Свінка (прыток Свячанкі)
| Свінка | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 15 км |
| Басейн | 52 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | возера Канцовае |
| • Месцазнаходжанне | за 0,5 км ад вёскі Малая Вядрэнь |
| • Каардынаты | 54°54′40″ пн. ш. 29°17′59″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Свячанка |
| • Месцазнаходжанне | каля аграгарадка Свяча |
| • Каардынаты | 55°01′21″ пн. ш. 29°16′50″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 0,4 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Свячанка → Ула → Заходняя Дзвіна → Балтыйскае мора → Атлантычны акіян |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Віцебская вобласць |
| Раёны | Чашніцкі раён, Бешанковіцкі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Сві́нка[1] — рака ў Беларусі, на тэрыторыі Чашніцкага і Бешанковіцкага раёнаў Віцебскай вобласці, левы прыток ракі Свячанка (басейн Заходняй Дзвіны).
Даўжыня ракі 15 км, з іх 10 км на тэрыторыі Бешанковіцкага раёна[2]. Плошча вадазбору 52 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4[1] м/км. Выцякае з возера Канцовае[1] за 0,5 км у напрамку на захад ад вёскі Малая Вядрэнь[2]. Цячэ праз азёры Ведрэньскае, Глыбочына, Баярскае, Хоцькаўскае і Запольскае. Упадае ў Свячанку каля паўднёвай ускраіны аграгарадка Свяча.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Свінка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 465. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
- Ліст карты N-35-47. Выданне 1991 г. Стан мясцовасці на 1987 г. (руск.)
- Ліст карты N-35-35. Выданне 1991 г. Стан мясцовасці на 1987 г. (руск.)