Старыя Дарогі (аграгарадок)

Старыя Дарогі
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Старадарожскі
Сельсавет	Старадарожскі
Каардынаты	53°02′29″ пн. ш. 28°19′05″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1524
Ранейшыя назвы	Дарогі
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1792
Паштовы індэкс	222919
Аўтамабільны код	5

Стары́я Даро́гі^[1] (трансліт.: Staryja Darohi, руск.: Старые Дороги) — аграгарадок у Старадарожскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Старадарожскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першы пісьмовы ўспамін пра сяло Дарогі ў складзе Глускай воласці Слуцкага княства датуецца 1524 годам^[2]. У розныя часы мясцовасць знаходзілася ва ўладанні Гальшанскіх, Хадкевічаў, Алелькавічаў.

Пад 1582 годам Дарогі згадваюцца як мястэчка на Слуцка-Бабруйскім гасцінцы. У 1612 годзе мясцовасць перайшла да Радзівілаў. У сяр. XVII ст. Дарогі сталі цэнтрам воласці. Станам на 1647 у мястэчку было 95 дамоў. У Трынаццацігадовую вайну (1654—1667) Дарогі значна пацярпелі ад маскоўскіх захопнікаў. На 1668 тут засталося 34 двары, 3 вуліцы, сядзібы з жылымі і гаспадарчымі пабудовамі.

У канцы XVII стагоддзя за 6 км на ўсход з’явілася яшчэ адно паселішча Дарогі (суч. Новыя Дарогі) і мястэчка пачалі зваць Старыя Дарогі. У 1695—1744 гадах мясцовасць знаходзілася ў ліку Нойбургскіх маёнткаў. У 1791 мястэчка ўвайшо ў склад Случарэцкага павета^[2].

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Старыя Дарогі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі. Статус паселішча панізілі да вёскі, якая з 1828 знаходзілася ва ўладанні Вітгенштэйнаў. У 1846 годзе Старыя Дарогі перайшлі ў дзяржаўны скарб. Па стане на 1886 год тут было 40 двароў, паштовая станцыя.

У 1896 годзе за 2 км на захад ад вёскі збудавалі станцыю на вузкакалейнай чыгунцы мясцовага значэння Асіповічы — Старыя Дарогі. Вакол новай станцыі паступова сфарміравалася новае паселішча, якое дала пачатак сучаснаму гораду Старыя Дарогі. У цяперашні час гораду Старыя Дарогі па памылцы прыпісваюць гісторыю аднайменнага мястэчка.

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Васіль Ануфрыевіч Праташчык (1921—1994) — вучоны-хімік, доктар хімічных навук^[3].

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Даро́гі
↑ ^а ^б Насевіч В. Старыя Дарогі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 630. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 25. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Старыя Дарогі (аграгарадок) на сайце Глобус Беларусі (руск.)

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Даро́гі

[evkl-2] а ^б Насевіч В. Старыя Дарогі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 630. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

[БЭ13-3] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 25. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

[1]

[2]

[3]

Старадарожскі сельсавет
Цэнтр	Старыя Дарогі
Аграгарадкі	Шапчыцы
Вёскі	Аляксандраўка · Дубное · Кармазы · Лагі · Макарычы · Новіны · Оршаль · Раз’езд Фалічы · Слабодка · Старыя Ісаевічы