Мікалай Ісакавіч Туранкоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Ісакавіч Туранкоў
Дата нараджэння 8 жніўня 1922(1922-08-08)
Месца нараджэння
Дата смерці 1998
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера глебазнаўства
Месца працы
Навуковая ступень доктар біялагічных навук (1982) і кандыдат сельскагаспадарчых навук
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія БССР
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны I ступені

Мікалай Ісакавіч Туранко́ў[1] (8 жніўня 19221998) — вучоны ў галіне глебазнаўства, доктар біялагічных навук (1982).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Асобіна Буда-Кашалёўскага раёна Бабруйскай акругі БССР (зараз у Гомельскай вобласці Беларусі). У 1949 годзе скончыў Беларускі тэхналагічны інстытут. Працаваў у Інстытуце сельскай гаспадаркі Акадэміі навук БССР. З 1960 года — у Беларускім навукова-даследчым інстытуце глебазнаўства і аграхіміі, дзе з 1962 года займаў пасаду загадчыка аддзела глебавых працэсаў, з 1972 года загадваў лабараторыяй аховы глеб ад тэхнагеннага забруджвання.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

М. І. Туранкову належаць навуковыя працы ў галіне генезісу глеб, іх ахове, воднаму рэжыму, глебаўтварэнню і інш.

Сярод апублікаванага:

  • Почвы Белорусской ССР. — Мн., 1974. (у сааўтарстве)
  • Палево-подзолистые почвы Белоруссии — Минск: Наука и техника, 1980.

Сааўтар патэнта «Фосфорно-азотное удобрение» па выкарыстанню адходаў вытворчасці бялкова-вітаміннага канцэнтрату вільготнасцю 25,0—27,4 % у якасці фосфарна-азотнага ўгнаення[2].

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]