Нікалае Чукэ

Нікалае Чукэ
Нікалае Чукэ
	рум.: Nicolae Ciucă
	7 — 23 декабря 2020
Прэзідэнт	Клаус Яханіс
Папярэднік	Людовік Орбан
Пераемнік	Фларын Кыцу
	з 4 лістапада 2019
Кіраўнік урада	Людовік Орбан
Папярэднік	Габріэл-Беніамін Леш[ro]
	1 студзеня 2015 — 28 кастрычніка 2019
Папярэднік	Штэфан Дэнілэ[ro]
Пераемнік	Даніэл Петрэску[ro]
Нараджэнне	7 лютага 1967 (55 гадоў); Plenița[d], Craiova Region[d], Сацыялістычная Рэспубліка Румынія;
Веравызнанне	Румынская праваслаўная царква
Партыя	Нацыянальная ліберальная партыя
Адукацыя	Нацыянальны ўніверсітэт абароны імя Караля I; Academia de Înalte Studii Militare[d];
Дзейнасць	ваенны, палітык
Прыналежнасць	Румынія
Род войскаў	Romanian Land Forces[d]
Званне	генерал
Бітвы	Іракская вайна; Бітва за Насірыю;
Узнагароды

Нікала́е Іане́ль Чу́кэ (рум.: Nicolae Ionel Ciucă; нар. 7 лютага 1967 года, Пленіца, Сацыялістычная Рэспубліка Румынія) — румынскі ваенны і палітычны дзеяч, выконваючы абавязкі прэм’ер-міністра Румыніі з 7 па 23 снежня 2020 года. Прымаў удзел у некалькіх войнах, у тым ліку ў Іраку. З 2015 па 2019 год ён быў начальнікам румынскага генеральнага штабу. З 4 лістапада 2019 года — міністр абароны Румыніі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1985 годзе ў Краёве скончыў ваенны ліцэй імя Тудара Уладзімірэску і Акадэмію сухапутных войск імя Нікалае Бельчэску ў Сібіу ў 1988 годзе. Падчас сваёй ваеннай кар’еры ён прымаў удзел у місіях у Афганістане, Босніі і Герцагавіне і Іраку. З 2001 па 2004 год ён быў камандзірам 26-га пяхотнага батальёна (таксама вядомага як «Чырвоныя Скарпіёны»), з якім прымаў удзел у аперацыі «Несакрушальная свабода» ў Афганістане і аперацыі Старажытны Вавілон у Іраку. У маі 2004 года ў Эн-Насірыі ён узначаліў першую бітву, у якой румынскія салдаты ўпершыню з часоў Другой сусветнай вайны актыўна ўдзельнічалі^[1]. 25 кастрычніка 2010 года яму было прысвоена званне генерала^[1]^[2].

У 2015 годзе Чукэ прызначаны начальнікам Генеральнага штабу^[3]. У 2018 годзе прэзідэнт Клаус Яханіс перапрызначыў яго на гэты пост^[1]^[3], што прывяло да канфлікту паміж прэзідэнтам, прэм’ер-міністрам Віярыкай Дэнчылэ, і тагачасным міністрам абароны Габріэлем-Беніамінам Лешам, які меў намер змяніць сваю пасаду^[3].

4 лістапада 2019 года, па прапанове Нацыянальнай ліберальнай партыі, ён стаў міністрам абароны Румыніі^[4]. У кастрычніку 2020 года ўступіў у Нацыянальную ліберальную партыю, каб балатавацца у Сенат Румыніі на наступных парламенцкіх выбарах^[5].

7 снежня 2020 года, пасля адстаўкі прэм’ер-міністра Людовіка Орбана, Клаус Яханіс прызначыў Чукэ выконваючым абавязкі прэм’ер-міністра. Ён кіраваў часовым урадам, пакуль згодна з вынікамі парламенцкіх выбараў 2020 года^[en] не быў сфарміраваны новы ўрад Фларына Кыцу^[6].

