Торунь

Горад Торунь польск.: Toruń Сцяг Герб Краіна Польшча Ваяводства Куяўска-Паморскае Павет Горад на правах павета Каардынаты 53°01′ пн. ш. 18°37′ у. д. Прэзідэнт горада Michał Zaleski Заснаваны 28 снежня 1233 Першае згадванне XII стагоддзе Горад з 1233 Плошча 115,72 км² Вышыня цэнтра 34-95 м Водныя аб’екты Вісла і Дрвенца[d] Насельніцтва 203 447 чалавек (2014) Шчыльнасць 1 758 чал./км² Часавы пояс UTC+1, летам UTC+2 Тэлефонны код +48 +48 56 Паштовыя індэксы 87-100 — 87-120 Аўтамабільны код CT TERC 0463011 Афіцыйны сайт torun.pl (польск.)  Торунь на карце Польшчы ±

Торунь на Вікісховішчы

Торунь (польск.: Toruń) — горад на правах павета на поўначы Польшчы, у Куяўска-Паморскім ваяводстве. Знаходзіцца на рацэ Вісла. Адлегласць па прамой паміж гарадамі Торунь — Мінск 595 км, да Варшавы — 186 км.

Насельніцтва 203 319 жыхароў (2014 год).

Гісторыя

Муры Тэўтонскага замка ў Торуні

Город узнік вакол замка, заснаванага тэўтонскімі рыцарамі (1231). У 1232 атрымаў гарадское права. У 1264 непадалёку ад Торуні заснаваны Новы горад, у 1454 абедзве гарадскія часткі аб'яднаны. Значны гандлёвы цэнтр, член сярэдневяковай Ганзы. 3 1454 у складзе Польшчы. Радзіма М. Каперніка. Тут падпісаны мірныя дагаворы, якія завяршылі Вялікую вайну (1409—11) з удзелам ВКЛ і скончылі Трынацнацігадовую вайну (1454—66). 3 канца XVI ст. асяродак лютэранства. 3 1793 горад у Прусіі (акрамя 1807—15, калі ён уваходзіў у Варшаўскае герцагства), яе значная памежная крэпасць. 3 1920 у Польшчы, важны ваенна-рачны порт, галоўная база Віслінскай флатыліі польскіх ВМС. У 2-ю сусветную вайну далучаны да Германіі. 3 1945 зноў у складзе Польшчы, у 1975—99 адміністрацыйны цэнтр Тарунскага ваяводства.

Прамысловасць

Развіваецца хімічная, машынабудаўнічая, харчовая, шарсцяная, швейная, паліграфічная прамысловасць.

Навука, адукацыя, культура

Універсітэт імя М. Каперніка. Дом-музей М. Каперніка.

Транспарт

Вузел чыгунак і аўтадарог. Порт на р. Вісла.

Славутасці

Уваходзіць у Спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Захаваліся руіны замкаў XIII—XV ст. У раёнах Старога горада і Новага горада рэшткі гарадскіх умацаванняў, ратуша (XIII ст. — 1603), гатычныя касцёлы Св. Яна (каля 1250 — XV ст.), Св. Якуба (1309—15), Дзевы Марыі (1350—70), гатычныя і барочныя збожжасховішчы (XIV—XVII ст.), дамы ў стылях готыкі, рэнесансу і барока. Вылучаюцца грамадскія пабудовы ў духу эклектыкі (універсітэт, пач. ХХ ст., неаготыка), стылю мадэрн і функцыяналізму. Помнік М. Каперніку (1853).

• Свята-Мікалаеўская царква

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі

• Афіцыйны сайт