Тыповы дыскаміцэт. Пладовыя целы (апатэцыі) 3-8 мм у дыяметры, чашападобнай, дыскападобнай або лапаткавай формы, нярэдка асіметрычныя. Унутраная спараносная паверхня (гіменафор) сіне-зялёная, часам з жаўтлявым адценнем, з узростам цямнее, гладкая. Знешняя стэрыльная паверхня таксама сіне-зялёная, больш цёмная, голая або аксаміціста-валасістая. Грыбніца грыба афарбоўвае драўніну ў сіне-зялёны колер, што робіць грыб прыкметным і не падчас утварэння апатэцыяў. Ілжывая ножка звычайна эксцэнтрычная, выяўленая, да 6 мм даўжынёй і да 1,5 мм таўшчынёй, звужваецца дадолу[1].
Споры бялёсыя ў масе, 5-8(10)×1-2(2,5) мкм, верацёнападобнай або эліптычнай формы, з двума кроплямі-гутуламі ля канцоў, з гладкімі сценкамі. Аскі васьміспоравыя, 45-50×3-4 мкм, булавападобнай формы. Парафізы каля 1,5 мкм таўшчынёй, ніткападобныя, з трохі патоўшчанымі канцамі, у аснове часта разгалінаваныя, септыраваныя, якія перавышаюць па даўжыні аскі. Знешні эксцыпул з прыпаднятымі над паверхняй (што робіць яе аксаміцістай) спіралепадобна выгнутымі або прамымі танкасценнымі гіфамі 1-1,5(2) мкм таўшчынёй[1].
Chlorociboria aeruginosa — больш рэдкі ў большасці рэгіёнаў від. Адрозніваецца амаль заўсёды правільнымі апатэцыямі меншых памераў на цэнтральнай, часта рэдукаванай ножцы, нягледзячы на назву, з больш бледнай, па меншай меры з узростам, бялёсай спораўтваральнай паверхняй, і жаўтлявай мякаццю. Споры буйнейшыя — 8—15×2—4 мкм[1].
↑ абвгдDixon, J.R. Chlorosplenium and its segregates. II. The genera Chlorociboria and Chlorencoelia(англ.) // Mycotaxon(фр.) (бел. : journal. — 1975. — Т. 1. — № 3. — С. 193—237.
Chlorociboria aeruginascens(англ.). Department of Geography, University of British Columbia. Архівавана з першакрыніцы 7 студзеня 2024. Праверана 28 ліпеня 2014.
