Аляксандр Міхайлавіч Валковіч

Аляксандр Міхайлавіч Валковіч
Аляксандр Міхайлавіч Валковіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 лістапада 1950 (73 гады)
Месца нараджэння	Брэст, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Альма-матар	Львоўскае вышэйшае ваенна-палітычнае вучылішча[d] (1975);
Месца працы	Заря над Бугом (газета);
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Беларусі;
Прэміі	Залаты купідон
a-volk.by

Аляксандр Міхайлавіч Валковіч (5 лістапада 1950, Брэст, СССР) — беларускі пісьменнік, журналіст, аўтар раённага краязнаўчага альманаха «Астрамечаўскі рукапіс».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 5 лістапада 1950 года ў горадзе Брэсце ў сям’і вайскоўца. Бацькі родам з вёскі Асмолавічы Магілёўскай вобласці, з саслоўя сялян і салдат. Дзед па маці Максім Кудлоў — кавалер чатырох салдацкіх крыжоў Св. Георгія, у Першую сусветную ваяваў пластуном-разведчыкам у арміі генерала Брусілава. Бацька, Міхаіл Ільіч Валковіч, — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, капітан, сапёр, сувязіст, меў раненні і кантузіі, узнагароджаны ордэнамі і медалямі; пасля вайны працаваў у паштовым аддзяленні, потым — зампалітам Дамачаўскага касцёва-сухотнага санаторыя; памёр у 1976 годзе. Маці, Лідзія Іларыёнаўна (Казлова), 1923 года нараджэння, напачатку вайны рыла супрацьтанкавыя равы пад Магілёвам, затым перажыла акупацыю ў роднай вёсцы, адкуль ў 1943 годзе за выратаванне яўрэйскай сям’і была адпраўлена на прымусовую працу ў Германію, знаходзілася ў Нямеччыне, Аўстрыі, Італіі ў якасці прачкі нямецкага шпіталя. Вызвалена ў 1945 годзе амерыканскімі войскамі ў італьянскім горадзе Карціна-д-Ампеццо. Пасля вайны працавала ў розных месцах (прадаўцом у райпо i iнш.), але асноўнае месца працы Лідзіі Іларыёнаўны да выхаду на пенсію — бібліятэка Дамачаўскай сярэдняй школы.

У 1956 годзе сям’я пераехала ў гарадскі паселак Дамачава Дамачаўскага раёна (цяпер Брэсцкага раёна) Брэсцкай вобласці, дзе і прайшлі дзяцінства і юнацтва Аляксандра. Аляксандр Валковіч вучыўся ў Дамачаўскай сярэдняй школе, якую таксама скончылі яго браты Уладзімір і Сяргей, сястра Галіна. Працоўную дзейнасць пачаў стывідарам Архангельскага марскога порта. Працаваў на сплаве, лесапавале на Поўначы і ў Сібіры. У 1975 годзе скончыў факультэт журналістыкі Львоўскага вышэйшага ваенна-палітычнага вучылішча. Служыў ваенным журналістам у армейскім друку ў Беларускай і Закаўказскай ваенных акругаў, групах войск у Польшчы і Германіі, Маскоўскай і Прыкарпацкай ваенных акругах.

Пасля звальнення ў запас працаваў у брэсцкай раённай газеце «Заря над Бугом», рэдагаваў газету цюменскіх нафтаздабытчыкаў «Нефтевик Коголыма». Арганізаваў першую газету толькі што створанай нафтавай кампаніі «Лукойл». Затым быў загадчыкам аддзела часопіса «СЭЗ Брест», публікаваўся ў вядучых рэспубліканскіх газетах Беларусі.

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар кніг прозы «Зубр беловежский чугунный» (2007), «Берёза чёрная, берёза белая…» (2009), «Алеся. Беловежские сны» (2009), «Письма войны» (2010), «Лето красных лошадей» (2012). Аповесці, апавяданні, нарысы выходзілі ў часопісах «Советский воин», «Литературная Армения», «Няміга літаратурная», «Нёман», «Маладосць», «Полымя», інтэрнэт-часопісах «Русский переплёт», «Эрфольг», газеце «Русская Америка», у літаратурных альманахах Германіі і Аўстрыі, гучалі у перадачах Каліфарнійскага радыё.

Прозу Аляксандра Валковіча вылучае завостраны погляд на цяперашнія і мінулыя часы, спроба вызначыць, якія прычыны маральнага, духоўнага плана ўплываюць на няпростыя грамадскія праблемы. Яго героі — простыя людзі, розныя па прафесіі, але аднолькава цікавыя сваім неабыякавым стаўленнем да навакольнага свету.

