Царква Свяціцеля Ціхана (Вілейка)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Царква
Царква Свяціцеля Ціхана
Царква Свяціцеля Ціхана, Патрыярха Усерасійскага
54°30′56″ пн. ш. 26°55′43″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Вілейка
Канфесія Беларуская Праваслаўная Царква
Епархія Маладзечанская
Архітэктурны стыль старажытнарускае дойлідства
Будаўніцтва 19951997 гады
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Царква Свяціцеля Ціхана, Патрыярха Усерасійскага у г. Вілейка, Мінскай вобласці, па вуліцы Валынца, 13. Месціцца на паўночным ускрайку горада, на месцы былога фальварка Гарадзішча, ля скрыжавання выезду на Куранец.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У пачатку 1990-х гадоў адзіны ў горадзе праваслаўны прыход святой Марыі Егіпецкай ужо не ўмяшчаў ўсіх жадаючых. Таму ў 1994 годзе група маладых віляйчан звярнулася да мітрапаліта Філарэта з просьбай аб будаўніцтве ў Вілейцы яшчэ адной святыні. З утварэннем прыхода, у 1995 г., пачалася будоўля новай царквы з цэглы ў стылі старажытнарускага дойлідства. Заканчэнне будўніцтва і асвячэнне храма адбылося 9 кастрычніка 1997 г. З восені 2000 г. пачаты роспіс інтэр’ера царквы. Летам 2003 г. быў усталяваны і асвечаны трох’ярусны іканастас. Да дня Святой Троіцы 2016 г. усталяваны паклонны крыж, і ў тым жа годзе над галоўным уваходам прыбудавана званіца.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Паклонны крыж
Званіца

Вырашана ў стылізаваных формах старажытнарускага царкоўнага дойлідства. Кампактны прамавугольны аб’ём з паўкруглай апсідай. Вертыкальная выцягнутасць аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі падкрэслена высокім цыліндрычным светлавым барабанам пад шлемападобным купалам, узведзеным над сяродкрыжжам бачковых дахаў. Такім жа дахам накрыты невялікі прытвор. Плоскасныя арачна завершаныя фасады расчлянёны высокімі і вузкімі арачнымі ваконнымі праёмамі і бледамі, апяразаны аркатурнымі фрызамі.

Збудаванне ўяўляе сабою двух’ярусны храм крыжападобнай формы. З алтарнай часткі царквы размешчана паўкруглая апсіда. Вокны, дзвярныя праёмы і нішы выкананы ў выцягнутай паўцыркульнай форме. Фасады ўпрыгожаны паўкруглымі аркавымі франтонамі і аркатурным поясам. Таксама дэкаруюць фасады фальш-вокны.

Інтэр’ер[правіць | правіць зыходнік]

Прадстаўлены ў стрыманым выглядзе, упрыгожаны фрэскамі (мастак Б. Б. Цітовіч) і абразамі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Праваслаўныя храмы Беларусі / А. М. Кулагін, З. Э. Герасімовіч, У. П. Свентахоўскі. — Мн., БелЭн, 2007.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]