Максіміліян Бадэнскі

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Максіміліян Бадэнскі
ням.: Maximilian von Baden
Bundesarchiv Bild 183-R04103, Prinz Max von Baden.jpg
 
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Веравызнанне пратэстанцтва
Нараджэнне 10 ліпеня 1867(1867-07-10)[1][2][…]
Смерць 6 лістапада 1929(1929-11-06)[1][2][…] (62 гады)
Дынастыя Цэрынгены[d]
Бацька Вільгельм Бадэнскі
Маці Princess Maria Maximilianovna of Leuchtenberg[d]
Жонка Princess Marie Louise of Hanover[d]
Дзеці Princess Marie Alexandra of Baden[d] і Berthold, Margrave of Baden[d]
 
Ваенная служба
Званне генерал
Бітвы
 
Узнагароды
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага Order of Saint Stephen of Hungary Ордэн Князя Данііла I Жалезны крыж ордэн Святога Олафа ордэн Слана Ludwigsorden ордэн Чорнага арла House Order of Hohenzollern House Order of the Wendish Crown Ордэн Святога Аляксандра Order of the Rue Crown ордэн Серафімаў Order of Leopold Order of the Zähringer Lion Order of the Crown ордэн Святога Губерта
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Максіміліян.

Максіміліян Аляксандр Фрыдрых Вільгельм, прынц Бадэнскі (ням.: Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm Prinz von Baden; 10 ліпеня 1867, Бадэн-Бадэн — 6 лістапада 1929, Констанц) — нямецкі палітык і ваенны дзеяч, апошні канцлер Германскай імперыі (з 3 кастрычніка па 9 лістапада 1918 года). Абвясціў пра адрачэнне Вільгельма II і пакінуў сваю пасаду, перадаўшы паўнамоцтвы Фрыдрыху Эберту. Яго імем названы палац прынца Макса ў Карлсруэ.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і прынца Вільгельма Бадэнскага і Марыі, князёўны Раманаўскай і герцагіні Лейхтэнбергскай (з роду Багарнэ). Унук вялікага герцага Леапольда Бадэнскага, прынцэсы Сафіі Шведскай, герцага Максіміліяна Лейхтэнбергскага і вялікай княгіні Марыі Мікалаеўны.

У ліпені 1900 года Максіміліян ажаніўся з Марыяй Луізай, прынцэсай Гановерскай (1879—1948), дачкой Эрнста Аўгуста II Гановерскага. У іх нарадзіліся двое дзяцей:

Максіміліян Бадэнскі з сям’ёй

Прытрымліваўся ліберальных поглядаў і да, і падчас Першай сусветнай вайны. Увосень 1918 года Максіміліян быў прызначаны канцлерам Германіі, каб дамовіцца аб перамір’і з саюзнікамі і захаваць манархію. Сфарміраваў урад, які ўпершыню ўключаў прадстаўнікоў сацыял-дэмакратаў: Фрыдрыха Эберта і Філіпа Шэйдэмана. 1 лістапада 1918 года ён застудзіўся. «Празмерная доза снатворнага, — пісаў Дэвід Лойд Джордж, — пагрузіла яго ў забыццё на 36 вырашальных гадзін з 1 па 3 лістапада. Калі ён прачнуўся, апынулася, што апошнія саюзнікі Германіі — Турцыя і Аўстра-Венгрыя — ужо выйшлі з вайны. А беспарадкі, якія распальваліся бальшавіцкімі агітатарамі, успыхнулі па ўсёй Германіі»[6]. Высілкі дыпламатаў забяспечыць перамір’е былі перапынены ўспышкай рэвалюцыі ў Германіі ў першыя дні лістапада. Максіміліян, разумеючы, што кайзер не зможа захаваць трон, пераконваў яго адрачыся своечасова, каб прадухіліць грамадзянскую вайну. Вільгельм II адпрэчыў гэту прапанову і загадаў генералам рыхтавацца да паходу на Берлін. Аднак генералы запярэчылі, што армія не падпарадкуецца такому загаду. Кайзер вагаўся; не чакаючы фармальнага акту, Максіміліян Бадэнскі абвясціў у Берліне пра адрачэнне Вільгельма і пра сваю адстаўку. Адразу ж пасля гэтага Шэйдэман абвясціў стварэнне Веймарскай рэспублікі.

Максіміліян Бадэнскі адышоў ад палітычных спраў. Пасля смерці свайго стрыечнага брата, апошняга кіруючага манарха Бадэна — вялікага герцага Фрыдрыха II, у 1928 годзе ўзначаліў бадэнскі вялікагерцагскі дом. Памёр у Залеме 6 лістапада 1929 года.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm Prinz von Baden // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Maximilian von Baden // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  5. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118732137 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  6. ↑ Ллойд Джордж Д. Военные мемуары. М., 1938 г. Т. 6. с. 145

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]


Папярэднік:
Георг фон Гертлінг 		Рэйхсканцлер Германіі
3 кастрычніка 1918—9 лістапада 1918 		Пераемнік:
Фрыдрых Эберт
Папярэднік:
Фрыдрых II 		Кіраўнік кіруючага дому Бадэна
1928—1929 		Пераемнік:
Бертольд
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Максіміліян_Бадэнскі&oldid=3698311"