapinės, польск. cmentarz Na Rossie w Wilnie
	54°40′06″ пн. ш. 25°18′16″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Краіна	Літва;
Месцазнаходжанне	Вільнюс
Гісторыя
Дата заснавання	1801
Першая згадка	1801
Дата закрыцця	1967
Плошча	10,8 га;
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ро́са (літ.: Rasų kapinės, польск.: cmentarz Na Rossie w Wilnie) — могілкі ў Вільні, адзін з найстарэйшых і каштоўных у гісторыка-культурным плане некропаляў Літвы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У красавіку 1801 магістрат Вільні вылучыў дзялянку зямлі для могілак за тагачаснай гарадской мяжой. 6 мая 1801 могілкі былі асвечаны. 8 мая 1801 на іх быў пахаваны бургамістр Ян Мюлер. У 1814 да паўночнай часткі могілак быў далучаны яшчэ адна дзялянка зямлі.

Побач з гэтым могілкамі ў першай палове XIX размяшчалася месца пахавання памерлых у аддзяленні Антокальскай бальніцы хворых. Першапачаткова яго звалі Сірочым, затым Новай Росай (плошча 4,6 га).

У 1841—1850 гадах на могілках была пабудаваная вялікая неагатычная капліца^[lt] па праекце архітэктара Томаша Тышэцкага^[ru]. У 1888 годзе па праекце архітэктара Юліяна Янушэўскага^[ru] да капліцы была дабудаваная вежа-званіца.

Перад уваходам на могілкі ў 1920 былі пахаваны салдаты, якія загінулі ў савецка-польскай вайне. У 1935—1936 невялікія ваенныя могілкі былі перабудаваны па праекце Войцеха Ястжэмбоўскага, аўтара размешчанага ў цэнтры надмагілля над прахам маці і сэрцам Юзафа Пілсудскага. Побач пахаваны салдаты ганаровай варты, якія адмовіліся здаць зброю чырвонаармейцам у 1939 і былі расстраляныя на месцы. Частку могілак займаюць магілы байцоў Арміі краёвай.

З 1967 пахаванні на Росе, акрамя выключных выпадкаў, спынены.

10 сакавіка 2005 года падчас дзяржаўнага візіту ў Літву прэзідэнта Польшчы на могілкі Роса Аляксандр Квасьнеўскі і Валдас Адамкус усклалі кветкі на магілы Ёнаса Басанавічуса і Юзафа Пілсудскага^[1].

22 лістапада 2019 года ў капліцы на могілках былі перапахаваныя ўдзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў, у тым ліку яго кіраўнікі Кастусь Каліноўскі і Зыгмунт Серакоўскі.

Славутыя асобы, пахаваныя на могілках Роса[правіць | правіць зыходнік]

Францішак Аляхновіч (1883—1944) — драматург, тэатральны дзеяч, публіцыст (сімвалічная магіла)
Аляксандр Аскерка (1830—1911) — грамадскі дзеяч, публіцыст, выдавец; у час Паўстання 1863—1864 гадоў — начальнік Вільні
Адам Вайткевіч (1796—1869) — біскуп Мінскай архідыяцэзіі
Лявон Вітан-Дубейкаўскі (1869—1940) — галоўны ўрадавы архітэктар БНР
Гіпаліт Грынцэвіч (1876—1933) — інжынер-архітэктар.
Адам Гюнтэр (1782—1854) — дзяржаўны дзеяч, калекцыянер і мецэнат.
Фадзей Дмахоўскі (1858—1930) — жывапісец, педагог у Віленскім ўніверсітэце
Кастусь Каліноўскі (1838—1864) — палітычны дзеяч, публіцыст, паэт, адзін з кіраўнікоў паўстання 1863—1864 гадоў на землях Беларусі і Літвы
Караль Камаеўскі (? — 1862) — ваенны дзеяч.
Юльюш Клос (1881—1933) — архітэктар, прафесар Віленскага ўніверсітэта
Іван Луцкевіч (1881—1919) — гісторык, археолаг, пачынальнік беларускага нацыянальнага руху
Антон Луцкевіч (1894—1942) — гісторык, публіцыст, міністр замежных спраў БНР (сімвалічная магіла)
Яўхім Лялевель (1786—1861) — гісторык, прафесар Віленскага ўніверсітэта, удзельнік паўстання 1831 года
Уладзіслаў Паўлюкоўскі (1895—1955) — паэт, этнограф
Адам Пілсудскі (1869—1935) — брат маршала Польшчы Юзафа Пілсудскага, віцэ-прэзідэнт Вільні, сенатар Другой Рэчы Паспалітай
Павел Пякарскі (1889—1954) — рэлігійны дзеяч
Казімір Сваяк (сапр. Канстанцін Стаповіч) (1890—1926) — паэт, рэлігійны дзеяч
Зыгмунт Серакоўскі (1826—1863) — адзін з кіраўнікоў паўстання 1863—1864 гадоў.
Эўзебіуш Славацкі (1773—1814) — паэт, перакладчык, бацька Юльюша Славацкага
Францішак Смуглевіч (1745—1807) — мастак, прафесар Віленскага ўніверсітэта
Альбін Стаповіч (1895—1934) — публіцыст, музыка
Уладзіслаў Сыракомля (1823—1862) — паэт, перакладчык
Уладзіслаў Талочка (1887—1942) — рэлігійны і культурны дзеяч
Яўстах Тышкевіч (1814—1873) — археолаг, гісторык, этнограф
Браніслаў Урублеўскі (1888—1941) — юрыст, прафесар Віленскага ўніверсітэта
Ядвігін Ш. (сапр. Антон Іванавіч Лявіцкі) (1869—1922) — беларускі празаік, драматург і публіцыст, адзін з пачынальнікаў беларускай мастацкай прозы
Чэслаў Янкоўскі (1857—1929) — паэт

Зноскі

↑ Lenkijos Prezidentas tęsia vizitą Lietuvoje Архівавана 27 верасня 2007. (літ.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

V. Girininkienė, A. Paulauskas. Rasos. Vilnius: Mintis, 1988.
Mieczysław Jackiewicz. Wileńska Rossa. Przewodnik po cmentarzu. Olsztyn 1993.
E. Małachowicz, Cmentarz na Rossie w Wilnie, Wrocław-Warszawa-Kraków 1993.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Роса
Rasų kapinės Архівавана 9 мая 2006.

[1] Lenkijos Prezidentas tęsia vizitą Lietuvoje Архівавана 27 верасня 2007. (літ.)

[1]