Іраклій (Лісоўскі): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 8: Радок 8:
| апісанне выявы =
| апісанне выявы =
|герб = POL COA Jeż.svg
|герб = POL COA Jeż.svg
|подпіс герба = Герб «[[Герб «Вожык»|Вожык]]»
|подпіс герба = [[Герб «Вожык»]]
|шырыня герба = 100px


| тытул = [[Мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі, грэкакаталіцкія|Мітрапаліт Кіеўскі і ўсяе Русі]]
| тытул = [[Мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі, грэкакаталіцкія|Мітрапаліт Кіеўскі і ўсяе Русі]]
Радок 24: Радок 25:
| месца нараджэння = [[Вусач]], [[Полацкае ваяводства]] (цяпер {{Месца нараджэння|Беларусь|у Беларусі}})
| месца нараджэння = [[Вусач]], [[Полацкае ваяводства]] (цяпер {{Месца нараджэння|Беларусь|у Беларусі}})
| дата смерці = 30.08.1809
| дата смерці = 30.08.1809
| месца смерці = [[Орша]]
| месца смерці = {{месца смерці|Орша|ў Оршы}}
| прыняцце манаства =
| прыняцце манаства =
| сан =
| сан =
Радок 31: Радок 32:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Прадстаўнік [[беларусы|беларускага]]<ref name="evkl">[[Сяргей Казуля]]. Лісоўскі Іраклій // {{Крыніцы/ЭВКЛ|2к}} С. 200.</ref> шляхецкага роду [[Лісоўскія|Лісоўскіх]] гербу «[[Герб «Вожык»|Вожык]]». Навучаўся ў школе пры кляштары дамініканцаў у [[Ушачы|Вушачах]], дзе ўступіў у [[Ордэн базыльян святога Іасафата|ордэн базыльян Св. Іасафата]].
Прадстаўнік [[беларусы|беларускага]] шляхецкага роду [[Лісоўскія|Лісоўскіх]] герба [[Герб «Вожык»|«Вожык»]]. Навучаўся ў школе пры кляштары дамініканцаў у [[Ушачы|Вушачах]], дзе ўступіў у [[Ордэн базыльян святога Іасафата|ордэн базыльян Св. Іасафата]].


Быў ігуменам Полацкага манастыра пры [[Сафійскі сабор, Полацк|Сафійскім саборы]], а з [[1778]] — архімандрытам [[Ануфрыеўскі манастыр, Мсціслаў|Ануфрыеўскага манастыра]] ([[Мсціслаўскае ваяводства]]). 3 [[1780]] член кансісторыі Полацкай уніяцкай епархіі.
Быў ігуменам Полацкага манастыра пры [[Сафійскі сабор, Полацк|Сафійскім саборы]], а з [[1778]] — архімандрытам [[Ануфрыеўскі манастыр, Мсціслаў|Ануфрыеўскага манастыра]] ([[Мсціслаўскае ваяводства]]). 3 [[1780]] член кансісторыі Полацкай уніяцкай епархіі.
Радок 43: Радок 44:
Дамогся ад імператара [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандра I]] утварэння ўнутры рымска-каталіцкай калегіі асобнага дэпартамента для ўніятаў ([[1805]]), старшынёй якога зрабіўся сам. Спрыяў выданню царскага дазволу для ўніятаў, якія прынялі лацінскі абрад, вярнуцца да папярэдняй веры.
Дамогся ад імператара [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандра I]] утварэння ўнутры рымска-каталіцкай калегіі асобнага дэпартамента для ўніятаў ([[1805]]), старшынёй якога зрабіўся сам. Спрыяў выданню царскага дазволу для ўніятаў, якія прынялі лацінскі абрад, вярнуцца да папярэдняй веры.


Ва ўнутрыцаркоўнай барацьбе абапіраўся на падтрымку [[царызм]]у. У [[1795]] забараніў уніяцкім святарам процідзейнічаць схіленню (часам гвалтоўнаму) сваіх вернікаў у праваслаўе. У [[1805]] спрыяў выданню загаду Пецярбургскай рымска-каталіцкай калегіі аб скасаванні базыльянскіх манастыроў<ref name="evkl"/>.
Ва ўнутрыцаркоўнай барацьбе абапіраўся на падтрымку [[царызм]]у. У [[1795]] забараніў уніяцкім святарам процідзейнічаць схіленню (часам гвалтоўнаму) сваіх вернікаў у праваслаўе. У [[1805]] спрыяў выданню загаду Пецярбургскай рымска-каталіцкай калегіі аб скасаванні базыльянскіх манастыроў.