Аўтар, рэдактар і ўкладальнік раённага краязнаўчага альманаха «Астрамечаўскі рукапіс», які выдаецца з мэтаў павесці размову аб традыцыйнай і сучаснай культуры Брэсцкага рэгіёна. Аляксандр Міхайлавіч стаў пераможцам рэспубліканскага літаратурнага конкурсу «Лепшы твор 2013» у намінацыі «Краязнаўства» за серыю артыкулаў у альманаху «Астрамечаўскі рукапіс». Уручэнне дыплома І ступені і статуэткі «Залаты Купідон» адбылося на святкаванні Дня беларускага пісьменства ў Заслаўі.

Лаўрэат міжнародных літаратурных конкурсаў: інтэрнэт-часопіса «Русский переплёт» у намінацыі «Большая проза» — першае месца, Дыплом і Вялікі прыз за аповесць «Оберег» (2007), «Литературная Вена — 2008», конкурсу ваенных пісьменнікаў імя В. Карпава (2009).

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Зубр беловежский чугунный : дилогия / А. М. Волкович. — Брест: Альтернатива, 2007. — 163 с.
Алеся. Беловежские сны: повести и рассказы / А. М. Волкович. — Брест: Брестская типография, 2009. — 237 с.
Берёза чёрная, берёза белая…: повести, рассказы, очерки / А. М. Волкович. — Минск: Літаратура і Мастацтва, 2009. — 287 с.
Письма с войны / А. М. Волкович. — Брест: Брестская типография, 2010. — 226 с.
Лето красных лошадей : полесская элегия / А. М. Волкович. — Брест: Альтернатива, 2012. — 224 с.
Житная баба : повесть / А. М. Волкович // Наш современник. — 2012. — № 12. — С. 22—75.
Житная баба : повесть / А. М. Волкович // Нёман. — 2012. — № 6. — С. 3-64.
Бобровая вахта : повесть / А. Волкович // Нёман. — 2013. — № 3. — С. 3—34.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Апрелев, В. "Жытная баба в «Нашем современнике» / В. Апрелев // Заря. — 2013. — 11 апреля. — С. 19.
Гниломёдов, В. Я открыл для себя писателя… / В. Гниломёдов // Лето красных лошадей : полесская элегия / А. М. Волкович. — Брест: Альтернатива, 2012. — С. 3-4.
Крейдич, А. Вена, мирная, литературная / А. Крейдич // Брестский курьер. — 2008. — 11 декабря. — С. 7.
Крэйдзіч, А. У Заслаўе — з золатам! : [прэмію «Залаты купідон» атрымаў пісьменнік Александр Валковіч, заснавальнік і рэдактар альманаха «Астрамечаўскі рукапіс», за актыўны ўдзел у акцыі «Лета з добрай кнігай» уганарованы Зінаіда Дудзюк і Любоў Красеўская] / А. Крэйдзіч // Заря. — 2014. — 11 сентября. — С. 2.
Курец, А. «Наш кабинет напоминал штаб боевой связи»: [об авторском проекте «Письма войны»] / А. Курец // Белорусская нива. — 2010. — 30 июля.
Левчук, А. «Читаем» войну по письмам: [о новой книге брестского журналиста А. Волковича «Письма войны»] / А. Левчук // Знамя юности. — 2010. — № 45. — 5—11 ноября. — С. 6.
Лышэўскі, В. Па следзе прасвятой Багародзіцы: [пра кнігу А. Валковіча «Алеся. Беловежские сны»] / В. Лышэўскі // Народная трыбуна. — 2009. — 3 кастрычніка. — С. 11.
Моргулис, М. Земные тайны Александра Волковича / М. Моргулис // Лето красных лошадей : полесская элегия / А. М. Волкович. — Брест: Альтернатива, 2012. — С. 5-6.
Сманцар, В. Бяроза чорная, бяроза белая… / В. Сманцар // ЛiМ. — 2009. — 31 лістапада. — С. 6.
Хрестоматия патриотизма: [о книге «Письма войны» А. Волковича] // Наш край (Барановичи). — 2010. — С. 3.
Шапран, Ю. Быть верным себе [презентация книг А. Волковича «Берёза белая, берёза черная» и «Алеся, Беловежские сны» в Брестской областной библиотеке] / Ю. Шапран // Брестский курьер. — 2009. — 29 октября. — С. 9.
Шапран, Ю. З удзелам герояў нарысаў: [прэзентацыя кніг Аляксандра Валковіча ў Брэсцкай абласной бібліятэцы імя М. Горкага] / Ю. Шапран // ЛіМ. — 2009. — 27 лістапада. — С. 2.
Эйснер, В. Обаяние осеннего стиля / В. Эйснер // Лето красных лошадей : полесская элегия / А. М. Волкович. — Брест: Альтернатива, 2012. — С. 7—8.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Аляксандр Міхайлавіч Валковіч (1950, г/п. Дамачава, Брэсцкі раён), пісьменнік(недаступная спасылка)