Мікалай Адамавіч Яцкоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Мікалай Яцкоў)
Мікалай Адамавіч Яцкоў
Асабістыя звесткі
Псеўданімы Адам Доман, Панас Прусак
Дата нараджэння 22 мая 1959(1959-05-22) (64 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці кампазітар, паэт, кампазітар-песеннік
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
mikola-22.narod.ru

Мікала́й Ада́мавіч Яцко́ў (псеўданімы: Адам Доман, Панас Прусак; нарадзіўся 22 мая 1959, Магілёў) — беларускі паэт, публіцыст, кампазітар-песеннік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Бацькі — Яўгенія і Адам Яцковы

Мікалай Адамавіч Яцкоў нарадзіўся 22 мая 1959 года ў Магілёве. Бацька — Адам Фролавіч Яцкоў з вёскі Даманы Дрыбінскага раёна Магілёўскай вобласці, маці — Яўгенія Яўсееўна Яцкова (Шандыбкіна) з вёскі Пудаўні Дрыбінскага раёна.

Вучыўся ў магілёўскіх школах № 11, 12, 27 і 29. Скончыў у 1977  годзе Магілёўскае культасветвучылішча імя Н. К. Крупскай, а потым у 1981  годзе Мінскі інстытут культуры. Служыў у 1981—1983 гадах у войску. З 1981 года працуе дырэктарам Брылёўскага сельскага Дома культуры Магілёўскага раёна.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Паэзія[правіць | правіць зыходнік]

Выступае як паэт. Свае творы друкаваў у мясцовых і рэспубліканскіх перыядычных выданнях, у калектыўных зборніках «Дняпроўскія хвалі», «Матчына слова», «Тутэйшы шляхціч», у хрэстаматыі для старэйшых класаў «Сэрцам роднага слова краніся».

Выдаў зборнікі паэзіі «Міколавы прыпеўкі» (2005 г.), «Кракаўскія сшыткі» (2005 г.), «Хрышчацік» (2007 г.)

Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (рэкамендацыі Генадзя Бураўкіна, Сяргея Законнікава і Эдуарда Акуліна).

У красавіку 2012 года абраны старшынёй Магілёўскага абласнога аддзялення Саюза беларускіх пісьменнікаў.

Публіцыстыка[правіць | правіць зыходнік]

Як публіцыст друкаваўся ў рэспубліканскіх і ўсесаюзных выданнях.

Музыка[правіць | правіць зыходнік]

Актыўна выступае як кампазітар-песеннік. Напісаў каля 1300 песень на вершы беларускіх паэтаў. З’яўляецца аўтарам песенных зборнікаў «Гронка бэзу» (у сааўтарстве з Тамашом Ляшонкам) і «Знічка» (у сааўтарстве з Іванам Карэндам). Песні Міколы Яцкова друкаваліся ў шматлікіх выданнях, у аўтарскіх зборніках Васіля Карпечанкі «Толькі з табою», Генадзя Рыкоўскага «Лісце клёнаў залатое» і «Зорная росып», Віктара Сухарава «Ненапісаная карціна», Івана Цітаўца «Ёсць любоў у мяне», Сяргея Панізніка «Дабравест», Надзеі Салодкай «Апошняя квадра».

Мікола Яцкоў з паэтам Міколам Шабовічам у рэдакцыі газеты «Раніца». фота 1998 г.

Выпусціў кампакт-дыскі: «Пуцяводная ніць» (на вершы Станіслава Валодзькі), «Успомніце хоць раз» (на вершы Р. Барадуліна), «Мае сны без цябе пустыя» і «Непрычалены човен» (на вершы Э. Акуліна), «Знічка» (на вершы Івана Карэнды), «Врата» (на вершы Валянціна Барадзіна), «Не боюсь я тебя потерять» (на вершы Мікалая Траянава).

Песні М. Яцкова ўвайшлі ў рэпертуар народнага артыста Беларусі Мікалая Скорыкава, заслужаных артыстаў Рэспублікі Беларусь Нэлі Багуслаўскай, Надзеі Мікуліч, Леаніда Нікольскага. Іх выконваюць Уладзімір Ухцінскі, Збыслаў Белы, ансамбль «Любо-Дорого». Песні таксама ўключаліся ў канцэртныя праграмы Дзяржаўнага аркестра эстраднай і сімфанічнай музыкі пад кіраўніцтвам Міхаіла Фінберга.

У ліпені 2003 года прадставіў тры канцэртныя праграмы на вершы беларускіх паэтаў на міжнароднай сустрэчы «Беларускі Трыялог» у г. Крынкі (Польшча).

Аўтар музыкі афіцыйна зацверджанага гімна Магілёва (у сааўтарстве з Аляксандрам Шлеянковым) і афіцыйна зацверджанага гімна Слаўгарада (у сааўтарстве з Феліксам Шкірманковым)

Панас Прусак[правіць | правіць зыходнік]

Панас Прусак — літаратурны псеўданім Мікалая Яцкова. Па легендзе, Панас Прусак — жыхар вёскі Брылі. Ён вельмі любіць слухаць розныя гісторыі з вуснаў сваіх аднавяскоўцаў, а потым вершавана пераказвае гэтыя аповеды ў так званых «падарожных паэмках» (аўтар абазначэння жанру — Сакрат Яновіч). Самы лепшы сябар у Панаса — Мікалай Яцкоў. У выніку іх сустрэч гэтыя паэмкі перыядычна і з’яўляюцца пад брылёўскім небам.

Паэмы

  • «Мсціслаўскае свята» (2001)
  • «Семінар» (2002)
  • «Канферэнцыя» (2004)
  • «Дзень Волі» (2005)
  • «Юбілей» (2005)
  • «Заходні накірунак» (2005)
  • «Як жа дорага быць любым!» (2005)
  • «Кастрычніцкія атавы» (2006)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Выдавецкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]