Эрнест Генры Старлінг
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Эрнест Генры Старлінг | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 17 красавіка 1866[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 мая 1927[4][1][…] (61 год) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | фізіёлаг, урач |
Навуковая сфера | фізіялогія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Wilhelm Kühne[d] |
Член у | |
Узнагароды | |
![]() |
Эрнест Генры Старлінг (англ.: Ernest Henry Starling; 17 красавіка 1866, Лондан — 2 мая 1927, на параходзе ў порце Кінгстан, Ямайка) — англійскі фізіёлаг.
Выпускнік медыцынскага факультэта Лонданскага ўніверсітэта (1886). У 1899—1923 — прафесар Лонданскага ўніверсітэта. Аўтар прац па лімфаўтварэнні, кровазвароце, фізіялогіі кішачніка, функцыі нырак, сакрэцыі падстраўнікавай залозы. У 1902 сумесна з Уільямам Бейлісам адкрыў секрэцін і ўвёў у навуку паняцце «гармон» (1905). Усталяваў шэраг заканамернасцяў у дзейнасці ізаляванага сэрца.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Ernest Henry Starling // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Ernest Starling // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Старлинг Эрнест Генри // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
Катэгорыі:
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся 17 красавіка
- Нарадзіліся ў 1866 годзе
- Нарадзіліся ў Лондане
- Памерлі 2 мая
- Памерлі ў 1927 годзе
- Памерлі на Ямайцы
- Выкладчыкі Універсітэцкага каледжа Лондана
- Выпускнікі Лонданскага ўніверсітэта
- Члены Лонданскага каралеўскага таварыства
- Члены Леапальдзіны
- Узнагароджаныя Каралеўскім медалём
- Фізіёлагі Вялікабрытаніі