Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка

Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка
Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка
Дата нараджэння	16 сакавіка 1946
Месца нараджэння	Маладзечна, Маладзечанскі раён, Маладзечанская вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	14 жніўня 2018 (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1969);
Месца працы	Брэсцкі акадэмічны тэатр драмы імя Ленінскага камсамола Беларусі; Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы; Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Прафесія	акцёр, кінаакцёр
Прэміі	Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва (2006)
Узнагароды	Прэмія імя І. Буйніцкага (1999)

Мікала́й Міха́йлавіч Кірычэ́нка (16 сакавіка 1946, Маладзечна — 14 жніўня 2018^[1], Мінск) — беларускі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст Беларусі (2006).

Біяграфія

Працаваў з 1962 года на аўтазаводзе. З сёмага класа ў вячэрняй школе пры заводзе. Пасля працы наведваў драматычныя гурткі. З сям’і вайскоўца, маці — армянка, бацька — украінец, таму «праз нетыповы выгляд меў праблемы пры паступленні ў ВНУ»^[2]. Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут у 1969 годзе. З 1969 па 1971 гады працаваў акцёрам у Брэсцкім тэатры.

Вядучы акцёр Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Купалы, у якім працаваў з 1971 года. У 2005—2009 гадах — генеральны дырэктар тэатра. Прафесар кафедры Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтва. Працаваў у БДАМ з 1987 года.

Галоўныя ролі ў спектаклях: «Дон Хіль — зялёныя нагавіцы» Цірса дэ Маліна, «Ажаніцца не журыцца» Міхася Чарота, «Дзвон — не малітва» Івана Чыгрынава, «Тры сястры» Антона Чэхава, «Дзеці сонца» Максіма Горкага, «Крывавая Мэры» Д. Бойкі, «Памінальная малітва» Рыгора Горына, «Гамлет» Уільяма Шэкспіра, «Князь Вітаўт», «Чорная панна Нясвіжа», «Вечар», «Ядвіга» Алеся Дударава, «С. В.» паводле Антона Чэхава, «Вяселле» Антона Чэхава, «Эрык XIV» Аўгуста Стрындберга, «Сны аб Беларусі» Уладзіміра Караткевіча, «Тутэйшыя» Янкі Купалы, «Пан Тадэвуш» Адама Міцкевіча, «Дзве душы» Максіма Гарэцкага, «Не мой» Алеся Адамовіча.

Прызёр і лаўрэат міжнародных тэатральных і кінафестываляў. Зняўся больш як у 40 фільмах.

Узнагароды

Заслужаны артыст Беларусі (1998).
Лаўрэат прэміі імя Ігната Буйніцкага (1999).
Народны артыст Беларусі (2006).
Лаўрэат Спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (2006).
Ордэн Ламаносава (2006).
Прызёр і лаўрэат міжнародных тэатральных і кінафестываляў.

Фільмаграфія

2018 У сузор’і Стральца
2017 Акушэрка : Юрый Пятровіч
2015 Плакучая іва
2015 Адваротны бок месяца 2 : тамада
2015 Непадкупны : замміністра рыбпраму
2014 Старэйшая дачка
2014 Замак на пяску : шэф
2014 Алхімік. Эліксір Фаўста : Захар Сямёнавіч
2013 Прывітанне ад «кацюшы» : генерал
2013 Доктар Смерць : прафесар, кардыёхірург
2013 Белыя ваўкі : Мікалай Міхайлавіч, бухгалтар
2012 Санта Лючыя : суддзя
2012 Паляванне на гаўляйтара : доктар
2012 Адналюбы : эпізод
2012 Белыя ваўкі : Мікалай Міхайлавіч — гал. бухгалтар будаўнічай кампаніі
2011 ПіраМММіда : спец
2010 Іронія ўдачы
2010 Жураў-2 : пацукалоў
2010 Пяты дзень | Фільм 1
2009 Чалавек, які ведаў усё : Альберта Рызота
2009 Сёмін : Лявіцын
2009 Адступнікі | Фільм № 2
2009 Інсайт : Арнольд Кандрацьевіч
2009 Дэтэктыўнае агенцтва «Іван да Мар’я» : Крутаяраў
2009 Справа аб ласкавым моры | Фільм № 8
2009 Дастыш фантастыш : Квінта, бандыт
2009 Вольф Месынг: Бачыўшы скрозь час : Фрыдман
2007 Шчыт айчыны
2007 Скульптар смерці : Таліеў
2007 Дзевяць дзён да вясны : Урадовец
2006 Лісты Феліні : маэстра Феліні (галоўная роля)
2006 Знакі кахання | Signs of Love : эпізод
2005 Тры талеры : пасол Францыі
2004 Мужчыны не плачуць : Соін
2004 Эрык XIV, фільм-спектакль : Ёран Персан
2004 Кажыце грамчэй! За вамі сочаць… : Якаў Міхайлавіч, бухгалтар
2003 Тартарэн з Тараскона : мэр горада
2003 Неба і зямля
2003 Паміж жыццём і смерцю : эпізод
2003 Анастасія Слуцкая : баярын Хадасевіч
2001 У жніўні 44-га : Берыя
2000 Алхімікі : Суддзя
1999 Паскораная дапамога 1 : мафіёзі
1999 Чыстыя рукі | Серыя 6
1999 Каменская-1 : Іштван Барташ
2000 Смерць і крыху кахання | фільм 6
1998 Забіць камедыяншчыка : Стожыч
1998 Пракляты ўтульны дом : Шчапся, жыд-карчмар
1998 Привет от Чарли-трубача : Зубаў
1996 Птушкі бяз гнёздаў : Янка Геніюш
1995 Пастка для зубра. Вітаўт
1994 Пастка для зубра. Ягайла : Ягайпа
1993 Чортавыя лялькі : Арчы Хоўп
1992 Прыйдзі і віждзь : князь Ягайла
1991 Хэппі энд
1990 Ай лаў ю, Пятровіч : эпізод
1988 Радавыя (фільм-спектакль) : тэлефаніст
1988 Воля Сусвету : эпізод
1983 Шчасце Нікіфара Бубнова : Саўка
1980 Бусляня : эпізод
1979 Задача з трыма невядомымі : сведка
1978 Пуск
1972 Пасля кірмашу : эпізод

Зноскі

↑ «Быў чалавекам Тэатра». Памёр акцёр Мікалай Кірычэнка, Радыё Свабода, 14-08-2018
↑ Николай КИРИЧЕНКО: «НА СЦЕНУ НУЖНО ВЫХОДИТЬ КАЖДЫЙ ВЕЧЕР» Белгазета, № 12 (480) 28 сакавіка 2005

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Жыццяпіс на Кіна-тэатр.ру
Жыццяпіс на БДАМ(недаступная спасылка)
Кірычэнка Мікалай Міхайлавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[1] «Быў чалавекам Тэатра». Памёр акцёр Мікалай Кірычэнка, Радыё Свабода, 14-08-2018

[2] Николай КИРИЧЕНКО: «НА СЦЕНУ НУЖНО ВЫХОДИТЬ КАЖДЫЙ ВЕЧЕР» Белгазета, № 12 (480) 28 сакавіка 2005

[1]

[2]