Першы Кантынентальны Кангрэс: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Першы Кантынентальны Кангрэс''' быў з'ездам дэлегатаў 12 калоній (акрамя Джорджыі, Канадс...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Першы Кантынентальны Кангрэс''' быў з'ездам дэлегатаў 12 калоній (акрамя Джорджыі, Канадскіх калоній, Багамскіх астравоў і некаторых іншых уладанняў Кароны, якія атрымалі запрашэнне на Кангрэс, але вырашылі не адпраўляць дэлегатаў<ref>Пазней [[Джорджыя]] адправіла дэлегатаў на 2-і Кантынентальны Кангрэс</ref>) [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]], які пачаў паседжанне [[5 верасня]] [[1774]] г. ў Карпентэрз-Холе ў Філадэльфіі, [[Пенсільванія]] пасля ўвядзення Брытанскім урадам [[Невыносныя законы|невыносных законаў]]. Мэта апошніх была, сярод іншага, прымусіць улады горада [[Бостан]]а i калоніі [[Масачусэтс]] пакараць удзельнікаў акцыі "[[Бостанскае чаяпіцце]]". |
'''Першы Кантынентальны Кангрэс''' быў з'ездам дэлегатаў 12 калоній (акрамя Джорджыі, Канадскіх калоній, Багамскіх астравоў і некаторых іншых уладанняў Кароны, якія атрымалі запрашэнне на Кангрэс, але вырашылі не адпраўляць дэлегатаў<ref>Пазней [[Джорджыя]] адправіла дэлегатаў на 2-і Кантынентальны Кангрэс</ref>) [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]], які пачаў паседжанне [[5 верасня]] [[1774]] г. ў Карпентэрз-Холе ў Філадэльфіі, [[Пенсільванія]] пасля ўвядзення Брытанскім урадам [[Невыносныя законы|невыносных законаў]]. Мэта апошніх была, сярод іншага, прымусіць улады горада [[Бостан]]а i калоніі [[Масачусэтс]] пакараць удзельнікаў акцыі "[[Бостанскае чаяпіцце]]". |
||
[[Image:Carpenter's Hall HABS PA,51-PHILA,229-3.jpg|thumb|right|150px|Карпентэрз-Хол]] |
|||
На Кангрэс прыехала 56 дэлегатаў. Кожная калонія паслала не меньш за 2-х прадстаўнікоў; больш усяго дэлегатаў прыслалі калоніі Нью Ёрк (9 чал.), Пенсільванія (8 чал.) і Вірджынія (6 чал.). Яны абмеркавалі шэраг пытанняў, сярод якіх быў [[байкот]] англійскіх тавараў як адказ на невыносныя законы, таксама былі разгледжаны парушэнні правоў каланістаў з боку брытанскай каланіяльнай адміністрацыі; ад імя Кангрэса каралю Георгу III была зроблена заява аб неабходнасці справядлівага ўрэгулявання склаўшыхся праблем і адмены непапулярных заканадаўчых актаў супраць каланістаў. |
На Кангрэс прыехала 56 дэлегатаў. Кожная калонія паслала не меньш за 2-х прадстаўнікоў; больш усяго дэлегатаў прыслалі калоніі Нью Ёрк (9 чал.), Пенсільванія (8 чал.) і Вірджынія (6 чал.). Яны абмеркавалі шэраг пытанняў, сярод якіх быў [[байкот]] англійскіх тавараў як адказ на невыносныя законы, таксама былі разгледжаны парушэнні правоў каланістаў з боку брытанскай каланіяльнай адміністрацыі; ад імя Кангрэса каралю Георгу III была зроблена заява аб неабходнасці справядлівага ўрэгулявання склаўшыхся праблем і адмены непапулярных заканадаўчых актаў супраць каланістаў. |
Версія ад 16:58, 30 лістапада 2013
Першы Кантынентальны Кангрэс быў з'ездам дэлегатаў 12 калоній (акрамя Джорджыі, Канадскіх калоній, Багамскіх астравоў і некаторых іншых уладанняў Кароны, якія атрымалі запрашэнне на Кангрэс, але вырашылі не адпраўляць дэлегатаў[1]) Вялікабрытаніі, які пачаў паседжанне 5 верасня 1774 г. ў Карпентэрз-Холе ў Філадэльфіі, Пенсільванія пасля ўвядзення Брытанскім урадам невыносных законаў. Мэта апошніх была, сярод іншага, прымусіць улады горада Бостана i калоніі Масачусэтс пакараць удзельнікаў акцыі "Бостанскае чаяпіцце".