Жанаты, мае адно дзіця. Размаўляе на англійскай і румынскай мовах^[1].

Зноскі

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Cozmei, Victor. Cine este Nicolae Ciucă, propus ministrul Apărării: militar de carieră, cunoscut ca "generalul deșertului", a condus în Irak prima bătalie a soldaților români după al doilea război mondial(рум.) (24 кастрычніка 2019).
↑ Klaus Iohannis a semnat decretul privind trecerea în rezervă a generalului Nicolae Ciucă, propus ministru al Apărării(рум.) (28 кастрычніка 2019).
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Postelnicu, Valentina. Cine este Nicolae Ciucă, ministrul Apărării Naţionale. Militarul cu cel mai mare grad din Armată, este generalul român care a condus personal o misiune de luptă, în Irak(рум.) (5 лістапада 2019).
↑ Generalul-locotenent Daniel Petrescu, noul șef al Statului Major al Apărării(рум.) , Ministry of National Defence (29 лістапада 2019).
↑ Ministrul apărării, Nicolae Ciucă, s-a înscris în PNL și va candida pentru Senat(рум.) , Digi24 (18 кастрычніка 2020).
↑ Nicolae Ciucă a fost numit prim-ministru interimar(рум.) , Digi24 (7 снежня 2020).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Cozmei, Victor. Cine este Nicolae Ciucă, propus ministrul Apărării: militar de carieră, cunoscut ca "generalul deșertului", a condus în Irak prima bătalie a soldaților români după al doilea război mondial(рум.) (24 кастрычніка 2019).

[:1-2] Klaus Iohannis a semnat decretul privind trecerea în rezervă a generalului Nicolae Ciucă, propus ministru al Apărării(рум.) (28 кастрычніка 2019).

[:2-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Postelnicu, Valentina. Cine este Nicolae Ciucă, ministrul Apărării Naţionale. Militarul cu cel mai mare grad din Armată, este generalul român care a condus personal o misiune de luptă, în Irak(рум.) (5 лістапада 2019).

[4] Generalul-locotenent Daniel Petrescu, noul șef al Statului Major al Apărării(рум.) , Ministry of National Defence (29 лістапада 2019).

[5] Ministrul apărării, Nicolae Ciucă, s-a înscris în PNL și va candida pentru Senat(рум.) , Digi24 (18 кастрычніка 2020).

