Хлодвіг Гогенлоэ-Шылінгсфюрст
| Хлодвіг Гогенлоэ-Шылінгсфюрст Chlodwig Carl Viktor, Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst |
|||
 |
|||
| Хлодвіг Гогенлоэ-Шылінгсфюрст | |||
|
|||
|---|---|---|---|
| 29 кастрычніка 1894 — 17 кастрычніка 1900 | |||
| Манарх: | Вільгельм II Гогенцолерн | ||
| Папярэднік: | Леа фон Капрыві | ||
| Пераемнік: | Бернгард фон Бюлаў | ||
| Партыя: | і Imperial Liberal Party[d] | ||
| Нараджэнне: | 31 сакавіка 1819 Ротэнбург-на-Фульдзе |
||
| Смерць: | 6 ліпеня 1901 (82 гады) Бад-Рагац |
||
| Дынастыя: | Гогенлоэ | ||
| Дзеці: | Philipp Ernst, 8th Prince of Hohenlohe-Schillingsfürst[d] | ||
| Аўтограф: |  |
||
Хлодвіг Карл Віктар цу Гогенлоэ-Шылінгсфюрст ((ням.: Chlodwig Carl Viktor, Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst, 31 сакавіка 1819 — 6 ліпеня 1901) - нямецкі палітык і дыпламат , адзін са стваральнікаў Германскай імперыі, герцаг Карвейскі і Ратыборскі. Лічыўся адным з самых значных ліберальных палітыкаў свайго часу ў Германіі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Прадстаўнік княжацкага дому Гогенлоэ. Жанаты на князёўне Марыі Вітгенштэйн - ўнучцы расійскага фельдмаршала і ўладальніцы Мірскага замка. У 1846 годзе заняў месца ў баварскім рэйхсраце. Міністр-прэзідэнт, міністр замежных спраў і міністр каралеўскага двара Баварыі ў 1866-1870 гадах. З'яўляўся прыхільнікам палітычнага аб'яднання Германіі ў адзіную дзяржаву. Пасля стварэння Германскай імперыі перайшоў на дзяржаўную службу адзінай Германіі, займаў пасаду першага віцэ-прэзідэнта рэйхстага.
Пасол Германіі ў Францыі ў 1874-1885 гадах. Намеснік Эльзаса і Латарынгіі ў 1885-1894 гадах. Канцлер Германіі ў 1894-1900 гадах. На працягу часу яго паўнамоцтваў, асоба канцлера была менш прыкметнай у дзяржаўных справах, чым у яго папярэднікаў. Яго выступы ў прускім і нямецкім парламентах былі рэдкія, і большая незалежнасць была пакінута на дзяржаўных сакратароў.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Volker Stalmann: Fürst Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst 1819—1901. Ein deutscher Reichskanzler. Schöningh, Paderborn 2009, ISBN 978-3-506-70118-3.[2]
- Winfried Baumgart: Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst. В: Wilhelm v. Sternburg (Hrsg.): Die deutschen Kanzler. Von Bismarck bis Kohl. 2-е выданне, Берлін 1998, стр. 55-67.
- Heinz Gollwitzer: Die Standesherren. 2-е выданне, Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1964.
- Olav Zachau: Die Kanzlerschaft des Fürsten Hohenlohe 1894—1900. Politik unter dem «Stempel der Beruhigung» im Zeitalter der Nervosität. Гамбург 2007. (Studien zur Geschichtsforschung der Neuzeit, том 48) ISBN 978-3-8300-2694-5.
 |
Гэта пачатак артыкула пра палітычнага дзеяча. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
Шаблон:Статс-сакратары міністэрства замежных спраў Германскай імперыі
