Філіп Гастан

Філіп Гастан
англ.: Philip Guston
Дата нараджэння	27 чэрвеня 1913(1913-06-27)[…] ці 27 ліпеня 1913(1913-07-27)
Месца нараджэння	Манрэаль, гарадская агламерацыя Манрэаля[d], рёгіён Манрэаль[d], Квебек, Канада
Дата смерці	7 чэрвеня 1980(1980-06-07)[…] (66 гадоў)
Месца смерці	Woodstock[d], Ulster County[d], Нью-Ёрк, ЗША
Месца пахавання	Woodstock Artists Cemetery[d]
Грамадзянства	ЗША
Жонка	Musa Guston[d]
Род дзейнасці	мастак, ілюстратар, мастак-манументаліст, літограф, гравёр, рысавальнік, мастак-гравёр, архітэктурны чарцёжнік
Месца працы	Універсітэт Вашынгтона ў Сент-Луісе[d]
Жанр	абстракцыянізм і фігуратывізм[d]
Вучоба	Каледж мастацтваў і дызайну Отыса[d] Manual Arts High School[d]
Мастацкі кірунак	абстрактны экспрэсіянізм і неаэкспрэсіянізм[d]
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і літаратуры[d]
Узнагароды	грант Гугенхайма Рымская прэмія[d] (1971)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп Гастан (Густан) (англ.: Philip Guston, сапраўднае імя Філіп Гольдштэйн; 27 чэрвеня 1913, Манрэаль — 7 чэрвеня 1980, Вудстак, Нью-Ёрк) — амерыканскі мастак.

Жыццё і творчасць

Нарадзіўся ў Канадзе, у сям’і яўрэйскіх эмігрантаў — выхадцаў з Украіны, бацькі мастака прыехалі ў Амерыку з Адэсы. Неўзабаве сям’я пераязджае ў Лос-Анджэлес. Маляваць пачаў ужо ў юнацкія гады, спачатку коміксы. Навучанне пачаў у Школе малявання ў Кліўлендзе. У гады вучобы (1930-я гады) надаваў увагу перш за ўсё створанаму Джорджа дэ Кірыка стылю метафізічны рэалізм, а таксама фрэскавага жывапісу старых італьянскіх майстроў — Андрэа Мантэньі, Мазачыа, Паала Учэла. У канцы 1930-х Ф.Густан працуе ў рамках дзяржаўнай праграмы развіцця ў галіне прапагандысцкага, насценнага жывапісу, аднак да пачатку 1940-х гадоў вяртаецца да жывапісу станковага.

Характэрнай асаблівасцю работ Ф.Гастана было тое, што пры стварэнні новых карцін ён часта выкарыстоўваў фрагменты ўжо створаных раней палотнаў. На мяжы 1947/1948 гадоў мастак піша сваю першую абстрактную карціну «Каты» (The Tormentors). У канцы 1940-х і ў 1950-я гады мастак працуе ў стылі абстрактнага экспрэсіянізму. У той жа час зварот да сюжэтаў, навеяных падзеямі дзвюх сусветных войнаў збліжае яго палотны з экспрэсіянісцкім жывапісам Макса Бекмана. З пачатку 1960-х гадоў мастак вяртаецца да фігуратыўнага мастацтва, тым часам ён часта аднаўляе і перапрацоўвае ў новых працах сюжэтныя матывы сваіх ранніх карцін з 1930-х гадоў (напрыклад, тэма злачынстваў Ку-Клукс-Клана).