Георг фон Гертлінг

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георг фон Гертлінг
ням.: Georg von Hertling
member of the Reichstag of the German Empire[d]
1875 — 1890
рэйхсканцлер Германскай імперыі[d]
1 лістапада 1917 — 30 верасня 1918
Папярэднік Георг Міхаэліс
Пераемнік Максіміліян Бадэнскі
26-ы прэм’ер-міністр Баварыі[d]
1912 — 1917
Папярэднік Clemens von Podewils-Dürniz[d]
Пераемнік Otto Ritter von Dandl[d]
канцлер Германіі[d]
1 лістапада 1917 — 30 верасня 1918
Папярэднік Георг Міхаэліс
Пераемнік Максіміліян Бадэнскі
member of the Reichstag of the German Empire[d]
1893 — 1912
Нараджэнне 31 жніўня 1843(1843-08-31)[1][2][…]
Смерць 4 студзеня 1919(1919-01-04)[1][2][…] (75 гадоў)
Бацька Jakob Maximilian von Hertling[d][4]
Маці Antonie Georgine von Guaita[d][4]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, professor of philosophy
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Бітвы
Узнагароды
Вялікі крыж ордэна Крыжа Свабоды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барон Георг фон Гертлінг (ням.: Georg von Hertling; 31 жніўня 1843, Дармштат — 4 студзеня 1919, Рупольдзінг) — нямецкі філосаф і дзяржаўны дзеяч. Рэйхсканцлер Германіі ў перыяд брэсцкіх перамоў.

Прафесар філасофіі Мюнхенскага ўніверсітэта імя Людвіга Максіміліяна. Член партыі Цэнтра. У 1875—1890 і 1896—1912 гадах — дэпутат рэйхстага, у 1909—1912 гадах узначальваў фракцыю партыі Цэнтра ў рэйхстагу. Кіраўнік урада Баварыі ў 1912—1917 гадах.

З 1 лістапада 1917 па 30 верасня 1918 гг. — рэйхсканцлер. Падпісаў з Расіяй Брэсцкі мір. Пасля падпісання 27 жніўня дадатковай нямецка-савецкай дамовы да Брэсцкага міру Я. Лёсік, старшыня Народнага сакратарыяту і народны сакратар замежных спраў І. Серада і народны сакратар, начальнік канцылярыі Народнага сакратарыята Л. Заяц накіравалі фон Гертлінгу пратэст супраць планаў перадачы земляў, на якія прэтэндавала БНР, у рукі палякаў[6].

Траюрадны пляменнік Беціны фон Арнім і Клеменса Брэнтана.

Сачыненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Über die Grenzen der mechanischen Naturerklärung, 1875;
  • Albertus Magnus, 1880;
  • John Locke und die Schule von Cambridge, 1892;
  • Das Prinzip des Katholizismus und der Wissenschaft, 1899;
  • Augustin, 1902;
  • Recht, Staat und Gesellschaft, 1906;
  • Erinnerungen, 3 Bde., 1919—1921.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б Georg, count von Hertling // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Dr. phil. Georg von Hertling // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
  4. ↑ а б Pas L. v. Genealogics — 2003.
  5. ↑ Матэматычная генеалогія — 1997.
  6. ↑ Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі = Archives of the Belarusian democratic republic / Беларускі інстытут навукі й мастацтва, Таварыства беларускага пісьменства; [Уклад., падрыхт. тэксту, уступ. арт., камент., пер., паказ. С. Шупы]. Т. 1: У 2-х кн. Кн. 1: Фонд N 582 Дзяржаўнага архіва Літвы («Рада Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі»). — Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага: Беларускі інстытут навукі й мастацтва — Таварыства беларускага пісьменства — «Наша ніва», 1998. — 850, [16] с. — С. 242—243. — (Bibliographic series; № 4). — ISBN 9986-9219-2-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Георг_фон_Гертлінг&oldid=4705340"