На Кангрэс прыехала 56 дэлегатаў. Кожная калонія паслала не меньш за 2-х прадстаўнікоў; больш усяго дэлегатаў прыслалі калоніі Нью Ёрк (9 чал.), Пенсільванія (8 чал.) і Вірджынія (6 чал.). Яны абмеркавалі шэраг пытанняў, сярод якіх быў байкот англійскіх тавараў як адказ на невыносныя законы, таксама былі разгледжаны парушэнні правоў каланістаў з боку брытанскай каланіяльнай адміністрацыі; ад імя Кангрэса каралю Георгу III была зроблена заява аб неабходнасці справядлівага ўрэгулявання склаўшыхся праблем і адмены непапулярных заканадаўчых актаў супраць каланістаў.
У выпадку ігнаравання прапановаў 1-га Кангрэса меркавалася скліканне Другога Кантынентальнага Кангрэса. 2-і Кангрэс пачаў працаваць у маі 1775 г.
Праца Кангрэса і яе вынікі
1-ы Кангрэс працаваў з 5 верасня па 26 кастрычніка 1774 г. Спачатку старшынёй паседжанняў быў Пейтан Рэндальф, а з 22 па 26 кастрычніка - Генры Мідлтан. Сакратаром Кангрэса быў абраны Чарльз Томсан[2].
Сярод дэлегатаў Кангрэса не было адзінай думкі наконт будучага калоній. Напрыклад, Патрык Генры выступаў за стварэнне незалежнага ад Брытаніі ўрада, а некаторыя іншыя дэлегаты прапанавалі кампрамісныя варыянты ўрэгулявання адносін з метраполіяй[3]. З аднаго боку было вырашана аб'явіць байкот англійскім таварам з 1 снежня 1774 г. і фарміраваць атрады апаўчэнцаў для абароны калоній ад магчымых рэпрэсій метраполіі, з другога дэлегаты Кангрэса рабілі спробы дамовіцца з каралём, што сведчыла аб жаданні большасці з іх пазбегнуць грамадзянскай вайны і канчатковага аддзялення калоній ад Брытаніі. Байкот брытанскіх тавараў прынёс некаторую шкоду эканоміке метраполіі, але не дасягнуў сваёй мэты - дабіцца адмены невыносных законаў. Але вынікам паседжання Першага Кангрэса стала таксама рашэнне склікаць Другі Кантынентальны Кангрэс, які аб'явіў сябе рэвалюцыйным урадам паўстаўшых калоній і даў назву парламенту ЗША.
Спіс дэлегатаў ад кожнай калоніі
- Нью Гэмпшыр: Натэніэл Фолсам, Джон Саліван;
- Масачусэтс: Джон Адамс, Самюэль Адамс, Томас Кушынг, Роберт Пейн;
- Род Айлэнд: Стывен Хопкінс, Самюэль Уорд;
- Канэктыкут: Сілас Дін, Эліфалет Дайер, Роджэр Шэрман;
- Нью-Ёрк: Джэймс Дуэйн, Джон Джэй, Філіп Лівінгстан, Айзек Лоў, Саймон Берэм, Джон Харынг, Генры Ўішэр, Уільям Флойд, Джон Алсап;
- Нью-Джэрсі: Стывен Крэйн, Джон дэ Харт, Джэймс Кінслі, Уільям Лівінгстан, Рычард Сміт;
- Пенсільванія: Эдвард Бідл, Джон Дыкінсан, Джозеф Галоўэй, Чарльз Хамфрыз, Томас Міфін, Джон Мортан, Самюэль Роўдз, Джордж Рос;
- Дэлавэр: Томас МакКін, Джордж Рыд, Сізар Родні;
- Мерылэнд: Самюэль Чэйз, Роберт Гоўлдзбара, Томас Джонсан, Уільям Пака, Мэт'ю Цілгмэн;
- Вірджынія: Рычард Бланд, Бенджамін Харысан, Патрык Генры, Патрык Генры Лі, Эдмунд Пендлтан; Джордж Вашынгтон;
- Паўночная Караліна: Рычард Касвэл, Джозеф Хьюэс, Уільям Хупер;
- Паўднёвая Караліна: Крыстафер Гадздэн, Томас Лінч малодшы, Генры Мідлтан, Эдвард Рутледж, Джон Рутледж.
Дакументы Кангрэса
- Full text of Journals of the Continental Congress, 1774-1789 (Пратаколы паседжанняў Кантынентальнага Кангрэса на англ. мове)
- Papers of the Continental Congress (Digitized Original Documents) (Дакументы Кантынентальнага Кангрэса, алічбаваныя тэксты арыгінальных дакументаў)