Максіміліян Бадэнскі

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да: рух, знайсці
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Максіміліян.
Максіміліян Бадэнскі
ням.: Maximilian von Baden
Партрэт
Імя пры нараджэнні:

ням.: Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm von Baden
Род дзейнасці:

палітык
Дата нараджэння:

10 ліпеня 1867(1867-07-10)[1][2]
Месца нараджэння:

Бадэн-Бадэн, Вялікае Герцагства Бадэн[d][3]
Дата смерці:

6 лістапада 1929(1929-11-06)[1][2] (62 гады)
Месца смерці:

Salem[d], Бодэнзэе[d], Германія[4]
Бацька:

Вільгельм Бадэнскі
Маці:

Princess Maria Maximilianovna of Leuchtenberg[d]
Жонка:

Princess Marie Louise of Hanover[d]
Дзеці:

Princess Marie Alexandra of Baden[d] і Berthold, Margrave of Baden[d]
Альма-матар:

Лейпцыгскі ўніверсітэт
Гайдэльбергскі ўніверсітэт
Узнагароды і прэміі:
ордэн Чорнага арла Order of St. Andrew
Commons-logo.svg Максіміліян Бадэнскі на Вікісховішчы

Максіміліян Аляксандр Фрыдрых Вільгельм, прынц Бадэнскі (ням.: Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm Prinz von Baden; 10 ліпеня 1867, Бадэн-Бадэн — 6 лістапада 1929, Констанц) — нямецкі палітык і ваенны дзеяч, апошні канцлер Германскай імперыі (з 3 кастрычніка па 9 лістапада 1918 года). Абвясціў пра адрачэнне Вільгельма II і пакінуў сваю пасаду, перадаўшы паўнамоцтвы Фрыдрыху Эберту. Яго імем названы палац прынца Макса ў Карлсруэ.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям'і прынца Вільгельма Бадэнскага і Марыі, князёўны Раманаўскай і герцагіні Лейхтэнбергскай (з роду Багарнэ). Унук вялікага герцага Леапольда Бадэнскага, прынцэсы Сафіі Шведскай, герцага Максіміліяна Лейхтэнбергскага і вялікай княгіні Марыі Мікалаеўны.

У ліпені 1900 года Максіміліян ажаніўся з Марыяй Луізай, прынцэсай Гановерскай (1879—1948), дачкой Эрнста Аўгуста II Гановерскага. У іх нарадзіліся двое дзяцей:

  • Марыя Аляксандра (1902—1944), замужам за прынцам Вольфгангам Морыцам Гесэн-Касельскім (1896—1989);
  • Бертольд (1906—1963).
Максіміліян Бадэнскі з сям'ёй

Прытрымліваўся ліберальных поглядаў і да, і падчас Першай сусветнай вайны. Увосень 1918 года Максіміліян быў прызначаны канцлерам Германіі, каб дамовіцца аб перамір'і з саюзнікамі і захаваць манархію. Сфарміраваў урад, які ўпершыню ўключаў прадстаўнікоў сацыял-дэмакратаў: Фрыдрыха Эберта і Філіпа Шэйдэмана. 1 лістапада 1918 года ён застудзіўся. «Празмерная доза снатворнага, — пісаў Дэвід Лойд Джордж, — пагрузіла яго ў забыццё на 36 вырашальных гадзін з 1 па 3 лістапада. Калі ён прачнуўся, апынулася, што апошнія саюзнікі Германіі — Турцыя і Аўстра-Венгрыя — ужо выйшлі з вайны. А беспарадкі, якія распальваліся бальшавіцкімі агітатарамі, успыхнулі па ўсёй Германіі»[5]. Высілкі дыпламатаў забяспечыць перамір'е былі перапынены ўспышкай рэвалюцыі ў Германіі ў першыя дні лістапада. Максіміліян, разумеючы, што кайзер не зможа захаваць трон, пераконваў яго адрачыся своечасова, каб прадухіліць грамадзянскую вайну. Вільгельм II адпрэчыў гэту прапанову і загадаў генералам рыхтавацца да паходу на Берлін. Аднак генералы запярэчылі, што армія не падпарадкуецца такому загаду. Кайзер вагаўся; не чакаючы фармальнага акту, Максіміліян Бадэнскі абвясціў у Берліне пра адрачэнне Вільгельма і пра сваю адстаўку. Адразу ж пасля гэтага Шэйдэман абвясціў стварэнне Веймарскай рэспублікі.

Максіміліян Бадэнскі адышоў ад палітычных спраў. Пасля смерці свайго стрыечнага брата, апошняга кіруючага манарха Бадэна — вялікага герцага Фрыдрыха II, у 1928 годзе ўзначаліў бадэнскі вялікагерцагскі дом. Памёр у Залеме 6 лістапада 1929 года.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm Prinz von Baden // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  4. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  5. ↑ Ллойд Джордж Д. Военные мемуары. М., 1938 г. Т. 6. с. 145

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]


Папярэднік:
Георг фон Гертлінг		 Рэйхсканцлер Германіі
3 кастрычніка 1918—9 лістапада 1918		 Пераемнік:
Фрыдрых Эберт
Папярэднік:
Фрыдрых II		 Кіраўнік кіруючага дому Бадэна
1928—1929		 Пераемнік:
Бертольд
Канцлеры Германіі з 1871 года

Ота фон Бісмарк • Леа фон Капрыві • Хлодвіг Гогенлоэ • Бернгард фон Бюлаў • Тэабальд фон Бэтман-Гольвег • Георг Міхаэліс • Георг фон Гертлінг • Максіміліян Бадэнскі • Фрыдрых Эберт • Філіп Шэйдэман • Густаў Баўэр • Герман Мюлер • Канстанцін Ферэнбах • Ёсеф Вірт • Вільгельм Куно • Густаў Штрэземан • Вільгельм Маркс • Ганс Лютэр • Герман Мюлер • Генрых Брунінг • Франц фон Папен • Курт фон Шлейхер • Адольф Гітлер • Паўль Ёзэф Гебельс • Людвіг Шверын фон Крозіг • Конрад Адэнаўэр • Людвіг Эрхард • Курт Георг Кісінгер • Вілі Брант • Гельмут Шміт • Гельмут Коль • Герхард Шродэр • Ангела Меркель

 
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Максіміліян_Бадэнскі&oldid=3123926"