Syberia II

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Syberia II
Syberia2.jpg
Распрацоўшчык MC2-Microïds
Выдавец XS Games, LLC
Частка серыі Syberia
Дата выпуску 30 сакавіка 2004[1]
Жанры адвенчур
квэст
Стваральнікі
Геймдызайнер Бенуа Сокаль
Кампазітар
Тэхнічныя даныя
Платформы PlayStation2
Windows
XBox
Гульнявы рухавічок Virtools[d]
Рэжым гульні аднакарыстальніцкая гульня
Носьбіты CD-ROM[d], лічбавае распаўсюджванне[d] і лічбавая спампоўка[d]
Кіраванне сэнсарны экран[d]
Афіцыйны сайт​(англ.) 
Commons-logo.svg Syberia II на Вікісховішчы

«Syberia II» (Сібір II) — камп’ютарная гульня ў жанры квэст. З’яўляецца другой часткай культавай прыгодніцкай трылогіі «Syberia», створанай у стылі steampunk французскім аўтарам Бенуа Сокалем (фр.: Benoît Sokal).

Выданне[правіць | правіць зыходнік]

Гульня выйшла на ПК, PlayStation 2 і Xbox. Таксама маецца выданне для Xbox 360.

Выпуск[правіць | правіць зыходнік]

  • У Беларусi гульня выдавалася кампаніяй 1С пад назвай «Сибирь 2». Гэтая назва з'яўляецца не зусiм сапраўдным перакладам арыгінальнай назвы, так як у назве гульні меўся на ўвазе не рэгіён Сібір, а міфічны востраў Сібір, дзе жывуць маманты. Аднак жа выдаўцы палічылі, што назва «Сібір» больш мілагучна.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Па асноўным сюжэце дылогіі, стары швейцарац-вынаходнік Ганс Форальберг [2] (Hans Voralberg), рашучая дзяўчына-адвакат з Нью-Ёрка Кейт Уокер (Kate Walker) i надзелены душой автоматон Оскар (Oscar) адпраўляюцца на пошукі вострава Сібіры (Syberia) [3], дзе нібыта дажылі да нашых дзён маманты.

Раманоўскі[правіць | правіць зыходнік]

Падарожнічаючы на завадным цягніку па заснежанай Расіі, галоўныя героі перажываюць разнастайныя прыгоды. Спярша яны трапляюць у далёкі паўночны горад Раманоўскі (Romansburg), «апошні фарпост цывілізацыі», як кажуць самі жыхары гэтага горада.[4], дзе знаёмяцца са «станцыйных наглядчыкам» - сурова-лагодным казаком, палкоўнікам у адстаўцы Емяльянава (Ямеліна-Гупачевым), называе Кейт рускім імем - Кацяй. Ледзь пазней Кейт таксама сустракае і вясёлую дзяўчынку Малку (Malka).

У Раманаўскім вандроўцы наведваюць размешчаны непадалёк манастыр, узначалены настаяцелем, чаму-то носяць тытул «патрыярха». У кляштары Кейт здабывае старанна хаваецца дзённік нядаўна памерлага стогадовага манаха - брата Аляксея Туканова (Аляксея Тукьянова), у ранейшыя гады - знаёмага Ганса Форальберга. Дзённік апавядае пра даўніх падарожжах брата Аляксея на крайнім Поўначы, і ў, прыватнасці, пра які жыве ў подледном пячорах арктычным племя ЮКОЛА.[5] У канцы дзённіка пераказваецца легенда аб тым, што на далёкіх паўночных астравах ўсё яшчэ можна сустрэць жывых мамантаў. З дапамогай апісанага ў дзённіку лекі ЮКОЛА Кейт ўдаецца вылечыць Ганса.

Затым Ганс рамантуе механічных коней свайго старога знаёмага - уладальніка карчмы Цукерман (Cirkos), а Кейт, спрабуючы завесці гэтых конікаў, сутыкаецца з нечаканай праблемай - паляўнічыя за Мамонтова косткамі браты Бурговы (Bourgof) зганяюць цягнік разам з Оскарам і Гансам.

