Lancia
Lancia | |
---|---|
![]() | |
| |
Тып | società per azioni[d] |
Заснаванне | 1906 |
Заснавальнікі | Вінчэнца Лянча[d] |
Размяшчэнне | |
Галіна | аўтамабільная прамысловасць[d] |
Прадукцыя | аўтамабіль |
Матчына кампанія | Stellantis Italy[d] |
Сайт | lancia.com |
Lancia Automobiles SpA — італьянская аўтамабілебудаўнічая кампанія. Асноўная вытворчасць размешчана ў Турыне, Італія. Заснавана ў 1906 годзе Вінчэнца Лянча (Vincenzo Lancia).
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
27 лістапада 1906 года вядомы гоншчык Вінчэнца Лянча разам з кампаньёнам Клаўдыё Фоджалінам заснаваў у Турыне фірму Fabbrica Automobili Lancia.
Праз год, 23 верасня 1907 года, з брамы завода выехаў першы аўтамабіль пад маркай «Лянча». Гэта была мадэль 18-24 HP. Пазней па радзе старэйшага брата ён стаў называць свае машыны літарамі грэцкага алфавіту. Натуральна, першая мадэль атрымала імя Alpha. У 1908 годзе на базе Alpha была зробленая мадэль Dialpha з шасціцыліндравым рухавіком. У 1913 годзе з’явілася мадэль Theta. Менавіта на гэтай мадэлі ўпершыню было серыйна ўстаноўлена электраасвятленне (іншыя вытворцы прапаноўвалі яго як опцыю). Таксама Theta запомнілася як вельмі надзейны аўтамабіль.
У перыяд Першай сусветнай вайны «Лянча» стала ваенным прадпрыемствам і перайшла на выпуск грузавікоў і бронетэхнікі. У гэты перыяд былі распрацаваны новыя рухавікі: 8-ці і 12-ці цыліндравыя. Пасля вайны плошча завадскіх тэрыторый ужо складала 60000 м². Была пачата вытворчасць новай мадэлі Kappa. У 1921 годзе з брамы завода выехаў першы ў свеце аўтамабіль з апорным кузавам. Гэта была мадэль Lambda. Акрамя апорнага кузава, у яе была таксама незалежная падвеска. Машына выпускалася ў 1921—1931 гадах.
Наступнай этапнай мадэллю стала Astura. Дзякуючы запатэнтаванаму механізму, які злучае рухавік і раму, у салоне не адчуваліся вібрацыі сілавога агрэгата. Апошняй мадэллю ў распрацоўцы якой прыняў удзел Вінчэнца Лянча стала Aprilia. 15 лютага 1937 года Вінчэнца Лянча памёр. У тым жа годзе Aprilia стала на канвеер.
На змену Aprilia прыйшла новая мадэль Aurelia. Кузаў для гэтай машыны быў спраектаваны атэлье Pininfarina, а канструктарам быў Віторыё Яно (стваральнік аўтамабіляў Alfa Romeo 1920-1930-х гадоў). У гэтай машына была свая асаблівасць — 6-цыліндравы V-падобны рухавік (тады лічылася, што збалансаваць яго немагчыма).
У 1960 годзе «Лянча» адмовілася ад класічнай схемы, прадставіўшы першую пярэднепрывадную машыну Flavia, спраектаваную Антоніа Фесіа (Antonio Fessia), знакамітым стваральнікам Topolino. На Flavia усталявалі 4-цыліндравы апазітны рухавік працоўным аб’ёмам 1498 см³, праз 3 гады павялічаным да 1798 см³.
У 1969 годзе «Лянча» увайшла ў склад канцэрна ФІАТ.
У 1972 годзе на рынку з’явіліся Lancia Beta з папярочна размешчанымі маторамі, якія мелі па два верхнія размеркавальныя валы. У 1972 годзе была створана спартыўная мадэль Stratos са сярэднерухавіковай кампаноўкай. На гэту машыну ўсталёўваўся рухавік V6 Ferrari Dino магутнасцю 190 конскіх сіл. Тры гады запар Lancia Stratos выйгравала чэмпіянат свету па ралі. У 1984 годзе была выпушчаная Lancia Thema, якая была ўласна Fiat Croma. З 1994 года пакупнікам прапануецца 8-мясцовы ўніверсал падвышанай ёмістасці Lancia Zeta, уніфікаваны з Fiat Ulysse, Peugeot 806 і Citroen Evasion.
Супрацоўніцтва з іншымі аўтавытворцамі[правіць | правіць зыходнік]
У 1969 годзе «Лянча» прыняла прапанову Фіат пра продаж кантрольнага пакета акцый. Але нягледзячы на ўваходжанне ў склад Фіат «Лянча» працягвала самастойную распрацоўку мадэляў такіх, як Stratos, Delta, Gamma і Beta.
У 1980-х кампанія шчыльна супрацоўнічала з Сааб. Мадэль Delta прадавалася ў Швецыі як Saab 600, а Lancia Thema была пабудавана на адной платформе з Fiat Croma, Saab 9000 і Alfa Romeo 164.
Сучасны мадэльны шэраг[правіць | правіць зыходнік]
- Lancia Ypsilon (B-клас, 2011).
- Lancia Musa (Мікравэн, 2004—2012).
- Lancia Delta (C-клас, 2008)
- Lancia Flavia ( D-клас, 2012).
- Lancia Thema ( E-клас, 2011).
- Lancia Voyager ( Мінівэн, 2011).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Энциклопедия легковых автомобилей. — М.: Издательство «За рулём», 2003. — ISBN 5-85907-318-6
- Тени предков: биография автомобильной марки Lancia // «Авторевю» № 24, 2001.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Lancia
- Афіцыйны сайт