Цыта Бурбон-Пармская
| Цыта Бурбон-Пармская Zita di Borbone-Parma |
|||
 |
|||
| Цыта Бурбон-Пармская, 1914 | |||
|
|||
|---|---|---|---|
| 21 лістапада 1916 — 11 лістапада 1918 | |||
| Папярэднік: | Елізавета Баварская | ||
| Пераемнік: | тытул скасаваны | ||
| Веравызнанне: | Каталіцкая царква | ||
| Нараджэнне: | 9 мая 1892 Камаёрэ, Італія |
||
| Смерць: | 14 сакавіка 1989 (96 гадоў) Цыцэрс, Швейцарыя |
||
| Пахаванне: | Капуцынеркірхэ, Імператарскі склеп, Аўстрыя | ||
| Род: | Пармскія Бурбоны, Габсбургі | ||
| Бацька: | Роберт I Пармскі | ||
| Маці: | Марыя Антонія, інфанта Партугаліі | ||
| Муж: | Карл I | ||
| Дзеці: | Ота, Адэльгейда, Роберт, Фелікс, Карл Людвіг, Рудольф, Шарлота, Елізавета | ||
| Аўтограф: |  |
||
.svg){kind=small}
Цыта Марыя дэль-Грацые Адэльгонда Мікаэла Рафаэла Габрыэла Джузепіна Антонія Луіза Аньеза Бурбон-Пармская (9 мая 1892 — 14 сакавіка 1989) — апошняя імператрыца Аўстрыі, каралева Багеміі і Венгрыі. Сёмая дачка пармскага герцага Роберта I, які страціў свайго прастола падчас Рысарджымента. Яе роднай сястрой была Марыя-Луіза Бурбон-Пармская, княгіня Балгарыі і маці Барыса III, якая памерла ў 1899 годзе, калі Цыце было сем гадоў.
У 1911 узяла шлюб з эрцгерцагам Карлам, які пасля забойства Франца-Фердынанда стаў спадчыннікам прастола, а ў 1916 — апошнім аўстрыйскім імператарам пад імем Карла I.
Пасля распаду Аўстра-Венгрыі ў 1918 годзе Карл і Цыта з'ехалі ў Швейцарыю, а затым — на Мадэйру, дзе ў 1922 г. імператар сканаў. Цыта Пармская перажыла яго на 67 гадоў, а Аўстрыйскую імперыю — на 71 год. Разам са старэйшым сынам, Ота (1912—2011), яна стаяла на чале дому Габсбургаў.
У першыя гады ўдаўства па прапанове караля Альфонса XIII імператрыца разам з 8 дзецьмі займала мадрыдскі палац Эль-Парда, у 1929 г. пераехала ў Бельгію, падчас Другой сусветнай вайны з'ехала спачатку ў Нью-Ёрк, а затым у Квебек. Пасля вайны пасялілася ў швейцарскім замку Цыцэрс. Пахавана побач з мужам у Імператарскім склепе Капуцынеркірхэ.
У гонар Цыты названы астэроід (689) Цыта(англ.) бел., адкрыты ў 1909 годзе.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Цыта Бурбон-Пармская