Сібір[правіць | правіць зыходнік]

Дабраўшыся на дрызіне з запрэжаных у яе юки (youki) - мешанкі сабакі і цюленя - да дрымучага заснежанага лесу, Кейт вучыцца лавіць аранжавага ласося, каб накарміць раз'юшанага мядзведзя, становіцца альпіністкай і сустракае старога сябра - вечна п'янага касманаўта Барыса Шарова з Камсамольска. Затым, яна знаходзіць цягнік і ратуе Оскара ад лютага марозу, але, каб рухацца далей на дапамогу Выкрадзенаму братамі Бурговыми Гансу, падарожнікам даводзіцца кінуць вагон.

Вёска ЮКОЛА[правіць | правіць зыходнік]

Падарожжа нечакана скончылася - скончыліся і завод, і рэйкі. Тым часам прыдуркаваты Ігар Бурга кідае свайго брата, з'яжджаючы на ​​снегоходе ў Раманаўскім, а Іван Бурга пагражае Кейт Мамонтова косткай і трапляе ў пастку тых самых Юкола.

У юкольской вёсцы высвятляецца, што Ганс цяжка хворы, і, каб дапамагчы яму, Кейт павінна адправіцца ў Калідор Сноў - Валадилену 30-х гадоў ХХ стагоддзя. Нажаль, гэта падарожжа не прыводзіць да паляпшэння стану Ганса, і тады Оскар ахвяруе сабой, каб стаць жизнеобеспечивающей сістэмай для свайго стваральніка. А Кейт і Ганс на загадкавым каўчэгу, апісаным яшчэ ў дзённіку Туканова, адпраўляюцца на пошукі Сібіры.

Пінгвінаў востраў[правіць | правіць зыходнік]

Каўчэг прычальваць да крызе, на якой жывуць пінгвіны. Кейт вызваляе ад лёду якар, але тут з'яўляецца Іван. Кейт скідае яго з каўчэга, падняўшы ветразь, і злодзей, спрабуючы кінуць пінгвінам яйкам у падарожнікаў, становіцца ахвярай птушак.

Востраў Сібіры[правіць | правіць зыходнік]

Нарэшце Кейт і Ганс дасягаюць прыгожы, зялёны востраў Сібір, дзе Кейт, вырашыўшы апошнюю галаваломку і згуляўшы для мамантаў музыку, выконвае мару Форальберга.

У фінале падарожжа безнадзейна хворы Ганс, дасягнуўшы сваёй мары, з'яжджае верхам на мамантаў насустрач не страшнай цяпер для яго смерці, а Кейт з сумнай усмешкай махае яму рукой. Яна засталася адна.

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

  • У самым пачатку ўступнага роліка мільгаюць каардынаты 60°53′09″ пн. ш. 101°53′40″ у. д.HGЯO. Гэта - каардынаты месца выбуху Тунгускага метэарыта па Фаст Тунгускага метэарыт
  • У мясцовай газеце, знойдзенай Кейт ў Раманаўскім, змяшчаецца нататка пра смерць спявачкі Алены раманскай - гераіні першай частцы «Сібіры».
  • На крызе, куды прычальваць каўчэг, у мностве водзяцца пінгвіны, якія ў рэальнасці насяляюць у паўднёвым, а не ў паўночным паўшар'і. Але з іншага боку, калі там засталіся маманты, чаму б не з'явіцца немаведама адкуль і пінгвінаў.

Глядзіце таксама[правіць | правіць зыходнік]

  • Syberia
  • Syberia III
  • Amerzone - камп'ютарная гульня ў жанры квэст якая выйшла 1999 годзе. У Syberia і Syberia II ёсць дасылкі да Amerzone.
  • Paradise

Зноскі

  1. ↑ Thorsen T. Syberia II comes in from the cold // GameSpot — 2004. Праверана 17 верасня 2020.
  2. ↑ Пераклад ўласных імёнаў узяты з русіфікацыі Логруса.
  3. ↑ Відавочны парафраз Новасібірскіх выспаў
  4. ↑ Правобразам, верагодна, паслужыў Мурманск, чыё дарэвалюцыйны назва - Раманаў-на-Мурмане, а таксама пастаўляць газ у Заходнюю Еўропу Запалярны пасёлак Ямбург. Арыгінальная назва горада - Romansburg - таксама адсылае да Екацярынбургу. Аднак якая-небудзь візуальная сувязь паміж гарадамі адсутнічае: Раманоўскі - зусім маленькі глухіх гарадок.
  5. ↑ Назва племені, хутчэй за ўсё, выраблена ад згадванага ў рамане В. А. Обручава «Зямля Саннікава» словы «Юкола», сібірскага назвы вяленай рыбы

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Syberia_II&oldid=3785562"