== Крыніцы ==
{{зноскі}}
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|[[Сяргей Казуля|Казуля С.]]|Лісоўскі Іраклій|2|200}}

== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭВКЛ|2}}
* {{Крыніцы/ЭГБ|4}}
* {{Крыніцы/ЭГБ|4}}

{{DEFAULTSORT:Лісоўскі, Іраклі}}


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
* [http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/blisto.html Bishop Iraklij Listovskyj]{{ref-en}}
* [http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/blisto.html Bishop Iraklij Listovskyj]{{ref-en}}
{{DEFAULTSORT:Лісоўскі Іраклій}}
[[Катэгорыя:Памерлі ў Оршы]]
[[Катэгорыя:Мітрапаліты кіеўскія]]
[[Катэгорыя:Базыльяне]]
[[Катэгорыя:Базыльяне]]
[[Катэгорыя:Архіепіскапы]]

[[Катэгорыя:Род Лісоўскіх|Іраклій]]
[[Катэгорыя:Род Лісоўскіх|Іраклій]]

[[Катэгорыя:Кіеўскія ўніяцкія мітрапаліты]]
[[Катэгорыя:Кіеўскія ўніяцкія мітрапаліты]]
[[Катэгорыя:Полацкія ўніяцкія архіепіскапы]]
[[Катэгорыя:Полацкія ўніяцкія архіепіскапы]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага ўсходняга каталіцтва]]

Версія ад 15:55, 16 лістапада 2014

Іраклій Лісоўскі
Herakliusz Lissowski
Іраклій Лісоўскі
Герб
Мітрапаліт Кіеўскі і ўсяе Русі
24 ліпеня 1806 — 30 жніўня 1809
Царква Украінская грэкакаталіцкая царква
Папярэднік Феадосій (Растоцкі)
Пераемнік Рыгор (Кахановіч)
Архіепіскап Полацкі

Дзейнасць каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Імя пры нараджэнні Іраклій Лісоўскі
Нараджэнне 1734(1734)
Вусач, Полацкае ваяводства (цяпер Беларусь)
Смерць 30 жніўня 1809(1809-08-30)
Орша
Дынастыя Лісоўскія[d]

Узнагароды
ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Станіслава
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іраклій Лісоўскі (свецкае імя Іосіф; 1734, Полацкае ваяводства30 жніўня 1809) — царкоўны дзеяч Рэчы Паспалітай і Расійскай імперыі. Уніяцкі архіепіскап полацкі1784), мітрапаліт кіеўскі, галіцкі і ўсяе Русі1806, без зацверджання Папам Рымскім).

Біяграфія

Прадстаўнік беларускага шляхецкага роду Лісоўскіх герба «Вожык». Навучаўся ў школе пры кляштары дамініканцаў у Вушачах, дзе ўступіў у ордэн базыльян Св. Іасафата.

Быў ігуменам Полацкага манастыра пры Сафійскім саборы, а з 1778 — архімандрытам Ануфрыеўскага манастыра (Мсціслаўскае ваяводства). 3 1780 член кансісторыі Полацкай уніяцкай епархіі.

Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) і скасавання таго ж года Кацярынай II уніяцкіх епархій (апроч Полацкай) фактычна кіраваў усімі ўніятамі Расійскай імперыі.

Падтрымліваў утварэнне Галоўнай семінарыі пры Віленскім універсітэце (1803), адкрыў семінарыю для белага духавенства ў Полацку (1806).

Быў прыхільнікам ачышчэння абраднасці ад лацінскіх пазычанняў. Склаў і даслаў у Рым на зацверджанне службоўнік з паралельнымі царкоўна-славянскім і лацінскім тэкстам.

Дамогся ад імператара Аляксандра I утварэння ўнутры рымска-каталіцкай калегіі асобнага дэпартамента для ўніятаў (1805), старшынёй якога зрабіўся сам. Спрыяў выданню царскага дазволу для ўніятаў, якія прынялі лацінскі абрад, вярнуцца да папярэдняй веры.

Ва ўнутрыцаркоўнай барацьбе абапіраўся на падтрымку царызму. У 1795 забараніў уніяцкім святарам процідзейнічаць схіленню (часам гвалтоўнаму) сваіх вернікаў у праваслаўе. У 1805 спрыяў выданню загаду Пецярбургскай рымска-каталіцкай калегіі аб скасаванні базыльянскіх манастыроў.

Крыніцы

Спасылкі