Эрнест Генры Старлінг

Эрнест Генры Старлінг
Дата нараджэння	17 красавіка 1866(1866-04-17)[…]
Месца нараджэння	Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	2 мая 1927(1927-05-02)[…] (61 год)
Месца смерці	Кінгстан, Сары, Ямайка
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	фізіёлаг, урач
Навуковая сфера	фізіялогія
Месца працы	Універсітэцкі каледж Лондана[d]
Альма-матар	Лонданскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Wilhelm Kühne[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна[d] Royal Academy of Medicine of Belgium[d]
Узнагароды і прэміі	член Лонданскага каралеўскага таварыства Каралеўскі медаль[d] (1913) Крунаўская лекцыя[d] (1904) Baly Medal[d] (1907)
Эрнест Генры Старлінг на Вікісховішчы

Эрнест Генры Старлінг (англ.: Ernest Henry Starling; 17 красавіка 1866, Лондан — 2 мая 1927, на параходзе ў порце Кінгстан, Ямайка) — англійскі фізіёлаг.

Выпускнік медыцынскага факультэта Лонданскага ўніверсітэта (1886). У 1899—1923 — прафесар Лонданскага ўніверсітэта. Аўтар прац па лімфаўтварэнні, кровазвароце, фізіялогіі кішачніка, функцыі нырак, сакрэцыі падстраўнікавай залозы. У 1902 сумесна з Уільямам Бейлісам адкрыў секрэцін і ўвёў у навуку паняцце «гармон» (1905). Усталяваў шэраг заканамернасцяў у дзейнасці ізаляванага сэрца.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).