Джорджа дэ Кірыка

Джорджа дэ Кірыка
італ.: Giorgio de Chirico
Дата нараджэння	10 ліпеня 1888(1888-07-10)[…]
Месца нараджэння	Волас, дым Волас[d], Magnesia Regional Unit[d], Фесалія, Грэцыя[…]
Дата смерці	20 лістапада 1978(1978-11-20)[…] (90 гадоў)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[…]
Грамадзянства	Грэцыя  Італія
Бацька	Evaristo de Chirico[d]
Жонка	Raissa Calza[d]
Род дзейнасці	дзеяч мастацтваў, мастак, скульптар, пісьменнік, сцэнограф, ілюстратар, дызайнер упрыгожванняў, рысавальнік, мастак-гравёр
Жанр	метафізічны жывапіс[d], алегорыя, пейзаж, ню, міфалагічны жывапіс[d], абстракцыянізм, анімалістычны жывапіс[d], партрэт, нацюрморт і гарадскі пейзаж[d]
Вучоба	Мюнхенская акадэмія мастацтваў Афінская школа прыгожых мастацтваў
Мастацкі кірунак	метафізічны жывапіс[d]
Заступнікі	Emilio Bestetti[d]
Уплыў на	Luc Bestetti[d] і Zeev Tsuk[d]
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Узнагароды
Сайт	fondazionedechirico.org/…
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джорджа дэ Кірыка (італ.: Giorgio de Chirico; 10 ліпеня 1888, Волас, Грэцыя — 20 лістапада 1978, Рым) — італьянскі мастак, найбуйнейшы прадстаўнік метафізічнага жывапісу, папярэднік сюррэалізму. Старэйшы брат пісьменніка Альберта Савініа.

Біяграфія

Нарадзіўся ў грэчаскім Воласе ў італьянскай сям’і Джэмы Чарвета і Эварыста дэ Кірыка. Яго маці мела генуэзска-грэчаскія карані (верагодна, нарадзілася ў Смірне), а яго бацька належаў да сіцылійскай арыстакратыі. Вучыўся ў Вышэйшай мастацкай школе ў Афінах, у 1906 годзе пераехаў у Мюнхен, дзе наведваў заняткі ў Мастацкай акадэміі. Там ён адкрыў для сябе Шапенгаўэра і Ніцшэ, жывапіс Клінгера і Бёкліна.

З 1908 года жыў у Італіі. У 1910 годзе прыехаў у Парыж, дзе зблізіўся з Пікаса і Апалінэрам. З пачаткам Першай сусветнай вайны вярнуўся ў Італію. З 1912 года браў удзел у выставах Восеньскага Салона, а з 1913 года — Салона Незалежных. У гэты перыяд нараджаецца серыя яго палотнаў — «таямніц».

У 1917 годзе ў ваенным шпіталі Ферары дэ Кірыка пасябраваў з мастаком Карла Кара, заснаваў разам з ім рух метафізічнага жывапісу. Паміж 1908 і 1917 гадамі мастак стварыў свае самыя значныя творы — серыю відаў пустынных гарадскіх плошчаў і нацюрмортаў.