Канстанцыя Арагонская

Канстанцыя Арагонская
Constanza de Aragón y Castilla
каралева-кансорт Венгрыі 1198 — 1204
Папярэднік	Маргарыта Французская
Пераемнік	Гертруда Меранская
каралева-кансорт Германіі 9 снежня 1212/5 ліпеня 1215 — 23 красавіка1220
Папярэднік	Марыя Брабанцкая
Пераемнік	Іяланта Іерусалімская
імператрыца Свяшчэннай Рымскай імперыі 22 лістапада1220 — 23 чэрвеня1222
Папярэднік	Марыя Брабанцкая
Пераемнік	Іяланта Іерусалімская
Нараджэнне	1179 Лісабон, Партугалія
Смерць	23 чэрвеня 1222 Катанія, правінцыя Катанія, Сіцылія, Каралеўства Італія
Месца пахавання	Кафедральны сабор Палерма[d]
Род	Арагонская (па нараджэнні) Арпады (па першым мужу) Гогенштаўфены (па другім мужу)
Бацька	Альфонса II Цнатлівы
Маці	Санча Кастыльская[d]
Муж	Імрэ[d] і Фрыдрых II, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі
Дзеці	Генрых VII Гогенштаўфен і Ласла III
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Канстанцыя Арагонская (1179 — 23 чэрвеня 1222 года, Катанія) — прынцэса з Арагонскага каралеўскага дому (Барселонская дынастыя). У першым шлюбе — каралева Венгрыі, у другім — імператрыца Свяшчэннай Рымскай імперыі, каралева Германіі і Сіцыліі.

Біяграфія

Каралева Венгрыі

Канстанцыя — дачка арагонскага караля Альфонса II і Санчы Кастыльскай, сястра Педра II Арагонскага. У 1198 годзе Канстанцыя была выдадзена замуж за венгерскага караля Імрэ, якому нарадзіла сына Ласла (1199). 26 жніўня 1204 года Імрэ каранаваў свайго малалетняга сына Ласла III для забеспячэння бесперашкоднага пераходу ў спадчыну прастола. Андраш, брат і неаднаразовы праціўнік Імрэ, быў прызначаны рэгентам да паўналецця Ласла.

Пасля смерці Імрэ (30 лістапада 1204 года) Ласла III быў прызнаны каралём, але Андраш фактычна трымаў Канстанцыю і яе сына пад хатнім арыштам. У выніку Канстанцыя была вымушана бегчы са сваім сынам у Вену, пад абарону герцага Леапольда VI Аўстрыйскага. 7 мая 1205 года Ласла III памёр у Вене, а яго дзядзька Андраш II узыйшоў на венгерскі прастол. Канстанцыя, якая страціла сына, была накіравана Леапольдам у Арагон.

Жонка імператара Фрыдрыха II

Пасля вяртання ў Арагон Канстанцыя правяла наступныя чатыры гады (1205—1209) у манастыры Нуэстра Сеньёра ў Сіхене, заснаваным яе маці-ўдавой каралевай Санчай Кастыльскай.

Брат Канстанцыі Педра II жадаў скасавання свайго шлюбу з Марыяй Манпелье. Папа Інакенцій III у якасці адной з умоў сваёй згоды прапанаваў выдаць Канстанцыю за свайго падапечнага — сіцылійскага караля Фрыдрыха Гогенштаўфена. Педра II прыняў прапанову Папы, і Канстанцыя адправілася на Сіцылію.

Саркафаг Канстанцыі ў саборы Палерма

Тыяра Канстанцыі (захоўваецца ў рызніцы сабора Палерма

15 жніўня 1209 года Фрыдрых і Канстанцыя пабраліся шлюбам у кафедральным саборы Месіны ці 19 жніўня ў Палерма. Канстанцыя была старэйшай за свайго другога мужа на 15 гадоў. Затое дзякуючы пасагу Канстанцыі — атраду ў 500 воінаў (зрэшты, неўзабаве большасць іх памерла ад эпідэміі), Фрыдрых змог пакласці канец смутам, якія скалыналі Сіцылію ў перыяд яго маленства. У 1211 годзе Канстанцыя нарадзіла Фрыдрыху сына і меркаванага спадчынніка Генрыха (1211—1234) (пазней ён будзе арыштаваны бацькам за здраду і памрэ ў зняволенні).

У 1212-1215 гадах Фрыдрых вёў барацьбу з Атонам IV Вельфам за імперскую карону. 9 снежня 1212 года Фрыдрых быў каранаваны ў якасці караля Германіі, да 1215 годзе яму ўдалося выцесніць Атона IV. 22 лістапада 1220 года Фрыдрых і Канстанцыя былі каранаваны Папам Ганорыем III імперскай каронай. Падчас працяглай адсутнасці мужа (1212—1220) Канстанцыя кіравала Сіцылійскім каралеўствам у якасці рэгенткі. Прыехала ў Германію ўвосень 1216 г.

Канстанцыя памерла ў Катаніі 23 чэрвеня 1222 года. Яна адзіная з жонак Фрыдрыха II была ганаравана гонарам быць пахаванай у сталічным саборы Палерма (наступныя жонкі пахаваны ў Андрыі), у старажытнарымскім саркафагу. Пры распячатванні саркафага ў 1491 годзе ў саркафагу Канстанцыі была выяўлена раскошная тыяра, якая захоўваецца цяпер у рызніцы сабора.

Шлюбы і дзеці

• Першы муж — Імрэ (1174 — 30 лістапада 1204) — венгерскі кароль з 1196 года.

• Адзіны сын — Ласла III (1199 — 7 мая 1205) — венгерскі кароль з 1204 года.

• Другі муж — Фрыдрых II (26 снежня 1194 — 13 снежня 1250) — кароль Сіцыліі (з 1197 года), Германіі (з 1212 года), імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі (з 1220 года).

• Адзіны сын — Генрых (VII) (1211— 12 лютага 1242)

Літаратура

• Вис Эрнст В. «Фридрих II Гогенштауфен», М., АСТ, 2005

Спасылкі

• Генеалагічнае дрэва Гогенштаўфенаў Архівавана 14 лютага 2021.
• Генеалагічнае дрэва Барселонскай дынастыі Архівавана 5 кастрычніка 2018.
• Генеалагічнае дрэва Арпадаў Архівавана 13 лютага 2023.