[6] Nicolae Ciucă a fost numit prim-ministru interimar(рум.) , Digi24 (7 снежня 2020).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Прэм’ер-міністры Румыніі
Аб’яднанае княства	Барбу Катарджыу (1862) • Апостал Арсакэ (1862) • Нікалае Крэцулеску (1862—1863) • Міхаіл Кагэлнічану (1863—1865) • Канстанцін Басяну (1865) • Нікалае Крэцулеску (1865—1866) • Іон Гіка (1866) • Ласкэр Катарджыу (1866) • Іон Гіка (1866—1867) • Канстанцін Крэцулеску (1867) • Штэфан Галеску (1867—1868) • Нікалае Галеску (1868) • Дымітрые Гіка (1868—1870) • Аляксандру Галеску (1870) • Маналакэ Кастакэ Епурану (1870) • Іон Гіка (1870—1871) • Ласкэр Катарджыу (1871—1876) • Іон Эмануіл Фларэску (1876) • Маналакэ Кастакэ Епурану (1876) • Іон Брэтыяну (1876—1881)(1881) • Дымітрые Брэтыяну (1881) • Іон Брэтыяну (1881—1885)
Каралеўства Румынія	Іон Брэтыяну (1885—1888) • Тэадор Расеці (1888—1889) • Ласкэр Катарджыу (1889) • Георге Ману (1889—1891) • Іон Эмануіл Фларэску (1891) • Ласкэр Катарджыу (1891—1895) • Дымітрые Стурдза (1895—1896) • Петрэ Аўрэліян (1896—1897) • Дымітрые Стурдза (1897—1899) • Георге Грыгорэ Кантакузіна (1899—1900) • Петрэ Карп (1900—1901) • Дымітрые Стурдза (1901—1904) • Георге Грыгорэ Кантакузіна (1904—1907) • Дымітрые Стурдза (1907—1908) • Іанель Брэтыяну (1909—1911) • Петрэ Карп (1910—1912) • Тыту Маярэску (1912—1913) • Іанель Брэтыяну (1914—1918) • Аляксандру Аверэску (1918) • Аляксандру Маргіломан (1918) • Канстанцін Каандэ (1918) • Іанель Брэтыяну (1918—1919) • Артур Вэйтаяну (1919) • Аляксандру Вайда-Ваявод (1919—1920) • Аляксандру Аверэску (1920—1921) • Думітру Такэ Іанеску (1921—1922) • Іанель Брэтыяну (1922—1926) • Аляксандру Аверэску (1926—1927) • Барбу Штырбей (1927) • Іанель Брэтыяну (1927) • Вінцілэ Брэтыяну (1927—1928) • Юліу Маніу (1928—1930) • Георге Міранеску (1930) • Юліу Маніу (1930) • Георге Міранеску (1930—1931) • Нікалае Ёрга (1931—1932) • Аляксандру Вайда-Ваявод (1932) • Юліу Маніу (1932—1933) • Аляксандру Вайда-Ваявод (1933) • Іон Георге Дука (1933) • Канстанцін Анджэлеску (1933—1934) (в. а.) • Георге Тэтэрэску (1934—1937) • Актавіян Гога (1937—1938) • Мірон Крысця (1938—1939) • Арманд Кэлінеску (1939) • Георге Арджэшану (1939) • Канстанцін Арджэтаяну (1939) • Георге Тэтэрэску (1939—1940) • Іон Джыгурту (1940) • Іон Антанеску (1940—1944) • Канстанцін Сэнэтэску (1944) • Нікалае Рэдэску (1944—1945) • Петру Гроза (1945—1949)
Сацыялістычная рэспубліка	Петру Гроза (1949—1952) • Георге Георгіу-Дэж (1952—1955) • Ківу Стойка (1955—1961) • Іон Георге Маўрэр (1961—1974) • Маня Мэнеску (1974—1979) • Іліе Вердэц (1979—1982) • Канстанцін Дэскэлеску (1982—1989)
Дэмакратычная рэспубліка	Петрэ Роман (1989—1991) • Тэадор Сталажан (1991—1992) • Нікалае Вэкэрою (1992—1996) • Віктар Чорбя (1996—1998) • Гаўрыл Дэжэу (1998) (в. а.) • Раду Васіле (1998—1999) • Аляксандру Атанасіу (1999) (в. а.) • Мугур Ісэрэску (1999—2000) • Адрыян Нэстасэ (2000—2004) • Эўджэн Бежынарыу (2004) (в. а.) • Кэлін Папеску-Тэрычану (2004—2008) • Эміль Бок (2008—2012) • Кэтэлін Прэдою (2012) (в. а.) • Міхай Рэзван Унгурану (2012) • Віктар Понта (2012—2015) • Габрыэль Опра (2015) (в. а.) • Віктар Понта (2015) • Сарын Кымпяну (2015) (в. а.) • Дачыян Чолаш (2015—2017) • Сарын Грындзяну (2017) • Міхай Тудосэ (2017—2018) • Міхай Фіфор (2018) (в. а.) • Віярыка Дэнчылэ (2018—2019) • Людовік Орбан (2019—2020) • Нікалае Чукэ (2020) • Фларын Кыцу (2020—2021)

Слоўнікі і энцыклапедыі	Вялікая нарвежская · Treccani
Нарматыўны кантроль	GND: 1172321884 · VIAF: 19154380930630291469 · WorldCat VIAF: 19154380930630291469

Нікалае Чукэ

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Навігацыя

Пошук