Павел Антонавіч Гарошак
Павел Антонавіч Гарошак | |
---|---|
Павел Антонович Горошек | |
Дата нараджэння | 10 чэрвеня 1925 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 19 кастрычніка 1994 (69 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Альма-матар |
|
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў |
сухапутныя войскі Бранятанкавыя і механізаваныя войскі |
Гады службы | 1943—1946 |
Званне |
|
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Павел Антонавіч Гарошак (сапраўднае прозвішча Гарошчак[1][2]) (1925—1994) — савецкі ваенны дзеяч[3]. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1943). Падпалкоўнік[4] запасу.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Павел Антонавіч Гарошак (сапраўднае прозвішча — Гарошчык) нарадзіўся 10 чэрвеня 1925 года ў вёсцы Нованікалаеўка Стэрлітамакскага кантона Башкірскай АССР РСФСР СССР (цяпер вёска Фёдараўскага раёна Рэспублікі Башкартастан Расійскай Федэрацыі) у сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў 7 класаў школы ў суседняй вёсцы Пакроўцы . У верасні 1941 года П. А. Гарошак паступіў у Стэрлітамакскую фельчарскую школу, з другога курсу якой ў 1943 годзе быў прызваны ў рады Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі Фёдараўскім райваенкаматам Башкірскай АССР і накіраваны на курсы кулямётчыкаў у Рыжскае пяхотнае вучылішча, якое знаходзілася ў эвакуацыі ў Стэрлітамаке.
У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі радавы П. А. Гарошак з верасня 1943 года на пасадзе камандзіра кулямётнага разліку ў складзе 1-га мотастралковага батальёна 69-й механізаванай брыгады 9-га механізаванага корпуса 3-й гвардзейскай танкавай арміі Варонежскага[3] (з 20 кастрычніка 1943 года — 1-га Украінскага) фронту[3]. Удзельнік бітвы за Дняпро. 22 верасня 1943 года перадавыя часткі 69-й брыгады выйшлі да Дняпра і на падручных сродках фарсіравалі раку ў раёне вёскі Зарубінцы[5] Канеўскага раёна Чаркаскай вобласці Украінскай ССР і занялі плацдарм на правым беразе. У перадавой групе быў і радавы Гарошак. Да сямі гадзін раніцы фарсіраваў Дняпро ўвесь 1-ы мотастралковы батальён. Немцы паспрабавалі ліквідаваць плацдарм, кінуўшы ў бой вялікую колькасць пяхоты, танкі і авіяцыю. Але да чатырох гадзін вечара ўсе атакі праціўніка, былі адбітыя. У ходзе бою быў цяжка паранены санінструктар батальёну. Павел Антонавіч застаўся адзіным на плацдарме медыкам і таму быў пераведзены ў санітары . За шэсць гадзін баявых дзеянняў радавы Гарошак аказаў дапамогу 26 байцам і камандзірам, вынес з зоны абстрэлу 32 параненых салдата са зброяй[3]. Калі абстаноўка патрабавала, радавы Гарошак браўся за аўтамат, знішчыўшы за час бою 9 нямецкіх салдат.
У наступным Павел Антонавіч удзельнічаў у баях на Букрынскім плацдарме і ў вызваленні сёлаў Грыгарыўка і Малы Букрын. У кастрычніку 1943 года 69-я механізаваная брыгада была ўтойліва перакінутая на Люцежскі плацдарм і прымала ўдзел у Кіеўскай наступальнай аперацыі . 17 лістапада 1943 года указам Прэзідыума Вярхоўнага савета СССР чырвонаармейцу Гарошку Паўлу Антонавічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. Па патрабаванні батальённага ваенурача радавы П. А. Гарошак так і застаўся санітарам. У гэтай пасадзе ён удзельнічаў і ў Кіеўскай абарончай аперацыі . У канцы снежня 1943 года Паўла Антонавіча адкамандзіравалі на вучобу ў Саратаўскае танкавае вучылішча , якое ён скончыў у 1945 годзе.
Пасля вайны малодшы лейтэнант П. А. Гарошак яшчэ год служыў у бранятанкавых і механізаваных войсках . У 1946 годзе ён звольніўся ў запас[3]. Жыў у горадзе-героі Мінску. У 1951 годзе скончыў Мінскі юрыдычны інстытут[3]. Працаваў у міністэрстве дзяржаўнага кантролю Беларускай ССР, затым у Камітэце дзяржаўнай бяспекі Беларусі. У Сеціве часта сустракаецца інфармацыя, што перад выхадам на пенсію падпалкоўнік запасу П. А. Гарошак займаў пасаду міністра юстыцыі БССР, але гэты факт з’яўляецца шырока распаўсюджанай памылкай[6]. 19 кастрычніка 1994 года Павел Антонавіч памёр. Пахаваны на Чыжоўскіх могілках горада Мінска Рэспублікі Беларусь.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Медаль «Залатая Зорка» (17.11.1943)[7][8].
- Ордэн Леніна (17.11.1943).
- Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені (1985).
- Ордэн Чырвонай Зоркі — двойчы (05.10.1943; ??).
- Медалі.
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
- Мемарыяльная дошка ў гонар Героя Савецкага Саюза П. А. Гарошка ўстаноўлена на будынку медыцынскага вучылішча ў горадзе Стэрлітамаку Рэспублікі Башкартастан.
- Імя Героя Савецкага Саюза П. А. Гарошка ўвекавечана на мемарыяле ў парку Перамогі ў горадзе Уфе Рэспублікі Башкартастан.
Зноскі
- ↑ Биография П.А. Горошека в собрании биографий . Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2012.
- ↑ Представление к ордену Красной Звезды. ЦАМО ф. 33, оп. 686044, д. 1108 . Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2012.
- ↑ а б в г д е Горошек Павел Антонович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 165. — 737 с.
- ↑ На момант прысваення звання Героя Савецкага Саюза — чырвонаармеец.
- ↑ Цяпер затоплена Канеўскім вадасховішчам.
- ↑ История в лицах Архівавана 16 лютага 2020. (руск.)
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа» (архіўныя матэрыялы ЦАМА, ф. 33, воп. 682525, спр. 67, л. 1)
- ↑ Узнагародныя дакументы у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа» (архіўныя матэрыялы ЦАМА, ф. 33, воп. 682525/793756, спр. 69/11, л. 1/490, 491)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Пайвин И. Через Днепр //Славные сыны Башкирии. Кн.3. Уфа, 1968.
Дакументы[правіць | правіць зыходнік]
- Общедоступный электронный банк документов «Подвиг Народа в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг.» . Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2012. № в базе данных 150007841 . Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2012., 22517529 . Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2012., 150561344 . Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2012., 19511837 . Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2012.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Павел Антонавіч Гарошак на сайце «Героі краіны»
- ГОУ СПО МО Егорьевское медицинское училище . Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2012.
- Был и пулеметчиком, и медиком . Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2012.
- П. А. Горошек на сайте Башкирского республиканского музея боевой Славы . Архівавана з першакрыніцы 16 мая 2013.
- Гарошак Павел Антонавіч. Газета БДУ «Унiверсiтэт» . Архівавана з першакрыніцы 16 мая 2013.
- Нарадзіліся 10 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1925 годзе
- Нарадзіліся ў Расіі
- Памерлі 19 кастрычніка
- Памерлі ў 1994 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Пахаваныя на Чыжоўскіх могілках
- Выпускнікі юрыдычнага факультэта БДУ
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Асобы
- Міністры юстыцыі БССР
- Падпалкоўнікі СССР
- Удзельнікі бітвы за Дняпро