Брыгада КАП «Гродна»
Брыгада Корпуса аховы памежжа «Гродна» | |
---|---|
Brygada KOP «Grodno» | |
Гады існавання | 1927 — верасень 1939 |
Краіна | Польшча |
Уваходзіць у | Корпус аховы памежжа |
Тып | брыгада |
Функцыя | Ахова дзяржаўнай мяжы |
Дыслакацыя |
Друскенікі Гродна |
Войны | Польская абарончая вайна (1939) |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры |
палкоўнік Мікалай Болтуць палкоўнік Стэфан Леон Бестэк |
Брыга́да Ко́рпуса ахо́вы паме́жжа «Гро́дна» (польск.: Brygada KOP «Grodno») — шостая паўбрыгада Корпуса аховы памежжа часоў міжваеннай Польскай Рэспублікі, якая размяшчалася ў 1927—1939 гадах у Гродна і Друскеніках.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]На паседжанні палітычнага камітэта Рады міністраў Польскай Рэспублікі, якое адбывалася 21—22 жніўня 1924 года было прынята рашэнне аб стварэнні адмысловага ўзброенага фармавання для аховы ўсходняй мяжы, з прычыны чаго 12 верасня 1924 г. польскае Міністэрства вайсковых спраў выдала распараджэнне аб стварэнні Корпуса аховы памежжа, а 17 верасня таго ж года — дапаўненне з указаннем яго структуры. На трэцім этапе арганізацыі гэтага вайсковага ўтварэння на падставе распараджэння міністра спраў вайсковых №1099 была заснавана шостая памежная брыгада[1].
Увосень 1927 года ў яе складзе была ўтворана шостая паўбрыгада аховы памежжа, камандаванню якой сталі падпарадкоўвацца два памежныя і адзін рэзервовы батальёны, а таксама адзін кавалерыйскі эскадрон. Спачатку камандаванне паўбрыгады размяшчалася ў Друскеніках, але неўзабаве было перанесена ў Гродна[2]. Па звестках 1928 года, падраздзяленне ахоўвала адрэзак дзяржаўнай мяжы працягласцю ў 343.795 км[3].
У ліпені 1929 года 6-я паўбрыгада была перайменавана ў брыгаду «Гродна» згодна з правілам, у адпаведнасці з якім адзінкі Корпуса аховы памежжа сталі называцца паводле мясцовасцяў іх дыслакацыі. Тое ж самае адбылося і з усімі адзінкамі, якія ўваходзілі ў яе склад. Праз два гады нумарацыя адзінак, якая ў 1929—1931 г. з’яўлялася дадатковай, увогуле была скасавана. Акрамя гэтага, падраздзяленне стала падпарадкоўвацца непасрэдна камандаванню Корпуса аховы памежжа, хаця яе склад застаўся нязменным. Станам на 1931 г., штаб брыгады размяшчаўся ў Гродна на вуліцы Брыгіцкай, 1[4].
У плане навучання брыгадзе была падпарадкавана Цэнтральная ўнтэр-афіцэрская школа Корпуса аховы памежжа ў крэпасці Асавец на Падляшшы. З мэтай павелічэння патрэбнай колькасці кваліфікаваных вайскоўцаў-сапёраў, у 1931 г. сапёрныя роты з’явіліся пры ўсіх памежных брыгадах[5]. Яны дзяліліся на 4 тыпы і называліся ў адпаведнасці з адзінкамі іх размяшчэння. У брыгадзе «Гродна» была ўтворана рота трэцяга тыпу, якая ўтрымлівала два ўзводы па тры дружыны і гаспадарчую дружыну. Штат роты складаўся з трох афіцэраў, дзевяці ўнтэр-афіцэраў і 80 шараговых жаўнераў[6].
Напачатку 1939 года быў расфармаваны батальён «Сувалкі», які ўваходзіў у склад брыгады, а ахоўваны ім адрэзак польска-нямецкай мяжы перададзены Памежнай стражы. 15 мая 1939 г., пасля скасавання палка «Вільна» і ліквідацыі яго камандавання, батальёны «Трокі», «Няменчын» і «Новыя Свянцяны» разам з эскадронам кавалерыі «Новыя Свянцяны» былі далучаны да брыгады «Гродна»[7].
24-27 жніўня 1939 года падчас мабілізацыі з адзінак брыгады «Гродна» былі сфармаваны падраздяленні 33-й рэзервовай пяхотнай брыгады. Пасля заканчэння яе мабілізацыі, брыгада была канчаткова скасавана[7].
Структура
[правіць | правіць зыходнік]
Арганізацыя ў 1927 годзе[правіць | правіць зыходнік]
|
Арганізацыя ў 1929 годзе[правіць | правіць зыходнік]
|
Арганізацыя на пачатку 1930-х гадоў[правіць | правіць зыходнік]
|
Кіраўніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
Камандзіры брыгады[правіць | правіць зыходнік] |
Штат брыгады ў чэрвені 1939 года[правіць | правіць зыходнік]
|
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Дамінічак 1992, с. 111.
- ↑ а б Канстанкевіч, Прохвіч, Руткевіч 2003, с. 31.
- ↑ Бяроза, Шчэпаньскі 2014, с. 51.
- ↑ Spis abonentów 1931, с. 134,137.
- ↑ Прохвіч 2003, с. 43.
- ↑ Кутар 2005, с. 50.
- ↑ а б Поляк, Прохвіч, Яблонаўскі, Янкоўскі 2001, с. 625.
- ↑ Прохвіч 2003, с. 37.
- ↑ Канстанкевіч, Прохвіч, Руткевіч 2003, с. 35.
- ↑ Вішнеўская, Проміньская 2013, с. 10.
- ↑ Поляк, Прохвіч, Яблонаўскі, Янкоўскі 2001, с. 660.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r. — Варшава: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931.
- Анджэй Канстанкевіч, Ежы Прохвіч, Ян Руткевіч. Korpus Ochrony Pogranicza 1924—1939. — Варшава: Barwa i Broń, 2003. — ISBN 978-83-900217-9-9.
- Багуслаў Поляк, Ежы Прохвіч, Марэк Яблонаўскі, Уладзімір Янкоўскі. O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924—1939. Wybór dokumentów. — Варшава—Пултуск: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. — ISBN 83-88067-48-8.
- Генрык Дамінічак. Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919—1939. — Варшава: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. — ISBN 83-01-10202-0.
- Ежы Прохвіч. Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. — Варшава: Wydawnictwo Neriton, 2003. — ISBN 83-88973-58-4.
- Здзіслаў Юзаф Кутар. Saperzy II Rzeczypospolitej. — Варшава: Pat, 2005. — ISBN 83-921881-3-6.
- Івона Вішнеўская, Катажына Проміньская. Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Wilno»”. — Шчэцін: Archiwum Straży Granicznej, 2013.
- Х’юберт Бяроза, Каятан Шчэпаньскі. Centralna Szkoła Podoficerska KOP. — Граева: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. — ISBN 978-83-938921-7-4.