Яўген Сяргеевіч Гучок

Яўген Сяргеевіч Гучок
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	4 лістапада 1940(1940-11-04)
Месца нараджэння	Слуцк, Слуцкі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	1 студзеня 2024(2024-01-01) (83 гады)
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт друку[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны

Яўген Сяргеевіч Гучок (4 лістапада 1940, Слуцк — 1 студзеня 2024) — беларускі паэт.

Біяграфія

Нарадзіўся 4 лістапада 1940 года ў Слуцку ў рабочай сям’і. Пра сваіх бацькоў пазней успамінаў: «Бацька мой, Гучок Сяргей Лук’янавіч, паходзіў з чэхаў, якія ў свой час рознымі шляхамі траплялі на Беларусь. Як апынуўся на беларускай зямлі продак майго бацькі, цяпер пэўна сказаць цяжка. Можа, гэта быў шлях гусіцкіх спевакоў, а можа, той далёкі продак наш у якасці якога-небудзь работніка (будаўніка, кухара, конюха, музыкі і г. д.) прыбыў на Беларусь у які-небудзь панскі маёнтак, каб паправіць сваё эканамічнае становішча… Маці мая, Кацярына Ільінічна Амяльковіч, паходзіць з бакавой, збяднелай, вымарачнай лініі слуцкіх князёў Алелькавічаў — Амелькавічаў. Ці аднаго Алельку жыццё ператварыла, перайначыла ў Амельку і дзесь у тумане стагоддзяў звяло іх княжацкасць у нябыт?!».

Скончыў слуцкую сярэднюю школу № 9, працаваў у геалагічным атрадзе, на мэблевай фабрыцы. У 1960—1963 гадах служыў у Савецкай Арміі. У 1968 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, а крыху пазней — і аспірантуру пры ім. Працаваў настаўнікам, а з 1971 года на працягу трыццаці гадоў — рэдактарам і вядучым рэдактарам у выдавецтве «Народная асвета». Вучыўся ў Маскоўскім паліграфічным інстытуце. Правадзейны член геаграфічнага таварыства СССР, з 1984 года — сябар Мінскага гарадскога культурна-асветніцкага клуба «Спадчына». За актыўны ўдзел у жыцці клуба, напісанне высокамастацкага верша, прысвечанага выступленню Міколы Ермаловіча ў клубе, Камітэтам Ушанавання ўзнагароджаны медалём Міколы Ермаловіча і адпаведным дыпломам (2006). Занесены ў Кнігу гонару «Рупліўцы твае, Беларусь». У свой час удзельнічаў у арганізацыі грамадскага аб’яднання «Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны», а таксама Беларускага народнага фронту «Адраджэнне».

Першыя вершы Яўгена Гучка былі змешчаны ў 1959 годзе ў слуцкай раённай газеце «За сацыялістычную Радзіму».

Бібліяграфія

• «Белое чудо» (1976)
• «Блакітныя чмялі»
• «Паэма дзяцінства» (1983)
• «Сэрцам і думкай» (1994)
• «Исток пути» (1997)
• «Формула травы» (1997, 2002 — другое выданне)
• «На патрэбу душы» (2004)
• «Ах, Родчанка!.» (2011)
• «Беларусь у Магдэбургскім праве» (2013).

Спасылкі

• Біяграфія Яўгена Гучка